• Σχόλιο του χρήστη 'Δήμητρα Γκουβά Έμμισθη Υποθηκοφύλακας Ιωαννίνων' | 5 Ιουλίου 2016, 10:53

    Είμαι έμμισθη Υποθ/κας 20 χρόνια, τα τελευταία δε 10 χρόνια και προϊσταμένη του μεταβατικού Κτημ.Γραφείου. Αναρωτιέμαι, ποιός είναι ο σκοπός του συγκεκριμένου νομοθετήματος και ποιά η ανάγκη ψήφισής του τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή: 1) Η εξυγίανση του χώρου; Πραγματικά, σε κάποια Υποθηκοφυλακεία, κυρίως άμισθα, έχουν δημιουργηθεί προβληματικές καταστάσεις χρήζουσες εξυγίανσης, ακόμη και επέμβασης της Δικαιοσύνης. Οι καταστάσεις αυτές καμμία σχέση δεν έχουν με τη δομή και τον νόμιμο τρόπο λειτουργίας ενός Υποθηκοφυλακείου, είτε έμμισθου είτε άμισθου, όπως αυτός, ρητά και ξεκάθαρα, προβλέπεται σε διάφορα νομοθετήματα, αλλά οφείλονται αποκλειστικά σε ενέργειες και παραλείψεις των υπευθύνων σε συνδυασμό με την ανυπαρξία ουσιαστικής εποπτείας και ελέγχου. Εννοείται ότι σ΄αυτά, ό,τι είναι να γίνει, πρέπει να γίνει άμεσα, χωρίς άλλη καθυστέρηση, μόνον, όμως, σ΄αυτά. 2) Να διευκολυνθεί το έργο του Κτηματολογίου; Πράγματι, είναι αδιανόητο να λειτουργήσουν τόσα Κτημ.Γραφεία όσα τα σημερινά Υποθ/κεία. Όλος ο νομικός κόσμος το καταλαβαίνει και το αποδέχεται αυτό ως φυσική εξέλιξη των πραγμάτων. Είναι, όμως, διαφορετικό ζήτημα το λειτουργούν Κτημ.Γραφείο και διαφορετικό η διαδικασία της Κτηματογράφησης, η οποία θα ολοκληρωθεί καλύτερα (και πιο ανώδυνα για τους πολίτες και το προσωπικό των Υποθ/κείων) με όλα τα Υποθηκοφυλακεία που υπάρχουν σήμερα. Όταν, βέβαια, ολοκληρωθεί, θα είναι μονόδρομος η δημιουργία, εξαρχής, ελαχίστων Κτηματολογικών Γραφείων, πλήρως μηχανοργανωμένων, στη θέση (σταδιακά) των διάσπαρτων αμμίσθων Υποθηκοφυλακείων της Χώρας. 3) Να μένουν στα κρατικά ταμεία τα δικαιώματα που παρακρατούν τα άμμισθα Υποθηκοφυλακεία; Τι θα απομένει, αλήθεια, μετά την αφαίρεση των παγίων εξόδων για τη λειτουργία των 41 νέων εμμίσθων Υποθ/κείων (ενοίκια, λογαριασμοί κλπ) και των μισθών των νέων δικαστικών υπαλλήλων; Είναι αδιανόητο να σχεδιάζεται η δημιουργία 41 νέων δημοσίων υπηρεσιών, χωρίς σπουδαίο λόγο και σε βάρος των ήδη ταλαίπωρων Ελλήνων Πολιτών, τώρα που υποστηρίζεται ότι πρέπει ο δημόσιος τομέας να συμμαζευτεί; Ή μήπως νομίζει κανένας ότι αυτό θα γίνει χωρίς κανένα κόστος παρά μόνον οφέλη; 4) Να τακτοποιηθούν οι (δικαιολογημένα) προβληματισμένοι άμμισθοι Υποθ/κες καθώς και οι προσληφθέντες από αυτούς, χωρίς καμμία διαδικασία και συνήθως χωρίς κανένα προσόν, ώστε να τους κοστίζουν λιγώτερα, ωρυόμενοι υπάλληλοί τους; Μακάρι να γίνεται πάντα αυτό από την κάθε κυβέρνηση, για όλες τις κοινωνικές ομάδες και για όλους τους «προβληματισμένους». Τότε, να φροντίσει η Κυβέρνηση να βολέψει κάπου και όλους τους επιχειρηματίες που λόγω της κρίσης είδαν το πορτοφόλι τους να αδειάζει («επιχειρηματικός κίνδυνος»), καθώς και τους απολυμένους υπαλλήλους τους. Δεν είναι, όμως, έτσι, τα πράγματα. Είναι, αναντίρρητα, μέγιστη υποχρέωση της εκάστοτε Κυβέρνησης να διαφυλάσσει τα επαγγελματικά δικαιώματα των πολιτών, όμως, οι διαρθρωτικές αλλαγές σε μία δομή της Διοίκησης που μετράει πάνω από 100 χρόνια ζωής, πρέπει να αποφασίζονται με γνώμονα, αποκλειστικά, την ορθότερη λειτουργία αυτής. 