Άρθρο 04: Υποχρεώσεις φορέων λειτουργίας μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού και μέσων μαζικής μεταφοράς

1. O τίτλος του άρθρου 12 του ν. 2939/2001 τροποποιείται ως εξής:

«Υποχρεώσεις διαχειριστών συσκευασίας και μεγάλων εγκαταστάσεων συνάθροισης κοινού»

2. Μετά το στοιχείο (γ) της παραγράφου 1 του άρθρου 12 του ν. 2939/2001προστίθεται στοιχείο (δ) ως εξής:
«Οι αρμόδιοι φορείς λειτουργίας μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού όπως κινηματογράφοι, θέατρα, αθλητικές εγκαταστάσεις με κερκίδες, εμπορικά κέντρα, συνεδριακά κέντρα, μεγάλες τουριστικές εγκαταστάσεις, εγκαταστάσεις εκπαίδευσης, νοσοκομεία, αεροδρόμια, λιμάνια, κεντρικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί, καθώς και τα επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία που μεταφέρουν πάνω από εκατό (100) επιβάτες και τρένα υποχρεούνται να διασφαλίζουν τη χωριστή συλλογή των επιμέρους αποβλήτων υλικών συσκευασίας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα υποπερίπτωση α της περίπτωσης 1 της παραγράφου Α του άρθρου 7 ανωτέρω. Την υποχρέωση αυτή φέρουν κατ’ ελάχιστον όλοι οι φορείς λειτουργίας των έργων και δραστηριοτήτων της 1ης Ομάδας με α/α 24 και 31, της 3ης Ομάδας με α/α 1, 5 και 6 και της 6ης Ομάδας με α/α 1, 2 (υποκατηγορία Α1), 5 (υποκατηγορία Α1), 7, 9 (υποκατηγορία Α1), 14 (υποκατηγορίας Α1), 15 (υποκατηγορίας Α2), 16 (κατηγορία Α), 18 (κατηγορία Α), 19 (κατηγορία Α), 21 (κατηγορία Α) και 23 (κατηγορία Α) της ΥΑ 1985/2012, όπως ισχύει. Ως φορέας λειτουργίας νοείται ο κάτοχος της αντίστοιχης άδειας λειτουργίας όπου αυτή προβλέπεται από την κείμενη νομοθεσία.»

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 11:41 | ANTIPOLLUTION ANE

    Ενώ για τις απομακρυσμένες ορεινές και νησιωτικές περιοχές δύνεται η δυνατότητα εξαίρεσης σε περίπτωση τεκμηριωμένης πρότασης για την οργάνωση της συλλογής αποβλήτων, κάτι αντίστοιχο δεν προβλέπεται για τους χώρους μαζικής συνάθροισης κοινού και μέσω μαζικής μεταφοράς.

    Επιβάλλεται η χωριστή συλλογή αποβλήτων τεσσάρων ροών (δλδ. έξι γιατί δεν έχουν συμπεριληφθεί τα αστικά και τα οργανικά απόβλητα) χωρίς να λαμβάνονται υπόψη τα τεχνο-οικονομικά δεδομένα και οι συνθήκες οι οποίες επικρατούν στους χώρους αυτούς ακόμη και αν υπάρχει η δυνατότητα για διαχωρισμένη συλλογή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η πρόβλεψη για επιβατηγά οχηματαγωγά πλοία που μεταφέρουν πάνω από 100 επιβάτες, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη αν αυτά έχουν τους κατάλληλους αποθηκευτικούς χώρους και τις υποδομές για την λειτουργία αυτή, αλλά και αν το υπάρχων σε αυτά προσωπικό επαρκεί για να φέρει και αυτή την εργασία σε πέρας.

    Πρόταση μας είναι το συγκεκριμένο άρθρο να τροποποιηθεί και να λάβει υπόψη του, τις οικονομικές και τεχνικές συνθήκες που επικρατούν σε χώρους μαζικής συνάθροισης και όπου είναι εφικτό να υπάρχει ο διαχωρισμός των υλικών και όπου όχι να ακολουθηθεί ένα σύστημα με τρεις κάδους ένα για ανακυκλώσιμα, ένα για αστικά απορρίμματα και ένα για οργανικά, διευκολύνοντας με αυτό τον τρόπο την εφαρμογή της ανακύκλωσης και της επαναχρησιμοποίησης.

