• Σχόλιο του χρήστη 'ΧΡΥΣΑ ΜΕΛΚΙΔΗ' | 30 Νοεμβρίου 2017, 02:51

    Ένας σοβαρός και πολύ συχνός λόγος σιωπής των γυναικών-θυμάτων βίας από τον σύζυγο ή σύντροφο, κυρίως όταν στην οικογένεια υπάρχουν παιδιά, είναι ότι, σε περίπτωση καταγγελίας και ποινικοποίησης της διαφοράς, η δημόσια δικαστική διαδικασία εκθέτει και το θύμα, αλλά κυρίως τα παιδιά στην κοινωνία, προκαλώντας τους πρόσθετα ψυχικά τραύματα σε ευρύτερο επίπεδο, πέρα από τα ήδη δημιουργηθέντα από τις ενδοοικογενειακές συνθήκες. Το χειρότερο είναι ότι για την ντροπή που τους φορτώνει, δεν τους αφήνει κανένα απολύτως περιθώριο αυτοάμυνας ή προσωπικής αποκατάστασης, επειδή ο δράστης παραμένει γονιός και τα παιδιά πάντα νοιώθουν ότι σε έναν βαθμό τα αντιπροσωπεύει. Πάγιο αίτημα του γυναικείου κινήματος από την δεκαετία του 1980 ήταν η διεξαγωγή όλων των νομικών διαδικασιών που έπονται της καταγγελίας του θύματος, περιλαμβανομένης και της δίκης του δράστη, να γίνονται με απόρρητο τρόπο, κάτι που προβλέπεται γενικά άλλωστε και από την Σύμβαση της Κων/πολης. Ανάλογα προβλήματα αντιμετωπίζει και η σύζυγος/σύντροφος - θύμα, αλλά και ένα θύμα βιασμού. Σ' αυτό συμφωνούν ψυχολόγοι και ψυχίατροι. Αυτό τα παλιό αίτημα του απόρρητου χαρακτήρα των νομικών διαδικασιών αποτελεί και την προσωπική μου πρόταση στο πλαίσιο αυτής της διαβούλευσης. Σας ευχαριστώ θερμά.