Το άρθρο 7 του ν. 4447/2016, αντικαθίσταται ως εξής:
«Άρθρο 7
Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια
1. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ) αποτελούν σύνολα κειμένων, χαρτών και διαγραμμάτων με τα οποία καθορίζονται το πρότυπο χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης και τα βασικά προγραμματικά μεγέθη, όρια πολεοδομικών ενοτήτων και οικισμών, οι χρήσεις γης, οι όροι και περιορισμοί δόμησης, οι σημαντικές πολεοδομικές παρεμβάσεις, Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ), ζώνες ειδικών πολεοδομικών κινήτρων, το οδικό δίκτυο, τα μεταφορικά, τεχνικά και περιβαλλοντικά δίκτυα και υποδομές, μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, μέτρα υποστηρικτικά της αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και διαχείρισης συνεπειών φυσικών και τεχνολογικών καταστροφών και λοιπών απειλών, καθώς και κάθε άλλο μέτρο, όρος ή περιορισμός που απαιτείται για την ολοκληρωμένη χωρική ανάπτυξη και οργάνωση της περιοχής μελέτης.
2. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια καλύπτουν την έκταση μιας ή περισσοτέρων Δημοτικών Ενοτήτων ενός Δήμου. Μπορεί επίσης να καλύπτουν και την έκταση Δημοτικών Ενοτήτων που βρίσκονται σε όμορους Δήμους, έπειτα από σχετικές αποφάσεις των οικείων Δημοτικών Συμβουλίων. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια εναρμονίζονται με τις κατευθύνσεις των Περιφερειακών και των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων και περιέχουν τις αναγκαίες ρυθμίσεις για την επίτευξη των σκοπών τους.
3. Με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια καθορίζονται για κάθε δημοτική ενότητα οι ακόλουθες κατηγορίες περιοχών:
α) Οικιστικές Περιοχές (ΟΙΚ):
αα) Ως οικιστικές περιοχές νοούνται οι περιοχές που εξυπηρετούν τη διαβίωση και την οργανωμένη οικονομική και κοινωνική ζωή και δραστηριότητα του ανθρώπου. Στις οικιστικές περιοχές περιλαμβάνονται όλες οι πολεοδομημένες, εντός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων, περιοχές, οι οικισμοί προ του 1923 ή με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων, καθώς και οι προς πολεοδόμηση περιοχές. Περιλαμβάνονται επίσης οι Περιοχές Ειδικά Ρυθμιζόμενης Πολεοδόμησης (ΠΕΡΠΟ) του άρθρου 24 του ν. 2508/1997 (Α’ 124) με χρήση πρώτης ή δεύτερης κατοικίας, οι Περιοχές Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ιδιωτικής Πολεοδόμησης (ΠΠΑΙΠ), Ειδικές Περιοχές Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ιδιωτικής Πολεοδόμησης (ΕΠΠΑΙΠ), και τα Ειδικά Σχέδια Περιβαλλοντικής Αναβάθμισης και Ανάπτυξης (ΕΣΠΕΡΑΑ) των άρθρων 1, 7 και 16 του ν. 4280/2014 (Α’ 159).
αβ) Στις προς πολεοδόμηση περιοχές της κατηγορίας αυτής καθορίζονται με τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια όρια πολεοδομικών ενοτήτων και η γενική πρόταση πολεοδομικής οργάνωσής τους, ήτοι οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης -γενικών, και κατά περίπτωση ειδικών- η πυκνότητα, ο συντελεστής δόμησης -μέσος σε επίπεδο πολεοδομικής ενότητας, και δυνητικά και τελικός για συγκεκριμένα τμήματα της πολεοδομικής ενότητας- και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης, καθώς και η γενική εκτίμηση των αναγκών κάθε πολεοδομικής ενότητας σε κοινόχρηστους χώρους, κοινωφελείς εξυπηρετήσεις και εν γένει δημόσιες υποδομές και δίκτυα.
αγ) Οι οικισμοί προ του 1923 ή με πληθυσμό κάτω των δύο χιλιάδων (2.000) κατοίκων οριοθετούνται υποχρεωτικά όταν δεν είναι οριοθετημένοι, και μπορούν να καθορίζονται επιλεκτικά ως περιοχές προς πολεοδόμηση. Στην τελευταία περίπτωση ακολουθείται η διαδικασία της υποπερ. ββ).
β) Περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (ΠΕΔ):
βα) Ως περιοχές παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων (ΠΕΔ) μπορεί να καθορίζονται οι εντός ή και εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών περιοχές, οι οποίες, εν όψει της θέσης, των υφιστάμενων χρήσεων, λειτουργιών και υποδομών, καθώς και των λοιπών χωρικών τους χαρακτηριστικών, προσφέρονται για τη χωροθέτηση μεμονωμένων ή οργανωμένων παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Οι περιοχές αυτές είναι δυνατόν να πολεοδομούνται ανάλογα με το ιδιαίτερο καθεστώς που τις διέπει.
ββ) Στις περιοχές αυτές με το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο καθορίζονται οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, ο συντελεστής δόμησης, καθώς και οι λοιποί όροι και περιορισμοί δόμησης που απαιτούνται για την ανάπτυξή τους
βγ) Στις περιοχές της κατηγορίας αυτής εντάσσονται, σύμφωνα με τις ειδικές διατάξεις που τις διέπουν, και εγκεκριμένα Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Δημοσίων Ακινήτων (ΕΣΧΑΔΑ), Ειδικά Σχέδια Χωρικής Ανάπτυξης Στρατηγικών Επενδύσεων (ΕΣΧΑΣΕ), Επιχειρηματικά Πάρκα, άλλοι οργανωμένοι υποδοχείς δραστηριοτήτων και Σύνθετα Τουριστικά Καταλύματα. Οι περιοχές αυτές μπορούν να ενσωματώνονται στο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο χωρίς τροποποιήσεις.
γ) Περιοχές Προστασίας (ΠΕΠ) και Περιοχές με ειδικό νομικό καθεστώς (ΠΕΚ):
γα) Ως περιοχές προστασίας (ΠΕΠ) μπορεί να καθορίζονται οι περιοχές οι οποίες διαθέτουν ιδιαιτέρως αξιόλογα φυσικά ή πολιτιστικά στοιχεία που χρήζουν προστασίας, προβολής και ανάδειξης. Οι περιοχές αυτές οριοθετούνται και καθορίζονται για αυτές, οι επιτρεπόμενες εντός αυτών κατηγορίες χρήσεων γης, ο συντελεστής δόμησης και οι λοιποί όροι και περιορισμοί ή και απαγορεύσεις στις χρήσεις γης και στη δόμηση, καθώς και στην εν γένει άσκηση δραστηριοτήτων και λειτουργιών, για λόγους προστασίας του φυσικού ή πολιτιστικού περιβάλλοντος και τοπίου.
γβ) Στις περιοχές αυτές εντάσσονται και εκτάσεις που υπάγονται σε ειδικά νομικά καθεστώτα προστασίας (ΠΕΚ), όπως είναι ιδίως χώροι αρχαιολογικού ή ιστορικού ενδιαφέροντος, δάση και δασικές εκτάσεις, αιγιαλός και παραλία, ποταμοί-λίμνες-ρέματα, καθώς και προστατευόμενες περιοχές του άρθρου 19 του ν. 1650/1986 (Α’ 160), οι οποίες διέπονται, όσον αφορά τις χρήσεις γης και τους όρους δόμησης, από τα ειδικά καθεστώτα προστασίας τους. Οι περιοχές αυτές ενσωματώνονται στο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο χωρίς να μεταβάλλεται το προστατευτικό τους καθεστώς. Στην κατηγορία αυτή συμπεριλαμβάνονται και οι περιοχές που έχουν χαρακτηρισθεί, με διοικητική πράξη, ως περιοχές αγροτικής ή γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας.
δ) Περιοχές ελέγχου χρήσεων γης (ΠΕΧ)
Ως περιοχές ελέγχου χρήσεων γης (ΠΕΧ) νοούνται οι μη πολεοδομημένες και προς πολεοδόμηση (εκτός σχεδίου και εκτός ορίων οικισμών) περιοχές, πέριξ των οικιστικών περιοχών ή των περιοχών παραγωγικών και επιχειρηματικών δραστηριοτήτων, που δεν εμπίπτουν σε μια από τις προαναφερόμενες κατηγορίες (α), (β) και (γ), για τις οποίες καθορίζονται ειδικοί περιορισμοί στις χρήσεις γης και στους όρους δόμησης, με σκοπό την ορθολογική κατανομή και συσχέτιση των χρήσεων γης, ώστε να αποφεύγονται πιθανές μεταξύ τους συγκρούσεις και ανεξέλεγκτη κατανάλωση φυσικών πόρων.
