• Σχόλιο του χρήστη 'Πρωτοδίκης Δ.Δ.' | 17 Οκτωβρίου 2016, 22:42

    Με τη ρύθμιση αυτή θα χρειάζεται πολύ περισσότερη δουλειά ανά υπόθεση, επειδή: 1) Ο εισηγητής θα χρειάζεται να έχει εξετάσει από πριν όλα τα ζητήματα της υπόθεσης, παρότι δεν θα χρειάζεται να αντιμετωπιστούν όλα στην εισήγηση (γιατί αλλιώς δεν θα είναι σε θέση να αντιληφθεί όλα τα αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενα ζητήματα που ανακύπτουν, ώστε να τα συμπεριλάβει στην εισήγησή του· πχ αν δεν εξετάσει ένα λόγο προσφυγής που επικαλείται μία συγκεκριμένη διάταξη νόμου, δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί ότι τίθεται ζήτημα αντισυνταγματικότητας αυτής, αν δεν εξετάσει σε βάθος το περιεχόμενο της πράξης και τη σχετική νομοθεσία δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί ότι υπάρχει αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο ζήτημα νομικής πλημμέλειάς της). Έτσι θα κάνει όλη τη δουλειά που αναλογεί στην επίλυση της διαφοράς, ακόμη και για υποθέσεις που ο προσφεύγων δεν προτίθεται να νομιμοποιήσει τον υπογράφοντα δικηγόρο, ή να καταβάλει το παράβολο (σκεφτείτε, π.χ. πόση άσκοπη δουλειά θα χρειαστεί να κάνει πριν τη συζήτηση ο εισηγητής για μία υπόθεση με προσφυγή 60 σελίδων, 10 λόγους προσφυγής και δικογραφία χιλιάδων σελίδων, για την οποία εν τέλει ο προσφεύγων δεν θα νομιμοποιήσει τον υπογράφοντα δικηγόρο). 2) Η ρύθμιση αυτή δεν θα μειώσει, αλλά αντίθετα θα αυξήσει τις περιπτώσεις που εκδίδεται προδικαστική απόφαση. Πολλές φορές ζητήματα που πρέπει να εξεταστούν αυτεπαγγέλτως, ή και οι ελλείψεις ορισμένων, κρίσιμων εγγράφων, ανακύπτουν στη διάσκεψη, ή τη σύνταξη της απόφασης, χωρίς ο εισηγητής να τα έχει αντιληφθεί νωρίτερα, όσο χρόνο και να έχει αφιερώσει. Εφόσον, όμως, θα απαιτείται κάθε αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενο ζήτημα να έχει γραφτεί σε εισήγηση, όποτε ανακύπτει κάποιο που δεν έχει γραφτεί (και δεν θα είναι λίγες οι φορές), θα πρέπει υποχρεωτικά να εκδοθεί προδικαστική απόφαση για να «ενημερωθεί» και να μην «αιφνιδιαστεί» ο προσφεύγων ή ο καθ' ου η προσφυγή. 3) 'Όταν έχουμε προαγωγή, μετάθεση ή άδεια του αρχικού εισηγητή θα πρέπει άλλος δικαστής να κάνει όλη τη δουλειά ως αρχικός εισηγητής, χωρίς να δικάσει την υπόθεση, ενώ αυτός που θα τη δικάσει θα πρέπει να ξανακάνει την ίδια δουλειά από την αρχή, για να διαμορφώσει δική του γνώμη. Έτσι θα σπαταλάται δικαστικός χρόνος απαραίτητος για την επίλυση άλλων υποθέσεων. 4) Εάν ο σκοπός της ρύθμισης αυτής είναι να μην αιφνιδιάζεται ο διάδικος, νομίζω ότι η ρύθμιση είναι άστοχη. Τούτο, διότι: α) πολλά αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενα ζητήματα είναι υπέρ του προσφεύγοντος, ενώ το καθ' ου συστηματικά δεν παρίσταται στη δίκη και δεν υπάρχει παρεμβαίνων. Οπότε δεν τίθεται ζήτημα αιφνιδιασμού κανενός. β) τα σε βάρος του προσφεύγοντος αυτεπαγγέλτως εξεταζόμενα ζητήματα συχνά αφορούν ζητήματα παραδεκτού που δεν μπορούν εκ των υστέρων να διορθωθούν και η διαπίστωσή τους βασίζεται, αρκετές φορές, σε πάγια νομολογία. Έτσι, το να πρέπει αυτά να γράφονται πάντα σε εισήγηση για να δοθεί δυνατότητα αντιλόγου φαίνεται αλυσιτελές. Με την προτεινόμενη ρύθμιση θα επέλθει σημαντική επιβράδυνση της διοικητικής δίκης και όχι επιτάχυνσή της.