  • ΑΡΘΡΟ 4
    Υποχρεώσεις φορέων λειτουργίας μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού και μέσων μαζικής μεταφοράς
    Η θέσπιση σχετικής υποχρέωσης των εν λόγω φορέων για χωριστή συλλογή σε 4 κατηγορίες υλικών συσκευασίας, κρίνεται προς την ορθή κατεύθυνση.
    Οι παρατηρήσεις μας είναι:
    α) Δεν τίθεται κανένα χρονοδιάγραμμα, κάτι που κινδυνεύει να καταστήσει τη διάταξη ανενεργή.
    β) Προτείνεται να προστεθεί πως η σχετική υποχρέωση θα περιλαμβάνεται και στην περιβαλλοντική αδειοδότηση και στην άδεια λειτουργίας των εν λόγω φορέων, εφόσον αυτοί εμπίπτουν στις διατάξεις που επιβάλλουν την έκδοση των ως άνω αδειών.
    γ) Επειδή τα απόβλητα που παράγονται από τους περισσότερους από αυτούς (π.χ. θέατρα, κινηματογράφοι κ.λπ.) σύμφωνα με τους ορισμούς της νομοθεσίας ανήκουν στα Δημοτικά Απόβλητα, και επειδή με βάση το ν. 2939/2001, άρθρο 8, υπόχρεοι φορείς διαχείρισης των δημοτικών αποβλήτων είναι οι ΟΤΑ/ΦΟΔΣΑ είτε αυτοτελώς είτε σε συνεργασία με ΣΕΔ, θα πρέπει να διασαφηνιστεί ο ρόλος του καθενός από αυτούς με τους υπόχρεους φορείς του παρόντος άρθρου, και η κατανομή αρμοδιοτήτων και ευθυνών. (π.χ. ποιος τα συμπεριλαμβάνει σε ετήσιες εκθέσεις, με ποια διαδικασία κ.λπ.).

  • Να προστεθεί στην άρθρο η διασφάλιση χωριστής συλλογής και των βιοαποβλήτων η οποία να συμπεριλαμβάνει εκτός των άλλων και τις Κεντρικές Λαχαναγορές, μεγάλες εγκαταστάσεις παρασκευής και μεταποίησης τροφίμων, στρατόπεδα

    Δημήτρης Κανακόπουλος
    Πρόεδρος του Συνδέμου Επιχειρήσεων Κομποστοποίησης

  • 8 Δεκεμβρίου 2014, 10:20 | Σύνδεσμος Επιχειρήσεων Επιβατηγού Ναυτιλίας

    Με το άρθρο 4 του υπό διαβούλευση Σχεδίου Νόμου με τον τίτλο «Υποχρεώσεις φορέων λειτουργίας μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού και μέσων μαζικής μεταφοράς», προτείνεται η τροποποίηση του αρ. 12 Ν. 2939/2001 ώστε να επιβάλλεται η υποχρέωση σε λιμάνια και σε επιβατηγά – οχηματαγωγά πλοία που μεταφέρουν πάνω από εκατό επιβάτες να διασφαλίζουν τη χωριστή συλλογή των επιμέρους αποβλήτων υλικών συσκευασίας σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην υποπερίπτωση α της περίπτωσης 1 της παραγράφου Α του άρθρου 7 του ν. 2939/2001.

    Ο Σύνδεσμός μας χαιρετίζει την εν λόγω πρωτοβουλία ως σημαντικό βήμα για την προστασία του περιβάλλοντος, την εξοικονόμηση πόρων και ενέργειας και την γενικότερη υπεύθυνη διαχείριση και λειτουργία των κάθε είδους επιχειρήσεων στις οποίες συγκεντρώνονται μεγάλες ποσότητες δεκτικών προς ανακύκλωση προϊόντων.

    Ήδη, πολλές ελληνικές ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις εφαρμόζουν επί πολλά έτη συστήματα υπεύθυνης περιβαλλοντικής διαχείρισης και ως Σύνδεσμος έχουμε επανειλημμένως θέσει το ζήτημα της ανακύκλωσης σε πλοία και λιμάνια σε όλους τους αρμόδιους φορείς και ειδικά στο Υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου (ΥΝΑ) και στους οργανισμούς διαχείρισης λιμένος Πειραιώς και Πάτρας.

    Υπό την ισχύουσα νομοθεσία και πρακτική οι φορείς διαχείρισης λιμένων οι οποίοι σύμφωνα με την ΚΥΑ 81111/41/09 είναι αρμόδιοι για τη παραλαβή και διαχείριση των αποβλήτων των πλοίων, δεν διαθέτουν δυνατότητα παραλαβής διαχωρισμένων αποβλήτων, δεν διαχωρίζουν αυτά σε ανακυκλώσιμα και μη, αντιθέτως με συμβάσεις αποκλειστικής παραχώρησης δίνουν το δικαίωμα παραλαβής των αποβλήτων συλλήβδην, σε μία και μόνη εταιρεία, η οποία κατά δήλωσή της και όπως άλλωστε γνωρίζουν όλοι στον χώρο, δεν προβαίνει σε καμία μορφής ανακύκλωση.

    Κατά συνέπεια είναι σχεδόν βέβαιον ότι ακόμα και αν υπάρξει διαχωρισμός των αποβλήτων υλικών συσκευασίας από τα πλοία, ο κατά αποκλειστικότητα και μονοπωλιακά παρέχοντας την υπηρεσία πάροχος αυτής θα τα αντιμετωπίσει όπως όλα τα άλλα απόβλητα, οδηγώντας τα όπως κάνει μέχρι σήμερα στις χωματερές.

    Τονίζουμε δε ότι καθόσον γνωρίζουμε ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης έχει εδώ και πολλούς μήνες αποστείλει επιστολή στο ΥΝΑ ως εποπτεύον τους οργανισμούς λιμένος υπουργείο, ζητώντας ενημέρωση για τις εφαρμοζόμενες πολιτικές ανακύκλωσης, επί της οποίας δεν έχει λάβει ουδεμία απάντηση έως σήμερα.