4. Μετά την έγκριση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, κάθε οικιστική, παραγωγική ή άλλη ανάπτυξη επιτρέπεται μόνον εφόσον είναι συμβατή με τις χρήσεις γης και τους λοιπούς όρους και περιορισμούς που καθορίζονται με αυτά.
5. Κατά τη διαδικασία εκπόνησης των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με απόφασή του που εκδίδεται ύστερα από εισήγηση της αρμόδιας Υπηρεσίας και γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, μπορεί να αναστείλει τη χορήγηση οικοδομικών αδειών ή και εργασιών στην περιοχή ή σε τμήματά της και να απαγορεύσει τις κατατμήσεις των ιδιοκτησιών πέρα από το οριζόμενο στην ίδια απόφαση όριο εμβαδού. Η κατά το προηγούμενο εδάφιο αναστολή και απαγόρευση ισχύει μέχρι την έγκριση του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου και πάντως για χρονικό διάστημα που δεν υπερβαίνει τα δύο (2) έτη. Περαιτέρω παράταση της αναστολής αυτής είναι δυνατόν να χορηγείται, για ένα (1) ακόμα έτος, με αιτιολογημένη απόφαση του υπουργού εφόσον διαπιστωθεί ότι οι εργασίες εκπόνησης του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου προόδευσαν σημαντικά, με αποκλειστικό σκοπό την ολοκλήρωση και έγκρισή του. Ο συνολικός χρόνος ισχύος των ανωτέρω αποφάσεων αναστολής δεν δύναται σε καμία περίπτωση να ξεπερνά τα τρία (3) έτη.
6.α) Η κίνηση της διαδικασίας για τη σύνταξη Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου γίνεται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας ή από τον οικείο Δήμο. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια υπόκεινται σε διαδικασία Στρατηγικής Περιβαλλοντικής Εκτίμησης.
β) Η έγκριση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων γίνεται με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ύστερα από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων. Για τις μητροπολιτικές περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης, αρμόδιο όργανο για τη γνώμη του προηγούμενου εδαφίου είναι το Συμβούλιο Μητροπολιτικού Σχεδιασμού. Η αρμόδια υπηρεσία και το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων ελέγχουν και την εναρμόνιση του περιεχομένου των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων με τα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια, καθώς και την έλλειψη αντιφάσεων με αντίστοιχα σχέδια όμορων Δημοτικών Ενοτήτων.
Επίσης, με το ανωτέρω προεδρικό διάταγμα:
(αα) εγκρίνονται και οι κατευθύνσεις, όροι και μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος, τα οποία πρέπει να τηρούνται κατά την εξειδίκευση και υλοποίηση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, σύμφωνα με τη σχετική Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων.
ββ) οριοθετούνται προσωρινά οι οριογραμμές των τυχόν υφιστάμενων εντός των προς πολεοδόμηση περιοχών υδατορεμάτων, σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 5 του ν. 4258/2014 (Α’ 94), ύστερα από υποβολή φακέλου, σύμφωνα με το άρθρο 6 της κοινής υπουργικής απόφασης υπ’ αρ. 140055/2017 (Β’ 428).
γγ) εγκρίνεται προκαταρκτική μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας.
7. Όρια και ρυθμίσεις εγκεκριμένων Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου, που έχουν καθοριστεί σύμφωνα με το άρθρο 29 του ν. 1337/1983 (Α’ 33), περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων και μπορεί να τροποποιούνται με τα προεδρικά διατάγματα έγκρισής τους, εφόσον τούτο κρίνεται πολεοδομικώς απαραίτητο για την κάλυψη αναγκών οικιστικής, παραγωγικής ή επιχειρηματικής ανάπτυξης και ανασυγκρότησης εντός της οικείας δημοτικής ενότητας. Μετά από την έγκριση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, οι Ζώνες Οικιστικού Ελέγχου που έχουν ενσωματωθεί σε αυτά παύουν να ισχύουν ως αυτοτελείς ρυθμίσεις και ισχύουν οι ρυθμίσεις του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου.
8. Όρια και ρυθμίσεις προεδρικών διαταγμάτων που έχουν εκδοθεί δυνάμει της παρ. 1 του άρθρου 4 του ν. 1577/1985 (Α’ 210), περιλαμβάνονται στο περιεχόμενο του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου και μπορεί να συμπληρώνονται ή να τροποποιούνται με τα προεδρικά διατάγματα της παρ. 6, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παρ. 2 του άρθρου 6 του ν. 4067/2012 (Α’ 79).
9. Η οικεία Περιφέρεια παρακολουθεί και αξιολογεί την εφαρμογή των ρυθμίσεων των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Για τον σκοπό αυτό, συντάσσει ανά πενταετία τουλάχιστον εκθέσεις αξιολόγησης, με τις οποίες αποτιμάται ο τρόπος εφαρμογής των κατευθύνσεων και ρυθμίσεων των ανωτέρω σχεδίων, καταγράφονται αστοχίες, αδυναμίες και προβλήματα που εντοπίστηκαν κατά την εφαρμογή τους και διατυπώνονται προτάσεις αντιμετώπισής τους. Με τις εκθέσεις αξιολόγησης καταγράφεται επίσης η αναγκαιότητα προσαρμογής του Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου σε νέα δεδομένα, καθώς και σε κατευθύνσεις που προκύπτουν από την έγκριση, αναθεώρηση ή τροποποίηση Ειδικών και Περιφερειακών Χωροταξικών Πλαισίων. Οι ανωτέρω εκθέσεις κοινοποιούνται στον οικείο Δήμο, στην οικεία Αποκεντρωμένη Διοίκηση και στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, προκειμένου να λαμβάνονται υπόψη σε σχετικές ενέργειες και δράσεις που άπτονται των σχετικών αρμοδιοτήτων τους.
10. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια αναθεωρούνται ανά πενταετία, εφόσον προκύψει τεκμηριωμένη προς τούτο ανάγκη από την αξιολόγηση που διενεργείται κατά την παρ. 9.
α) Πριν από την πάροδο της πενταετίας είναι κατ’ εξαίρεση δυνατή η τροποποίησή τους προκειμένου:
αα) Να αντιμετωπιστούν ζητήματα που ανακύπτουν από την προώθηση ή εφαρμογή προγραμμάτων και δράσεων διεθνούς, ευρωπαϊκού, διακρατικού, διαπεριφερειακού ή διαδημοτικού χαρακτήρα,
αβ) να αντιμετωπιστούν εξαιρετικές πολεοδομικές ανάγκες από φυσικές ή τεχνολογικές καταστροφές και κινδύνους,
αγ) να αντιμετωπιστούν πρόσθετες ανάγκες σε κοινωνικό εξοπλισμό,
αδ) να αντιμετωπιστούν εξαιρετικές και απρόβλεπτες ανάγκες και νέα δεδομένα που αφορούν στην εφαρμογή σχεδίων, έργων και προγραμμάτων ή παρεμβάσεων μεγάλης κλίμακας ή στρατηγικής σημασίας.
αε) να προσαρμοστούν σε νομοθετικές τροποποιήσεις μεταγενέστερες της έγκρισής τους ή σε νέα δεδομένα και κατευθύνσεις χωρικού σχεδιασμού που προκύπτουν από την έγκριση, αναθεώρηση ή τροποποίηση Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων.
β) Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια μπορούν να αναθεωρούνται σε κάθε περίπτωση μετά από την πάροδο δέκα (10) ετών από την ημερομηνία, κατά την οποία έγινε η ανάθεση της μελέτης, βάσει της οποίας συντάχθηκαν.
γ) Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτών Πόλεων του ν. 2508/1997 (Α’ 124) μπορεί να αναθεωρηθούν ή τροποποιηθούν χωρίς να ισχύουν οι πιο πάνω προθεσμίες και προϋποθέσεις.
δ) Για την αναθεώρηση και τροποποίηση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων ακολουθείται η διαδικασία της παρ. 6. Δεν απαιτείται να διενεργηθεί στρατηγική περιβαλλοντική εκτίμηση, εάν οι τροποποιήσεις είναι ήσσονος σημασίας.
11. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, που εκδίδεται ύστερα από γνώμη του Κεντρικού Συμβουλίου Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων, μπορεί να γίνονται διορθώσεις σφαλμάτων, αποσαφηνίσεις διατυπώσεων, εναρμόνιση κειμένων και διαγραμμάτων, εφόσον δεν συνιστούν τροποποίηση.
12. Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας καθορίζονται οι προδιαγραφές και κάθε άλλο θέμα σχετικό με την εκπόνηση, αξιολόγηση και τροποποίηση των Τοπικών Χωρικών Σχεδίων.
13. Η αναθεώρηση και τροποποίηση εγκεκριμένων έως τις 23.12.2016 Γενικών Πολεοδομικών Σχεδίων και Σχεδίων Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης γίνεται κατά τις διατάξεις του παρόντος.
