• Σχόλιο του χρήστη 'ΜΙΧΑΛΗΣ Μ.' | 30 Δεκεμβρίου 2017, 00:13

    Η συντομότατη -και μάλιστα εν μέσω εορτών- προθεσμία διαβούλευσης (από 28.12 έως 02.01) ενός νομοσχεδίου που εισάγει την υποχρεωτικότητα ενός όχι και τόσο διαδεδομένου θεσμού φανερώνει -κατά την ταπεινή μου άποψη- και την έλλειψη σοβαρής διάθεσης από μέρους των συντακτών αυτού. Η δε θέσπιση υποχρεωτικής προσφυγής στην διαδικασία της διαμεσολάβησης ακόμη και σε εργατικές διαφορές με αντικείμενο την άκυρη απόλυση εργαζομένου ή την διεκδίκηση αποζημίωσης απόλυσης, όπου οι δικονομικές προθεσμίες είναι αυστηρές και συντομότατες (τρίμηνη και εξάμηνη, αντίστοιχα), εγκυμονεί σοβαρότατους κινδύνους απώλειας των δικαιωμάτων των εργαζομένων αυτών που καλούνται π.χ. εντός τριμήνου και να έχουν ολοκληρώσει την διαδικασία διαμεσολάβησης και να έχουν ασκήσει την αγωγή κατά της άκυρης απόλυσής τους σε περίπτωση αποτυχίας της διαμεσολάβησης. Και, βέβαια, η επιβάρυνση των εργαζομένων με επιπλέον έξοδα για την υποχρεωτική προσφυγή τους στην διαδικασία διαμεσολάβησης έρχεται σε προφανή αντίθεση και παραβλέπει το σύνολο των έως σήμερα ισχυουσών διατάξεων που εφαρμόζονται στις εργατικές διαφορές και αναγνωρίζουν την οικονομική αδυναμία του εργαζομένου, όπως, π.χ., την μη καταβολή δικαστικού ενσήμου για εργατικές αξιώσεις μέχρι του ποσού των 20.000 €, αλλά και την καταβολή μειωμένου δικαστικού ενσήμου για τις άνω των 20.000 € εργατικές αξιώσεις (4 τοις χιλίοις αντί 8 τοις χιλίοις που ισχύει στις λοιπές διαδικασίες).