    Επιβάλλεται επομένως το παρόν σχέδιο νόμου λαμβάνοντας υπόψη τις ιδιαιτερότητες στην παροχή της εν λόγω υπηρεσίες στα λιμάνια, να επιβάλλει ως προηγούμενη προϋπόθεση εφαρμογής της υποχρέωσης των επιβατηγών πλοίων για διαχωρισμό, τη δημιουργία των απαραίτητων δομών και διαδικασιών από τους οργανισμούς διαχείρισης λιμένων για την πραγματική ανακύκλωση των προσφερόμενων προς τούτο αποβλήτων υλικών συσκευασίας και άλλων δεκτικών προς ανακύκλωση αποβλήτων. Και να υπάρχει η δυνατότητα να παραδίδονται αυτά σε πιστοποιημένους φορείς ανακύκλωσης όπως συμβαίνει στην υπόλοιπη Ελλάδα.

    Επομένως, προτείνουμε να προστεθεί στο παρόν Σχέδιο Νόμου ρητή διάταξη σύμφωνα με την οποία, εφόσον τα επιβατηγά πλοία προβαίνουν σε διαχωρισμό αποβλήτων υλικών συσκευασίας ή και άλλων προϊόντων σύμφωνα με το αρ. 2 παρ.4 Ν. 2939/2001, να έχουν τη δυνατότητα να παραδίδουν αυτά σε πιστοποιημένο και νομίμως αδειοδοτημένο από το ΥΠΕΚΑ πάροχο επιλογής τους, κατ΄εξαίρεση από κάθε υφιστάμενης συμβατική σχέση των οργανισμών λιμένος για την αποκομιδή στερεών αποβλήτων πλοίων.

    Επιπλέον, θα πρέπει να προβλεφθεί ότι σε τέτοια περίπτωση θα απαλλάσσονται τα εν λόγω επιβατηγά πλοία από λιμενικά και άλλα ανταποδοτικά τέλη που αναλογούν στις ποσότητες ανακυκλώσιμων υλικών που παραδίδουν.

    Τέλος, προτείνουμε τα δεκτικά προς ανακύκλωση απόβλητα να μην χαρακτηρίζονται ως «απόβλητα» αλλά ως «πόροι», ώστε να επιτυγχάνεται η διαφοροποίησή τους από τα υπόλοιπα στερεά απόβλητα στην εφαρμογή των οικονομικών όρων των αποκλειστικών συμβάσεων αποκομιδής στερεών αποβλήτων των λιμένων.

  • 5 Δεκεμβρίου 2014, 15:53 | ΒΑΓΕΝΑ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ (ΦΩΤΟΚΥΚΛΩΣΗ ΑΕ)

    -Στο άρθρο αυτό, παραγ. 2 στους αναφερόμενους μεγάλους χώρους συνάθροισης κοινού ΔΕΝ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ τα SUPER MARKET που αποτελούν μεγάλη κατηγορία ξέχωρη από τις αναφερόμενες.
    Να τεθεί : «…. και SUPER MARKET»

  • Παρ.2: Θεωρούμε λάθος εκ παραδρομής και συνιστούμε τη διόρθωση του αριθμού της ΥΑ σχετικά με την κατηγοριοποίηση των δραστηριοτήτων. Αφορά την ΥΑ1958/2012 και όχι την ΥΑ1985/2012, όπως αναγράφεται.

  • 24 Νοεμβρίου 2014, 15:53 | ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΥΛΩΝΑΣ

    ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΣΤΑ ΒΙΟΑΠΟΒΛΗΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΥΛΛΟΓΗ ΚΑΙ ΤΟ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟ

  • 21 Νοεμβρίου 2014, 16:04 | ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΣΤΑΜΕΛΟΣ

    Στους κατ΄ ελάχιστον φορείς μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού, τους υπόχρεους για την εφαρμογή χωριστής συλλογής τεσσάρων ρευμάτων είναι σκόπιμο/χρήσιμο να προστεθούν και:
    i) οι φορείς λειτουργίας των αυτοκινητοδρόμων [α/α 1 και 2 της 1ης Ομάδας της ΥΑ 1985/2012] σε ότι αφορά στους Σταθμούς Εξυπηρέτησης Επιβατών (Σ.Ε.Α.)
    ii)οι φορείς λειτουργίας των Σωφρονιστικών Καταστημάτων (α/α 13 της 12ης Ομάδας, κατηγορίας Α)
    Η διατύπωση να είναι τέτοια, ώστε να μην απαλάσσει τα εντευκτήρια, καφέ, ταχυφαγεία κ.λπ. μεγάλους παραγωγούς ανακυκλώσιμων υλικών που λειτουργούν εντός των περιβαλλοντικά αδειοδοτημένων μεγάλων χώρων συνάθροισης κοινού από την υποχρέωση αυτή, λόγω π.χ. «αυτόνομης άδειας», «υπεργολαβίας» . «υπεκμίσθωσης» κ.λπ, κ.λπ.