14. Όπου στις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας αναφέρεται το «Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο» ή το «Σχέδιο Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης» ή το «Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο» νοείται εφεξής το Τοπικό Πολεοδομικά Σχέδιο του παρόντος.»
1. Αυξάνεται σημαντικά το αντικείμενο των ΤΠΣ με την οριοθέτηση οικισμών αλλά και τις Ζώνες Υποδοχής Συντελεστή Δόμησης (ΖΥΣ). Θα πρέπει να αλλάξουν αντίστοιχα και οι προδιαγραφές.
2. Η εκπόνηση ΤΠΣ στα όρια Δημοτικής Ενότητας πώς συμβαδίζει με τις προβλέψεις για μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή ή υποστηρικτικά της αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών κλπ., τα οποία πρέπει να συντονίζονται σε επίπεδο Δήμου?
7. Για την τροποποίηση των ΖΟΕ προβλεπόταν με τον ν.4447/2016 ότι απαιτούνταν «συνεκτίμηση των ιδιαίτερων περιβαλλοντικών τους χαρακτηριστικών και εισήγηση της αρμόδιας υπηρεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας». Η αφαίρεση αυτής της πρότασης αφαιρεί την υποχρέωση συνεκτίμησης των επιδράσεων της τροποποίησης των όρων δόμησης στο περιβάλλον.
10.δ) Παρόμοια με το άρθρο 7, παρ. 7.γ, δίδεται δυνατότητα για παράκαμψη της διαδικασίας της ΣΜΠΕ και της προβλεπόμενης διαδικασίας διαβούλευσης για τροποποιήσεις «ήσσονος σημασίας» χωρίς να καθορίζεται ποιες είναι αυτές οι περιπτώσεις.
Η προσπάθεια του Υπουργείου για τη συνολική αναθεώρηση και εκσυγχρονισμό τόσο της νομοθεσίας όσο και του εφαρμοσμένου και εφαρμόσιμου πολεοδομικού σχεδιασμού μέσω των εργαλείων Τοπικών και Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων είναι ιδιαίτερα αξιέπαινη και καθόλα αναγκαία. Με το πρόγραμμα χρηματοδότησης των ΤΠΣ κατά τα δημοσιεύματα έχουν εκδηλώσει ενδιαφέρον 208 από 330 Δήμους της χώρας και έχουν ενταχθεί 627 Δημοτικές Ενότητες από 1.044 καθιστώντας το επιχείρημα ολοκλήρωσης των ΤΠΣ έναν Ηράκλειο άθλο που αν ολοκληρωθεί έστω και κοντά στους προβλεπόμενους χρόνους (6-8 έτη) θα αποτελέσει ορόσημο στην πολεοδομική ιστορία της χώρας.
Οι ως άνω αριθμοί είναι πολύ ενθαρρυντικοί και αναμένεται να βοηθήσουν σημαντικά στην ολοκλήρωση του πολεοδομικού σχεδιασμού της χώρας αλλά σε κάθε περίπτωση αφορούν περίπου το 60% της επικράτειας, ενώ το υπόλοιπο 40% των Δήμων / Δ.Ε. αναγκαία θα συνεχίσουν είτε να μην έχουν κανένα χωρικό σχέδιο, είτε θα βασίζονται σε έστω και προσφάτως ολοκληρωμένα σχέδια (Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια/ΣΧΟΟΑΠ κ.λπ.) των προηγούμενων νόμων 1337/1983 & 2508/1997. Οι ρυθμίσεις αυτών είναι δεσμευτικές για τη Διοίκηση (βλ. αρθρ. 51, Ν. 4178/13) αλλά θα πρέπει να μπορούν να τροποποιούνται με έναν ευέλικτο τρόπο, ιδίως στις περιπτώσεις όπου απαιτούνται μικροπροσαρμογές και μικροδιορθώσεις σε υφιστάμενα πρόσφατα σχέδια τα οποία δεν είναι δόκιμο να αντικατασταθούν εξολοκλήρου μόνο και μόνο για την προσαρμογή της χρήσης γης εντός οικοδομικού τετραγώνου!
Μέχρι τώρα η σημειακή τροποποίηση ΓΠΣ προβλέπονταν από το άρθρο 7 παράγραφος 13 σημείο β του Ν. 4447/2016 ως εξής: β) Τα ισχύοντα κατά τη δημοσίευση του παρόντος Γενικά Πολεοδομικά Σχέδια και Σχέδια Χωρικής και Οικιστικής Οργάνωσης Ανοικτής Πόλης δύνανται να τροποποιούνται σημειακά με τις διατάξεις των άρθρων 4 και 5 του ν. 2508/1997 (Α’ 124).»
Ωστόσο, στο νέο χωροταξικό νομοσχέδιο, η περίπτωση β της ως άνω παραγράφου έχει παραλειφθεί. Οι περιπτώσεις ζητημάτων που μπορούν να θεραπευθούν μέσω της σημειακής τροποποίησης ενός ΓΠΣ είναι περιορισμένες και δεν ανατρέπουν την πολεοδομική λειτουργία των περιοχών τις οποίες αφορούν, δεν αποτελούν ανασχεδιασμό ευρείας εφαρμογής, δεν διαμορφώνουν μη αναστρέψιμες καταστάσεις και συνέπειες, παρά θεραπεύουν στοχευμένα προβλήματα. Συνεπώς η διάταξη του σημείου β της παραγράφου 13 του άρθρου 7 του Ν. 4447/2016 ως υφίσταται σήμερα θα πρέπει να διατηρηθεί.
Η περάτωση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων θα συμβάλλει στον καθορισμό, σε επίπεδο Δημοτικών Ενοτήτων, των χρήσεων γης και όρων δόμησης, των επεκτάσεων του σχεδίου πόλεως, των προστατευόμενων περιοχών και των βασικών δικτύων υποδομών όπως το οδικό δίκτυο, προσδιορίζοντας κατά αυτόν τον τρόπο με σαφήνεια και ασφάλεια δικαίου το πλαίσιο ανάπτυξης της οικονομίας, της επιχειρηματικότητας και της προστασίας του περιβάλλοντος, με άμεσα οφέλη σε κοινωνικό και οικονομικό επίπεδο.
Για την επίτευξη των αναφερόμενων στόχων, είναι βέβαιο ότι θα πρέπει, πέραν των άλλων, να προσεγγιστούν καταλλήλως οι νομίμως λειτουργούσες επιχειρηματικές δραστηριότητες (μεταποίηση, logistics), οι οποίες αποτελούν σημαντικούς παράγοντες της τοπικής και εθνικής ανάπτυξης. Στο πλαίσιο αυτό, είναι σημαντικό κατά την διαμόρφωση των ΤΠΣ να ληφθούν υπόψη οι ανάγκες των επιχειρήσεων για Επιχειρηματικά Πάρκα, τόσο σε σχέση με τις υφιστάμενες Άτυπες Βιομηχανικές Συγκεντρώσεις (ΑΒΣ) που συμβάλλουν καθοριστικά στο εθνικό ΑΕΠ για τις οποίες απαιτείται να προδιαγραφεί ο ενδεδειγμένος τρόπος οργάνωσής τους, όσο και για την πρόβλεψη και τον προσδιορισμό περιοχών (με κατάλληλα τεχνικοοικονομικά κριτήρια) για την δημιουργία νέων Οργανωμένων Υποδοχέων Μεταποιητικών και Επιχειρηματικών Δραστηριοτήτων.
Πρόταση στο Άρθρο 10 – Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια – Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 4447/2016.
Πρόταση στην παράγραφο 3, εδάφιο αγ), να προστεθεί:
<> και επίσης :
<>
Πρόταση στην παράγραφο 3, εδάφιο γ), υποπερίπτωση γβ) στην φράση:<> να προστεθεί ο όρος ότι αυτές οι περιοχές αυτοδίκαια θεωρούνται ότι βρίσκονται εκτός ορίων οικισμού, σύμφωνα με τη νομοθεσία χαρακτηρισμού γεωργικής γης υψηλής παραγωγικότητας.
