• Σχόλιο του χρήστη 'Verteidiger' | 23 Φεβρουαρίου 2011, 13:34

    Το ζήτημα που, όπως φαίνεται, δεν απασχόλησε καθόλου την νομοπαρασκευαστική επιτροπή είναι αν πράγματι υφίσταται έγκυρη υποχρέωση του Ελληνικού Κράτους να ενσωματώσει την απόφαση-πλαίσιο στο εθνικό δίκαιο. Επειδή η ανωτέρω απόφαση-πλαίσιο προβλέπει συγκεκριμένες ποινές είναι άκυρη ως νόμιμη βάση τέτοιας υποχρέωσης κατά τη νομολογία του ΔΕΚ (απόφαση του ΔΕΚ της 23/10/2007 στην υπόθεση C-440/05, σύμφωνα με την οποία κρίθηκε αντίθετος στο κοινοτικό δίκαιο ο καθορισμός του είδους και του ύψους των επιβαλλόμενων κυρώσεων με απόφαση πλαίσιο, διότι παραβιάζει το κυριαρχικό δικαίωμα των κρατών-μελών να προσδιορίζουν τα ίδια τις ποινικές κυρώσεις). Περαιτέρω μετά τη Συνθήκη της Λισσαβόνας οι αποφάσεις-πλαίσιο ως νομοθετική πράξη της κοινότητας δεν υφίστανται πλέον, αφού η ΣΛΕΕ προβλέπει ότι η θέσπιση ποινικών κανόνων γίνεται με οδηγίες ή κανονισμούς, αναγνωρίζοντας έτσι εμμέσως και αντιμετωπίζοντας το ζήτημα της ελλιπούς δημοκρατικής τους νομιμοποίησης, αφού πλέον στη νομοθετική διαδικασία θα συμμετέχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο (προβλέπονται δε και άλλες ασφαλιστικές δικλείδες, όπως το "emergency break"). Είναι δε ασαφές ακόμη, κατά την άποψή μου, από απόψεως Κοινοτικού Δικαίου τι θα απογίνουν οι εκδοθείσες προ της Συνθήκης της Λισσαβόνας, αλλά μη ενσωματωθείσες μέχρι την θέση της σε ισχύ αποφάσεις-πλαίσιο, όπως η προκείμενη. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα είναι λοιπόν σώφρον να αποσυρθεί το νομοσχέδιο και να αναμορφωθεί απλώς ο ισχύων νόμος (όπως έχει προταθεί στη θεωρία) αποφεύγοντας πράξεις συμβολικής ποινικοποίησης (βλ. άρθρο 4), οι οποίες μόνο τα πάθη εξάπτουν, όπως προκύπτει από τα σχόλια που διαβάζω μέχρι στιγμής, καμία δε πρακτική εφαρμογή δεν μπορούν να έχουν. Υπό τα ανωτέρω δεδομένα το συγκεκριμένο νομοσχέδιο αποτελεί απλώς ένα δείγμα "νομοθετικού ραγιαδισμού", ο οποίος δεν προσήκει στην Ελληνική Πολιτεία.