5) Η ορθότερη λειτουργία των Υποθηκοφυλακείων; Εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων τα Υποθηκοφυλακεία λειτουργούν άριστα, αποκλειστικά χάρη στις τεράστιες προσπάθειες του ελάχιστου προσωπικό που συνήθως έχουν, αφού είναι, σε μόνιμη βάση, από τις πιο παραμελημένες Υπηρεσίες εκ μέρους του Κράτους. Ενόψει της σύνταξης και ολοκλήρωσης, αργά ή γρήγορα, του Κτηματολογίου, δεν υπάρχει κανένας λόγος, σήμερα, να δημιουργηθεί αυτή η τεράστια και αρνητική αναταραχή και να αποδιοργανωθούν τα πάντα. Όταν ο Νόμος δημιούργησε τα τρία είδη Υποθηκοφυλακείων (έμμισθα, ειδικά άμισθα, μη ειδικά άμισθα) είχε τους λόγους του ( πχ η μείωση κόστους της λειτουργίας τους για το κράτος σε συνάρτηση με τα έσοδα και οι γεωγραφικές ιδιαιτερότητες της Ελλάδας), έστω και αν στην πορεία, έγιναν, όπως συνηθίζεται στον τόπο μας, κάποιες καταστρατηγήσεις. Οι λόγοι έως σήμερα δεν εξέλιπαν, αλλά παραμένουν σημαντικά δεδομένα που δεν επιτρέπεται να αγνοούνται από τις Κυβερνήσεις και κυρίως από τον Νομοθέτη. Τί θα μπορούσε να γίνει, ώστε να μιλάμε για αναδιοργάνωση και όχι για αποδιοργάνωση; ΚΑΤΑΡΧΗΝ να παραμείνουν άμισθα τα υφιστάμενα στις πρωτεύουσες των Νομών (αντί να συσταθούν οι 41 νέες δημόσιες υπηρεσίες με την τεράστια οικονομική επιβάρυνση του Κράτους), να καλυφθούν άμεσα οι κενές θέσεις προϊσταμένων τους και να απορροφήσουν τα περιφερειακά τους, τουλάχιστον τα περισσότερα, λαμβανομένων υπόψιν των ειδικών συνθηκών κάθε περιοχής. ΣΕ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΑΣΗ Α) εάν μεν έχει περάσει η οικονομική κρίση (…) και το Δημόσιο μπορεί να ανταπεξέλθει στην οικονομική επιβάρυνση που θα προκύψει, τότε, ας τα κάνει έμμισθα και αυτά, ΩΣ ΔΙΕΥΘΥΝΣΕΙΣ, όμως, όπως αρμόζει στις Αυτοτελείς Δημόσιες Υπηρεσίες και όχι ως τμήματα, όπως, διαβολικά, επιχειρείται στο υπό διαβούλευση νομοθέτημα μόνον και μόνον για να εξοικονομηθούν χρήματα από το επίδομα θέσης (δεν μπορώ να φανταστώ άλλον λόγο για τον οποίο θα γινόταν αυτή η, χωρίς προηγούμενο, υποβάθμιση των Εμμίσθων Υποθηκοφυλακείων). Αλήθεια, ως τμήματα, σε ποια Διεύθυνση θα υπαγόμαστε και ποιος Διευθυντής θα υπογράφει τις πρωτότυπες πράξεις σύμφωνα με το κανονιστικό διάταγμα των Υποθ/κείων του 1941 (ΦΕΚ Α΄ 244); Β) εάν, όμως, η υφιστάμενη οικονομική κατάσταση του Κράτους συνεχιστεί για χρόνια (που είναι και το πιθανότερο), πρέπει να δοθεί βάρος στην ολοκλήρωση του έργου του Εθνικού Κτηματολογίου και να δρομολογηθεί η ψηφιοποίηση των αρχείων των Υποθηκοφυλακείων και η μηχανοργάνωσή τους ώστε να είναι εφικτή η ανώδυνη σταδιακή συγχώνευση των αμίσθων είτε στα υφιστάμενα έμμισθα και σε κάποια νεοσυσταθησόμενα (όχι πάντων 41) είτε απευθείας στα Κτηματολογικά Γραφεία, όπου θα ανοίγουν τέτοια. Τότε, κανείς δεν θα μπορεί να μιλήσει για ταλαιπωρία και εξόντωση των πολιτών. Ευχαριστώ.