ο γραμματέας
Σπύρος Κάβουρας
Προσθήκη σε προγενέστερο σχολιασμό μας επί του άρθου – Αιτιολόγηση
Οι Περιφέρειες της χώρας έχουν την ευθύνη αστυνόμευσης των υδατορεμάτων, ωστόσο δεν έχουν την αρμοδιότητας οριοθέτησής τους η οποία αποτελεί προϋπόθεση για πολλές άλλες κανονιστικές πράξεις ή αδειοδοτήσεις. Έτσι τη στιγμή αυτή τα υδατορέματα οριοθετούνται με Απόφαση Συντονιστή Α.Δ. ή με Π. Δγμα υπό προϋποθέσεις (αν διέρχονται αρχαιολογικής ζώνης, προστατευόμενης περιοχής κλπ). Τις περισσότερες φορές, τουλάχιστο για το νησιωτικό μας σύμπλεγμα απαιτείται Π.Δγμα. Στο παρόν Σ/Ν προβλέπεται ότι η οριοθέτησή τους μπορεί να γίνεται με Π.Δγμα μέσω των Τοπικών ή Ειδικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Υπάρχουν ωστόσο πολλές περιπτώσεις που πρέπει να γίνει οριοθέτηση ανεξάρτητα οποιουδήποτε χωρικού σχεδιασμού καθότι όπως προαναφέρθηκε η πράξη αυτή αποτελεί προϋπόθεση για μια σειρά από άλλες διοικητικές πράξεις. Θεωρούμε ότι η διαχείριση των υδατορεμάτων στο σύνολό τους (αστυνόμευση + οριοθέτηση) πρέπει να αποτελεί αρμοδιότητας της Β’ βάθμιας Τ.Α. Μια τέτοια ρύθμιση δεν προσκρούει οπουδήποτε και θα επέλυε σωρεία υπαρκτών προβλημάτων. Προτείνουμε επομένως η οριοθέτηση των υδατορεμάτων μεμονωμένων ή συνόλου να γίνεται με απόφαση Περιφερειάρχη, πλην ασφαλώς των περιπτώσεων που εντάσσονται σε χωρικό σχεδιασμό.
Στο άρθρο αυτό προβλέπονται ρυθμίσεις που αντικαθιστούν τις αντίστοιχες του Ν 2508/97 όπως τροποποιήθηκε με το Ν 4447/16. Στην ουσία τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια είναι η μετεξέλιξη των ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ του Ν. 2508/97 και είναι τα κύρια σχέδια θεσμοθέτησης κανονιστικών ρυθμίσεων σε επίπεδο Δήμου ή Δημοτικής Ενότητας.
Στο Ν 4447/16, στις μεταβατικές διατάξεις, προβλεπόταν ότι μελέτες ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ που είχαν ήδη ανατεθεί και εκπονούνταν με τις διατάξεις του Ν 2508/97, ολοκληρώνονται με τη διαδικασία και το θεσμικό πλαίσιο βάσει του οποίου ανατέθηκαν.
Παρατηρούμε ότι στο παρόν Σ/Ν λείπει η αντίστοιχη ρύθμιση μεταβατικών διατάξεων. Με δεδομένο ότι οι μελέτες τέτοιου επιπέδου εκπονούνται και ολοκληρώνονται εντός μεγάλου χρονικού διαστήματος (πολλές φορές και πέραν της δεκαετίας), η μη πρόβλεψη μεταβατικών διατάξεων στο παρόν Σ/Ν θα επιφέρει στην ουσία την ακύρωση των τρεχουσών μελετών με ότι αυτό συνεπάγεται σε χρόνο και χρήμα αλλά κυρίως στην αναπτυξιακή διαδικασία των Δήμων. Μελέτες ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ εκπονούνται πολλές αυτή τη στιγμή σε ολόκληρη τη χώρα αλλά και στην περιφέρειά μας. Κρίνεται επομένως αναγκαίο στο παρόν άρθρο να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη η οποία να αναφέρει ρητά ότι μελέτες ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ που έχουν ήδη ανατεθεί και εκπονούνται με τις διατάξεις και τις διαδικασίες του Ν 2508/97, ολοκληρώνονται και θεσμοθετούνται σύμφωνα με τις διατάξεις με τις οποίες ανατέθηκαν.
Στο ίδιο άρθρο προβλέπεται ότι η οικεία Περιφέρεια παρακολουθεί και αξιολογεί την πορεία των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Παράλληλα προβλέπεται ότι η κίνηση της διαδικασίας εκπόνησης γίνεται από το ΥΠΕΝ ή το Δήμο. Θεωρούμε ότι εφόσον αναγνωρίζεται (σωστά) ο εποπτικός ρόλος της Περιφέρειας στην πολύ σημαντική αυτή διαδικασία χωρικών ρυθμίσεων κανονιστικού περιεχομένου, θα πρέπει να παρασχεθεί στην Περιφέρεια και η δυνατότητα κίνησης διαδικασίας εκπόνησης Τοπικού Χωρικού Σχεδίου. Επομένως πρέπει να συμπληρωθεί κατ’ αυτή την έννοια η παρ. 6α του αρθ. 10. Επίσης να προβλεφθεί ρύθμιση δημιουργίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας σε κάθε Περιφέρεια για το «monitoring» (παρακολούθηση) των μελετών αυτών.
• Να προστεθεί ειδική διάταξη που να αναφέρει ότι οριοθέτηση μεμονωμένων ή συνόλου υδατορεμάτων γίνεται με απόφαση Περιφερειάρχη κατόπιν σύνταξης ειδικών μελετών και μετά από την τήρηση της προβλεπόμενης διαδικασίας που διέπει το ίδιο νομικό καθεστώς τους, πλην ασφαλώς των περιπτώσεων που εντάσσονται σε μελέτες χωρικού σχεδιασμού.
• Να προβλεφθεί μεταβατική διάταξη στην οποία να αναφέρεται ότι μελέτες ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ που έχουν ήδη ανατεθεί και εκπονούνται με τις διατάξεις και τις διαδικασίες του Ν 2508/97, ολοκληρώνονται και θεσμοθετούνται σύμφωνα με τις διατάξεις με τις οποίες ανατέθηκαν.
• Να παρασχεθεί και στις Περιφέρειες η δυνατότητα κίνησης διαδικασίας εκπόνησης Τοπικού Χωρικού Σχεδίου. Επομένως πρέπει να συμπληρωθεί κατ’ αυτή την έννοια η παρ. 6α του αρθ. 10.
• Να προβλεφθεί ρύθμιση δημιουργίας ηλεκτρονικής πλατφόρμας σε κάθε Περιφέρεια για το «monitoring» (παρακολούθηση) των μελετών αυτών.
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
Στις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου 10 ενώ ορίζεται η σχέση των αποτελεσμάτων που παράγουν τα εν λόγω διατάγματα περί Τ.Π.Σ. , με αυτά των Δ/γμάτων περί Ζ.Ο.Ε. καθώς και αυτών του άρθρου 4 του ν. 1577/1985, όμως δεν γίνεται καμμιά αναφορά στη σχέση με τα ΠΔ Προστασίας (για τις περιοχές του Δήμου Διονύσου ισχύουν τα ΠΔ προστασίας του Πεντελικού, του Παρνηθαϊκού, του Κηφισού καθώς και της λίμνης Μαραθώνα).
Βέβαια, είναι γνωστόν ότι τα ΠΔ Προστασίας δεν μπορούν να τροποποιούνται από άλλα, παρά μόνον αυτοτελώς. Ταυτόχρονα όμως είναι βέβαιο ότι πολλά ΠΔ προστασίας καθορίσθηκαν καθ΄ υπερβολή και όχι ύστερα από συστηματικές μελέτες και ως εκ τούτου, κατά το νεότερο τοπικό σχεδιασμό θα υπάρξει η ανάγκη, ορισμένες φορές, αυτά να πρέπει να τροποποιηθούν, όταν υπάρχει σχετική τεκμηρίωση από ειδικές μελέτες (ήδη υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο ΠΔ προστασίας του Κηφισού, ύστερα από μελέτη υδραυλική).
Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, με στέρεη νομική βάση, είναι ανάγκη στις περιπτώσεις εκπόνησης Τ.Π.Σ. σε περιοχές όπου υφίστανται και ζώνες προστασίας, να προβλέπεται η εκπόνηση επί πλέον και ειδικών μελετών, με προδιαγραφές που, ανάλογα με την περίπτωση, θα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση,ώστε να παρέχονται τα απαραίτητα τεκμήριαγια την αναγκαία τροποποίησηστη συνέχεια, τωνΠΔ προστασίας.
Κατά την άποψη μας λοιπόν πρέπει να συμπληρωθεί η παρ. 7 του άρθρου 10 με τη φράση:
Στην περίπτωση που εκπονείται Τ.Π.Σ. σε περιοχή όπου έχουν καθορισθεί ζώνες μέσω ΠΔ προστασίας, προκειμένου να τεκμηριωθεί η ανάγκη τροποποίησης των ζωνών αυτών, θα πρέπει να εκπονείται ειδική μελέτη, οι προδιαγραφές της οποίας καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση.
Ο Δήμος Διονύσου παραμένει στη διάθεση του ΥΠΕΝ, ώστε να συμβάλει με τις επεξεργασμένες θέσεις του.
Κρίνεται σκόπιμη η ένταξη στις κατηγορίες των περιοχών που καθορίζονται με τα ΤΠΣ των περιοχών με ειδικό νομικό καθεστώς (ΠΕΚ) ως διακριτή προσθήκη στην κατηγορία των περιοχών προστασίας (ΠΕΠ) (τροποπ. παρ. 2γβ). Επίσης σωστή και σύμφωνη με τη νομολογία του ΣτΕ η πρόβλεψη ότι “[ο]ι περιοχές αυτές ενσωματώνονται στο Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο χωρίς να μεταβάλλεται το προστατευτικό τους καθεστώς”.
Από την άποψη της ενίσχυσης της προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος και προς επιτέλεση του κομβικού ρόλου του χωρικού σχεδιασμού, είναι σκόπιμο να προστεθεί διάταξη όπως: «Το ειδικό προστατευτικό καθεστώς των ΠΕΚ, καθώς και κάθε άλλο σχετικό με την προστασία και διαχείρισή τους διοικητικό μέτρο, λαμβάνονται υπόψη κατά την κατάρτιση των Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων. Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια μπορεί να προβλέπουν τυχόν πρόσθετες ρυθμίσεις σε περιοχές που γειτνιάζουν με -ή βρίσκονται ανάμεσα σε- ΠΕΚ, προς εξυπηρέτηση σκοπών προστασίας».
Η πρόβλεψη της τροποπ. παρ. 6 για συμπερίληψη στο π.δ. έγκρισης των ΤΠΣ της προσωρινής (και όχι οριστικής ως ισχύει) οριοθέτησης υδατορεμάτων εντός περιοχών προς πολεοδόμηση, καθώς και της έγκρισης προκαταρκτικής μελέτης γεωλογικής καταλληλότητας προκαλούν εύλογο προβληματισμό, διότι, τόσο από τεχνική όσο και από διοικητική άποψη, οι οριστικές ως άνω εγκρίσεις αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση για την οριστικοποίηση του σχεδίου αλλά και για την ακόλουθη εξειδίκευσή του με τα ρυμοτομικά σχέδια εφαρμογής.
Σχετικά με την πρόβλεψη της παρ. 10(δ) περί μη απαίτησης ΣΠΕ για την περίπτωση τροποποιήσεων ήσσονος σημασίας, απαιτείται ειδικότερος προσδιορισμός αυτών των περιπτώσεων, όμως σχολιάσαμε στις σχετικές διατάξεις του άρθρου 7 του σχεδίου νόμου.
Το Άρθρο 10 – Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια – Τροποποίηση του άρθρου 7 του ν. 4447/2016, Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια
Σχολιάζουμε, τις παραγράφους 6β, 5 και 8, ως ακολούθως,
α) Λαμβάνοντας υπόψη, ότι
• ήδη με τις διατάξεις του ν. 4269/2014 είχε καταργηθεί το Άρθρο 5 του ν. 2508/1997,
• δηλαδή είχαν καταργηθεί τα ΣΧΟΟΑΠ,
• επιδοκιμάζουμε ιδιαίτερα τη ρητή αναγνώριση,
• ότι εφεξής, πλέον, ο όρος ΣΧΟΟΑΠ εκτοπίζεται
• και η αναφορά γίνεται μόνο σε Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια.
Ίσως μόνο με αυτή την οπτική να απαιτείται να γίνει πληρέστερη νομοτεχνική επεξεργασία, ώστε να μην καταλείπεται πλέον οποιαδήποτε αμφιβολία, ότι οι όροι Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο και ΣΧΟΟΑΠ δεν υφίστανται πλέον.
Τα ήδη εγκεκριμένα υφίστανται τροποποιούνται ή αντικαθίστανται με τις νέες διατάξεις περί Τοπι-κών Πολεοδομικών Σχεδίων.
β) Στην παράγραφο 6β του Άρθρου 7 θεωρούμε αδικαιολόγητη την υποβάθμιση της συμμετοχής και των αρμοδιοτήτων των Δήμων.
Η συμμετοχή πρέπει να θεσμοθετηθεί ρητά,.
ότι για την έγκριση Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων, απαιτείται να υπάρχει και η έκφραση σύμφωνης γνώμης του Δήμου ή των Δήμων στους οποίους αφορά το ΤΠΣ και απλής γνώμης των τοπικών κοινοτήτων τους.
Η αναγνώριση αυτή υλοποιεί αρχές άμεσης δημοκρατίας και την ουσία των ρυθμίσεων. Είναι αδιανόητο να περιορίζονται ο Δήμος και οι τοπικές κοινότητές του σε ρόλο παθητικού παρατηρητή.
γ) Οι ΖΟΕ, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ζητήματα που πρέπει ν’ αντιμετωπίσει το νομοσχέδιο προ-βλήματα του τρέχοντος συστήματος σχεδιασμού,
ιδίως αν ληφθεί υπόψη ότι η ισχύουσα νομοθεσία δεν θέτει αποκλειστικές προθεσμίες για την επιδιω-κόμενη εναρμόνιση μεταξύ χωροταξικών και πολεοδομικών σχεδίων.
Η έλλειψη προθεσμιών, σε συνδυασμό με την παρατηρούμενη βραδύτητα στις διαδικασίες αναθεώρησης των πολεοδομικών σχεδίων, αναδεικνύει ήδη τον κίνδυνο της αναίρεσης των προβλέψεων των χωροταξικών σχεδίων από τις διαφορετικές ή αντίθετες ρυθμίσεις των υποκειμένων πολεοδομικών σχεδίων.
Ο Δήμος Ιεράπετρας και οι τοπικές κοινότητές του επηρεάζονται κρίσιμα και εκτιμούμε, ότι το ίδιο ισχύει και σε άλλες περιοχές της χώρας.
Προτείνεται, ακόλουθα, η εξάρτηση της ισχύος των Τοπικών Πολεοδομικά Σχέδιων από την ολοκλήρωση της ενσωμάτωσης σ’ αυτά των Ζωνών Οικιστικού Ελέγχου, ώστε ν’ αποφευχθεί το ενδεχόμενο, παράλληλης ισχύος νέων ΤΠΣ και αναχρονιστικών ΖΟΕ και για τον πρόσθετο λόγο, ότι ο ν. 4685 για το περιβάλλον επηρεάζει καίρια το καθεστώς τους με τις νέες αναφορές του και αλλαγές των χρήσεων γης.
Από την μέχρι σήμερα εμπειρία εφαρμογής του χωρικού σχεδιασμού το πρώτο «θύμα» της «πρότυπης χωρικής οργάνωσης και ανάπτυξης» και των «χρήσεων γης» είναι η Γη Υψηλής Παραγωγικότητας (ΓΥΠ) και η κτηνοτροφία και έπεται η γεωργία με το (ανεπαρκές ή ανύπαρκτο πολλές φορές) αγροτικό οδικό δίκτυο.
Συγκεκριμένα:
Η προστασία της Γης Υψηλής Παραγωγικότητας (ΓΥΠ) είναι συνταγματική απαίτηση και νομοθετικά προβλεπόμενη. Για να προστατευθεί όμως η ΓΥΠ πρέπει να «εντοπιστεί» σε τοπικό επίπεδο και να συμπεριληφθεί στα προστατευταία αντικείμενα. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με την εκπόνηση ειδικής εδαφολογικής μελέτης οριοθέτησης γης υψηλής παραγωγικότητας σύμφωνα με τις σχετικές προδιαγραφές).
Επίσης από την έμπειρα για την μέχρι σήμερα εφαρμογή του χωρικού σχεδιασμού προκύπτει ότι (ελλείψει ειδικής γεωργική μελέτης γεωργοκτηνοτροφικού προγραμματισμού) δεν λαμβάνονται υπόψη οι ιδιαιτερότητες της κτηνοτροφικής και γεωργικής δραστηριότητας (ούτε και οι προβλέψεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής). Αποτέλεσμα αυτού είναι μεγάλες περιοχές (παραδοσιακά και αποκλειστικά κτηνοτροφικές) να αποκλείονται από την άσκηση (ειδικά της κτηνοτροφίας) και να οδειγούνται σε οικονομικό και κοινωνικό αφανισμό (τα παραδείγματα είναι πολλά).
Έτσι πρέπει στην παράγραφο 6β να προστεθούν (προς έγκριση από το Προεδρικό Διάταγμα) οι παρακάτω μελέτες:
…
δδ) εγκρίνεται η εδαφολογική μελέτη οριοθέτησης Γης Υψηλής Παραγωγικότητας
εε) εγκρίνεται η γεωργική μελέτη γεωργοκτηνοτροφικού προγραμματισμού
Για το Σύλλογο Γεωπόνων Λακωνίας
Γεώργιος Μπουραζάνης Πρόεδρος
Χρύσανθος Κωστάκος Γραμματέας
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ 10 ΓΙΑ ΤΑ ΤΟΠΙΚΑ ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ
Στις παραγράφους 7 και 8 του άρθρου 10 ενώ ορίζεται η σχέση των αποτελεσμάτων που παράγουν τα εν λόγω διατάγματα περί Τ.Π.Σ. , με αυτά των Δ/γμάτων περί Ζ.Ο.Ε. καθώς και αυτών του άρθρου 4 του ν. 1577/1985, όμως δεν γίνεται καμμιά αναφορά στη σχέση με τα ΠΔ Προστασίας (για τις περιοχές του Δήμου Διονύσου ισχύουν τα ΠΔ προστασίας του Πεντελικού, του Παρνηθαϊκού, του Κηφισού καθώς και της λίμνης Μαραθώνα).
Βέβαια, είναι γνωστόν ότι τα ΠΔ Προστασίας δεν μπορούν να τροποποιούνται από άλλα, παρά μόνον αυτοτελώς. Ταυτόχρονα όμως είναι βέβαιο ότι πολλά ΠΔ προστασίας καθορίσθηκαν καθ΄ υπερβολή και όχι ύστερα από συστηματικές μελέτες και ως εκ τούτου, κατά το νεότερο τοπικό σχεδιασμό θα υπάρξει η ανάγκη, ορισμένες φορές, αυτά να πρέπει να τροποποιηθούν, όταν υπάρχει σχετική τεκμηρίωση από ειδικές μελέτες (ήδη υπάρχει σχετική πρόβλεψη στο ΠΔ προστασίας του Κηφισού, ύστερα από μελέτη υδραυλική).
Για να λυθεί αυτό το πρόβλημα, με στέρεη νομική βάση, είναι ανάγκη στις περιπτώσεις εκπόνησης Τ.Π.Σ. σε περιοχές όπου υφίστανται και ζώνες προστασίας, να προβλέπεται η εκπόνηση επί πλέον και ειδικών μελετών, με προδιαγραφές που, ανάλογα με την περίπτωση, θα καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση, ώστε να παρέχονται τα απαραίτητα τεκμήρια για την αναγκαία τροποποίηση στη συνέχεια, των ΠΔ προστασίας.
Κατά την άποψη μας λοιπόν πρέπει να συμπληρωθεί η παρ. 7 του άρθρου 10 με τη φράση:
Στην περίπτωση που εκπονείται Τ.Π.Σ. σε περιοχή όπου έχουν καθορισθεί ζώνες μέσω ΠΔ προστασίας, προκειμένου να τεκμηριωθεί η ανάγκη τροποποίησης των ζωνών αυτών, θα πρέπει να εκπονείται ειδική μελέτη, οι προδιαγραφές της οποίας καθορίζονται με Υπουργική Απόφαση.
Ο Δήμος Διονύσου παραμένει στη διάθεση του ΥΠΕΝ, ώστε να συμβάλει με τις επεξεργασμένες θέσεις του.
Δεν μπορούν να συνταχθούν Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια χωρίς δασικούς χάρτες, χάραξη αιγιαλών, οριοθέτηση ρεμάτων,ορισμό προστατευόμενων περιοχών , αρχαιολογικών περιοχών , δημόσιας γης και κύρωση οδών και κοινοχρήστων χώρων.
Στους παραλιακούς οικισμούς, με την οριοθέτηση να γίνεται και καθορισμός γραμμής δόμησης και γραμμής αιγιαλού
Θεωρώ ότι θα πρέπει να γίνει πρόβλεψη ελάχιστου ποσοστού 20% με χρήση πρασίνου σε κάθε νέο τοπικό πολεοδομικό σχέδιο (ΤΠΣ) για την βελτίωση της ποιότητας της ζωής των πολιτών και για την αντιμετώπιση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής και των σχετικών επιπτώσεων.
Τ.Π.Σ. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ στις ΕΚΤΟΣ ΣΧΕΔΙΟΥ ΠΕΡΙΟΧΕΣ και ΣΧΕΔΙΟ ΓΕΝΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ στις Π.Ε.Χ.
1. ΣΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΤΠΣ, ΟΡΘΑ ΠΡΟΣΤΙΘΕΤΑΙ ΟΤΙ ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ, ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, «ΤΟ ΟΔΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ, τα μεταφορικά, τεχνικά και περιβαλλοντικά δίκτυα και υποδομές», Θα ήταν ορθότερο να διευκρινίζει ότι η διατύπωση ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΕΙ «ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΑ» ΔΙΚΤΥΑ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ, ενώ ειδικά για το οδικό δίκτυο είναι σκόπιμο να περιλαμβάνει τα μονοπάτια και τις ποδηλατικές διαδρομές και να προτείνει την λειτουργική ιεράρχηση των οδών και τον χαρακτηρισμό τους, σε αγροτικές δημοτικές, δασικές, διαδρόμους πεζοπορίας /ποδηλασίας, ιστορικά μονοπάτια κλπ καθώς και τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά ή άλλα τεχνικά στοιχεία κάθε κατηγορίας. Υπ’ αυτή την έννοια είναι αναγκαίος ο εμπλουτισμός των κατηγοριών του Αρ 14 και θα ήταν χρήσιμη η πρόβλεψη έκδοσης διευκρινιστικής ΥΑ (ίσως ΚΥΑ σε συνυπογραφή με τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών), για την παροχή ενός πληρέστερου οδηγού, που θα παρέχει το πλαίσιο αυτής της εργασίας. Με την προτεινόμενη ΥΑ καλύπτεται ένα χρόνιο κενό στο θεσμικό οπλοστάσιο των κυκλοφοριακών μελετών που σήμερα περιορίζεται (α) σε προδιαγραφές οδοποιίας και (β) στην διοικητική κατάταξη του δικτύου (εθνική, επαρχιακή κλπ) και όχι στην λειτουργική (πρωτεύον, δευτερεύον, συλλεκτήριο κλπ), η οποία γινόταν με τα ΓΠΣ, αλλά μόνο στον αστικό και άμεσα περιαστικό χώρο. Επίσης σκόπιμο είναι να προβλεφθεί η έκδοση ΥΑ για τις προδιαγραφές της απαιτούμενης μελέτης η τεχνικής έκθεσης υποστήριξης της πράξης χαρακτηρισμού του οδικού δικτύου (ΠΔ του Αρ 14) ή να ενταχθεί στις προδιαγραφές του ΤΧΣ όταν ο χαρακτηρισμός γίνεται με το ίδιο ΠΔ.
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ δηλ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΡ 14 ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΙΚΗΣ ΔΙΑΤΑΞΗΣ ΤΗΣ ΠΑΡ 8, ώστε να συμπεριλάβει όλο το ανωτέρω προτεινόμενο περιεχόμενο.
2. Η εργασία αυτή θα πρέπει να αφορά τις ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΧΡΗΣΕΩΝ (ΠΕΧ ΑΡΘ.10 ΠΑΡ.3Δ), τις ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΩΝ και ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ (ΠΕΔ Αρ10 παρ3.γ), όταν αυτές δεν πολεοδομούνται, ακόμα και τις ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ (ΠΕΠ και ΠΕΚ παρ.4), όπου αποσκοπεί στον έλεγχο της μη διάνοιξης οδικού δικτύου που δεν συνάδει με τον χαρακτήρα της περιοχής, αλλά τέλος και τους ΟΡΙΟΘΕΤΗΜΕΝΟΥΣ ΟΙΚΙΣΜΟΥΣ που δεν έχουν σχέδιο και επαρκή ρυμοτομία, όπου θα μπορούσε να προταθεί βελτίωση της οδικής υποδομής: πχ περιμετρική οδός, χώρος στάθμευσης εκτός οικισμού, διαπλάτυνση υφισταμένης βασικής οδού, διάνοιξη πρόσβασης στις ακτές κλπ. Πρόκειται για ρυθμίσεις που έχουν κατά καιρούς εισαχθεί στην πολεοδομική νομοθεσία αλλά δεν έχουν ενεργοποιηθεί επειδή υπήρξε ασάφεια ως προς τον τρόπο θεσμοθέτησης (αρχικά Νομάρχης) και υλοποίησης (ΝΔ.1923 ή απαλλοτρίωση). Σήμερα που αποδίδεται με το σν αυτό το αντικείμενο στο ΤΠΣ είναι ευκαιρία να βελτιωθούν οι παραλήψεις του παρελθόντος.
3. Το ΣΝ θα πρέπει λοιπόν ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ Ή ΤΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟ ΟΔΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ή των αναγκαίων διαπλατύνσεων, (στο Αρ 14), θέμα που μας οδηγεί σε μια γκάμα επιλογών για την εξασφάλιση του κοινόχρηστου χαρακτήρα των οδών, όπως η απαλλοτρίωση, η εθελούσια παραχώρηση (εν είδει αυταποζημίωσης), η επιβεβλημένη συνεισφορά των ευνοούμενων ιδιοκτησιών, είτε τέλος σε πιο καινοτόμες ιδέες όπως η αποζημίωση από τρίτους ωφελούμενους εμμέσως, η μετατροπή της δουλείας σε παραχώρηση, η ανάληψη του κόστους εφαρμογής παράλληλων οδικών έργων από υποψήφιους επενδυτές σε παρακείμενους «υποδοχείς» στο πλαίσιο εταιρικής κοινωνικής ευθύνης. Η ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΟΥ ΑΡ 14 ΤΟΥ ΣΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΠΑΡΚΩΣ ΜΕΛΕΤΗΜΕΝΗ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΩΦΕΛΕΙΑ / ΠΑΡΟΧΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΔΟΜΗΣΗΣ. Οι προσφερόμενες λύσεις παροχής δικαιώματος (α) δόμησης στους παρόδιους της Α κατηγορίας και (β) αποκλειστικής πρόσβασης στους υποδοχείς μέσω των οδών Β κατηγορίας, με μόνο κριτήριο τον ρόλο της οδού (τι συνδέει) και το ελάχιστο πλάτος αυτής (6 ή 5μ), μάλλον αποθαρρύνει την ολοκληρωμένη προσέγγιση κυκλοφοριακού και πολεοδομικού σχεδιασμού και ενέχει τον κίνδυνο να οδηγήσει σε νέες παρόδιες αναπτύξεις μετά από αποσπασματικούς και κατόπιν πιέσεων χαρακτηρισμούς, με Απόφαση του Συντονιστή της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και όχι μετά από ολοκληρωμένη κυκλοφοριακή μελέτη σε επίπεδο τουλάχιστον Δημοτικής Ενότητας. ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΟ ΣΝ ΝΑ ΣΥΜΠΕΡΙΛΑΒΕΙ ΡΗΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΚΛΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΝΑ ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ , πρόταση που συνάδει και με την σχετική Νομολογία του ΣτΕ
4. ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ το δικαίωμα δόμησης ΝΑ ΔΙΝΕΤΑΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΝΟΠΟΙΗΣΗ ΧΡΗΣΕΩΝ ΓΗΣ ΚΑΙ ΟΡΩΝ ΔΟΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ ΚΑΙ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΤΠΣ, Η ΕΠΣ ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΥΧΟΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΗ ΜΕΛΕΤΗ (που στο σν δεν είναι καν αναγκαία).
5. ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΙΣ ΖΩΝΕΣ ΠΕΧ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΙΖΟΥΝ ΕΝΤΟΝΕΣ ΤΑΣΕΙΣ Η ΠΙΕΣΕΙΣ ΑΝΟΙΚΟΔΟΜΗΣΗΣ Η ΚΑΤΑΤΜΗΣΗΣ είναι σκόπιμο να αξιοποιηθεί το γεγονός ότι στο ΠΔ του ΤΠΣ ή ΕΠΣ θα υπάρξει επιστημονική υποστήριξη από συντονισμένη πολεοδομική και κυκλοφοριακή μελέτη ώστε να δοθεί η δυνατότητα οικοδόμησης μέσω του προσδιορισμού ενός ιδιότυπου «τρόπου ανάπτυξης» της ΠΕΧ με Ενδιάμεσο Βαθμό Πολεοδομικής Οργάνωσης χωρίς πλήρη πολεοδόμηση. Ενδεικτικές ονομασίες: ΠΕΧ-ΕΒΟ, κατ΄ αντιστοιχία με το ΕΠΕΒΟ των Επιχειρηματικών Πάρκων, ή απλούστερα Σχέδιο Ενδιάμεσης ή Γενικής Πολεοδομικής Οργάνωσης, / ΣΕΠΟ ή ΣΓΠΟ.
ΣΤΟΧΟΣ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΤΑΣΗΣ, που απλουστεύει μια παλαιότερη ιδέα γνωστή ως Super Block είναι αφενός Η ΈΓΚΑΙΡΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΖΗΤΗΣΗΣ σε παραθεριστική κατοικία ημιαγροτικού τύπου και η αποφυγή των προβλημάτων της «τυχαίας» ή /και αυθαίρετης εκτός σχεδίου κατάτμησης και δόμησης που ταλανίζουν τη Χώρα εδώ και δεκαετίες, αφετέρου Η ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΥΠΑΡΧΟΥΣΩΝ ΑΤΥΠΩΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ ΜΙΚΤΩΝ ΧΡΗΣΕΩΝ ΣΕ ΠΕΧ ΠΧ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΩΝ ΜΕ ΠΑΡΑΘΕΡΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ. Με το ΣΓΠΟ προσδιορίζονται οι επιτρεπόμενες συμβατές χρήσεις γης, οι όροι κατάτμησης και δόμησης, η οργάνωση του βασικού δικτύου μετακινήσεων και διαφυγής σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, αλλά και οι σχετικές υποδομές (πχ στάθμευση, ζώνες πυρασφάλειας, υποδομές διαχείρισης απορριμμάτων κλπ). Η αναγκαιότητα της πρότασης στο πλαίσιο του παρόντος σν που επιχειρεί την κατάργηση της γενικευμένης εκτός σχεδίου δόμησης είναι προφανής και ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΟΣΟ ΣΤΟΧΟΥΣ ΒΙΩΣΙΜΗΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΌΣΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΣΘΗΜΑ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΣΤΗΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗ.
Η μελέτη υποστήριξης αυτού το σχεδίου εντάσσεται ως υπο-κατηγορία στο Ρυμοτομικό Σχέδιο Εφαρμογής (ΡΣΕ) και θα απαιτηθούν τεχνικές προδιαγραφές και τιμολόγια ανάθεσης, αλλά είναι σκόπιμο στα ΕΠΣ (τουλάχιστον) να εκπονείται ταυτοχρόνως με το σχέδιο χρήσεων γης.
6. Εν κατακλείδι ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ τροποποίηση του Αρ 14 ώστε όταν η υπόδειξη και ο χαρακτηρισμός του οδικού δικτύου γίνεται από άλλη (πλην του ΤΠΣ) μελέτη, ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΣΧΕΘΟΥΝ ΆΜΕΣΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΠΑΡΟΔΙΑΣ ΔΟΜΗΣΗΣ αλλά μόνο όταν (α) η περιοχή έχει ενταχθεί σε ΠΕΧ (μέσω ΤΠΣ ή ΕΠΣ με μελέτη σε επίπεδο τουλάχιστον Δημοτικής Ενότητας) και (β) έχει εξασφαλιστεί η διάνοιξη της οδού ή έστω το κονδύλι των αναγκαίων απαλλοτριώσεων και ο επισπεύδων. Για την επεξεργασία των λεπτομερειών αυτής της πρότασης μπορεί να προβλεφθεί Η ΕΚΔΟΣΗ ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΟΥ ΠΔ/ΤΟΣ Η ΥΑ, το οποίο αφενός θα επεξεργαστεί αποτελεσματικούς και καινοτόμους τρόπους υλοποίησης του οδικού δικτύου και αφετέρου θα καταγράψει τις προϋποθέσεις για την παροχή αυτού του δικαιώματος ώστε να εξασφαλίζεται η δημόσια ωφέλεια, ευρύτερη χρησιμότητα και συνέχεια των οδικών αρτηριών, λαμβάνοντας υπόψη και τα συνταγματικά πλαίσια για τις υποχρεώσεις της υπό ανάπτυξη ιδιοκτησίας.
Άρθρο 10 Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια
Είναι απαραίτητη η διερεύνηση της γεωλογικής καταλληλότητας σε δύο στάδια, παράλληλα και σε ανάλογη κλίμακα με τα στάδια μελέτης του Πολεοδομικού σχεδίου (ανάλυση/πρόταση).
Συγκεκριμένα η απουσία της ΜΓΚ στο Β Στάδιο των ΤΠΣ, στις περιοχές που προτείνονται ως νέες οικιστικές περιοχές, για υποδοχείς επαγγελματικών δραστηριοτήτων κλπ. και επομένως η μη διερεύνηση τυχόν αμφίβολων ή ακατάλληλων περιοχών στα πλαίσια των ΤΠΣ, θα έχει ως αποτέλεσμα να μην υπάρχει αλληλοτροφοδότηση του χωροτάκτη – πολεοδόμου μελετητή με αποτέλεσμα η πρόταση του να έχει αγνοήσει:
• τα γεωλογικά προβλήματα που δημιουργούν επισφαλείς συνθήκες, χωρίς να έχει εκτιμηθεί και αξιολογηθεί η ένταση και η έκτασή τους,
• την ύπαρξη περιοχών που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε καταστροφικά φυσικά φαινόμενα. Τα κύρια φυσικά φαινόμενα, και κατ’ επέκταση εν δυνάμει φυσικοί κίνδυνοι, είναι η σεισμική δραστηριότητα, οι κατολισθήσεις, οι καταπτώσεις, οι καθιζήσεις, οι ροές κορημάτων, η έντονη διάβρωση των εδαφών, οι μεταβολές ακτογραμμών, οι σεισμικές λίμνες, τα φαινόμενα ρευστοποίησης, τα υδρομετεωρολογικά φαινόμενα, οι πλημμύρες, η ερημοποίηση, οι ανώμαλες μεταβολές της στάθμης των υπόγειων υδάτων, κλπ.
Η μείωση των κάθε είδους επιπτώσεων μπορεί να επιτευχθεί με τον ορθό χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό, δηλαδή να εκτιμηθούν με ακρίβεια οι κίνδυνοι και να συμπεριληφθούν στις μελέτες γεωλογικής καταλληλότητας που εκτελούνται στα πλαίσια του Β Σταδίου των ΤΠΣ.
Ο χωροτάκτης-πολεοδόμος μελετητής, δίχως την απαραίτητη γεωλογική μελέτη σε κλίμακα 1:5.000 (υφιστάμενα διαγράμματα της Γ.Υ.Σ.), δεν θα έχει τεκμηριωμένη εικόνα των γεωλογικών συνθηκών των προς πολεοδόμηση περιοχών, έτσι ώστε να αποφύγει επιλογές πολεοδόμησης που οδηγούν σε οικιστική ανάπτυξη με αυξημένο κόστος ή και αυξημένους κινδύνους, με αποτέλεσμα τον καθορισμό περιοχών προς πολεοδόμηση που θα έπρεπε να έχουν αποφευχθεί.
Ο σχεδιασμός στα τυφλά του χωροτάκτη-πολεοδόμου μελετητή σε ένα άγνωστο σε κινδύνους, γεωλογικό υπόβαθρο στην κλίμακα σχεδιασμού της πολεοδομικής χωροταξικής οργάνωσης των χρήσεων γης (1:5000), πέρα από το γεγονός ότι είναι βαθιά αναχρονιστικός, θα είναι εξαιρετικά δύσκολο – αν όχι πρακτικά αδύνατο – να αναιρεθεί, αφού θα έχει δημιουργήσει προσδοκίες με συνέπεια και την αύξηση της τιμής της γης, ακριβώς λόγω της προοπτικής πολεοδόμησης.
Η υλοποίηση των μελετών ΜΓΚ στο Β Στάδιο των ΤΠΣ, εδώ και μερικά χρόνια έχει καταδείξει ότι η αγαστή συνεργασία των δύο επιστημονικών κλάδων πολεοδόμων – χωροτακτών και γεωλόγων, σε όλα τα στάδια εκπόνησης των ΤΠΣ (Α & Β) είναι απολύτως απαραίτητη για την επίτευξη ενός αποτελεσματικού και λειτουργικού σχεδίου που θα εξασφαλίζει οικονομία και ασφάλεια στη χωροθέτηση των οικιστικών περιοχών και των έργων υποδομής.
Τέλος η απουσία της ΜΓΚ και επομένως η μη διερεύνηση τυχόν αμφίβολων ή ακατάλληλων περιοχών σε αυτό το στάδιο, θα μεταθέσει την διαδικασία στη φάση της πολεοδόμησης, γεγονός που θα αυξήσει το χρόνο για τη θεσμοθέτησή του ΡΣΕ.
Θεωρείται σημαντική βελτίωση το άρθρο καθώς η έννοια της «ενιαίας πολεοδομικής ενότητας», στους Οργανωμένους Υποδοχείς δημιουργεί «καθεστώς προστασίας» από οποιαδήποτε εξωτερική οικιστική ή άλλη μη συμβατή επέκταση.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η παρ. 4 όπου αναφέρεται ότι μετά την έγκριση των ΤΠΣ «κάθε οικιστική, παραγωγική ή άλλη ανάπτυξη επιτρέπεται μόνον εφόσον είναι συμβατή με τις χρήσεις γης και τους λοιπούς όρους και περιορισμούς που καθορίζονται με αυτά», συνεπώς ένας ΟΥΔ που έχει καθοριστεί με ΤΠΣ (ή ΓΠΣ), αποτελεί ενιαία πολεοδομική ενότητα, η οποία είναι προστατευμένη από οποιαδήποτε εξωτερική οικιστική ή άλλη μη συμβατή επέκταση.
Σε συνέχεια του σχόλιου μου στο άρθρο 2 παραπάνω επαναλαμβάνω και εδώ το τμήμα του σχολίου που αφορά στο συγκεκριμένο άρθρο 10:
Άρθρο 10 Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια:
Η αναφορά του εδαφίου γγ) της παραγράφου 6β) Σε Προκαταρκτική Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας κρίνεται αδόκιμη και θα πρέπει να αφαιρεθεί από το σημείο αυτό, δεδομένου ότι:
Σε κανένα άλλο άρθρο του εν λόγω σχεδίου νόμου ή σε κανένα άλλο στάδιο του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού όπως αναφέρονται σε αυτό, δεν γίνεται αναφορά στο είδος της απαιτούμενης γεωλογικής διερεύνησης. Το θέμα αυτό θα πρέπει να εξειδικευτεί στις σχετικές προδιαγραφές των διάφορων σταδίων του Πολεοδομικού Σχεδιασμού.
Δεν αρκεί μόνον η προκαταρκτική μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας για την ολοκληρωμένη γεωλογική διερεύνηση ενός Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου όπως έχει αποδειχθεί από τις μέχρι σήμερα εφαρμοζόμενες πρακτικές και προδιαγραφές.
Είναι απαραίτητη η διερεύνηση της γεωλογικής καταλληλότητας σε δύο στάδια, παράλληλα και σε ανάλογη κλίμακα με τα στάδια μελέτης του Χωροταξιού/Πολεοδομικού σχεδίου (ανάλυση/πρόταση).
Η προκαταρκτική μελέτη γεωλογικής καταλληλότητας συνοδεύει το στάδιο της ανάλυσης του κάθε Σχεδίου ώστε να υπάρξει μία καθοδήγηση για την επιλογή των λύσεων για την διαμόρφωση της πρότασης του σχεδιασμού, ενώ η Μελέτη Γεωλογικής Καταλληλότητας του Β Σταδίου εκπονείται στην κλίμακα της πρότασης πλέον, σε ανάλογη λεπτομέρεια, εξετάζοντας τους πιθανούς κινδύνους της πρότασης ολοκληρώνοντας κατάλληλα την γεωλογική διερεύνηση και δίνοντας κατευθύνσεις/προτεραιότητες για το επόμενο στάδιο. Χωρίς αυτή η γεωλογική διερεύνηση είναι ελλιπής και χωρίς νόημα.
Αθανάσιος Αθανασιάδης
Γεωλόγος / MSc στη Μηχανική Περιβάλλοντος
Μελετητής
Δεδομένου ότι τα Άλση και Πάρκα εντός οικισμών, τα Περιαστικά Δάση καθώς και τα Δημοτικά Δάση (όπου υπάρχουν) εμπίπτουν στη δασική νομοθεσία και διαχειρίζονται από δασολόγους μελετητές, πρέπει όλες οι προκηρύξεις μελετών που αφορούν «Τοπικά Χωρικά Σχέδια» να συμπεριλαμβάνουν αναγκαστικά και Δασολόγους Μελετητές στους απαιτούμενους επιστήμονες για τη σύνταξη των μελετών.
Παράγραφος 6ββ
Θα πρέπει να διερευνηθεί αν είναι αποδεκτό από το ΣτΕ η έκκριση με ΠΔ προσωρινής οριοθέτησης ρέματος που έχει γίνει από την Υπηρεσία Δόμησης (όργανο τοπικής Αυτοδιοίκησης) και μάλιστα χωρίς πρόβλεψη οριστικής οριοθέτησης πριν την έγκριση του Ρυμοτομικού Σχεδίου Εφαρμογής.
Παράγραφος 6γγ
Θα πρέπει να προβλεφτεί η έγκριση μελέτης γεωλογικής καταλληλότητας πριν την έγκριση του Ρυμοτομικού Σχεδίου Εφαρμογής.
Θα πρέπει να διερευνηθεί αν είναι αποδεκτό από το ΣτΕ η έκκριση με ΠΔ προσωρινής οριοθέτησης ρέματος που έχει γίνει από την Υπηρεσία Δόμησης (όργανο τοπικής Αυτοδιοίκησης) και μάλιστα χωρίς πρόβλεψη οριστικής οριοθέτησης πριν την έγκριση του Ρυμοτομικού Σχεδίου Εφαρμογής.
Θα πρέπει να προβλεφτεί η έγκριση μελέτης γεωλογικής καταλληλότητας πριν την έγκριση του Ρυμοτομικού Σχεδίου Εφαρμογής.