• Σχόλιο του χρήστη 'Ελένη Κοκκίνη, Δικηγόρος, LLM' | 2 Ιανουαρίου 2018, 11:37

    Σχετικά με την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης για τις διαφορές διανοητικής ιδιοκτησίας (άρθρο 5 παρ. 1Αζ), καταρχάς καταργείται με τον τρόπο αυτό ουσιαστικά η δικαστική προστασία σε περίπτωση που δεν εξαιρεθούν τα ασφαλιστικά μέτρα από την εφαρμογή της διάταξης. Δεν είναι δυνατόν να υποχρεούται ο σηματούχος ή ο δικαιούχος ευρεσιτεχνίας να προσφύγει υποχρεωτικά στην διαδικασία της διαμεσολάβησης, πριν την κατάθεση ασφαλιστικών μέτρων, καθώς α) μέχρι να ολοκληρωθεί η διαμεσολάβηση θα έχει εξαλειφθεί το επείγον που απαιτείται για τα ασφαλιστικά μέτρα και β) θα δίδεται χρόνος στον παραποιητή / έμπορο των απομιμητικών προιόντων να τα διαθέσει με την ησυχία του (ειδικά όσον αφορά σε εποχιακά προιόντα, πχ είδη που πωλούνται σε εορτές ή επώνυμα καλοκαιρινά είδη όπως σαγιονάρες, μαγιώ κλπ., με την υποχρεωτική διαμεσολάβηση, θα έχει λήξει η σεζόν πριν καταστεί δυνατή οποιουδήποτε είδους δικαστική προστασία). Κατά δεύτερον, στις προσβολές της διανοητικής ιδιοκτησίας, συνήθως εμπλέκονται πολλά πρόσωπα, όπως οι έμποροι της λιανικής, οι προμηθευτές χονδρικής, ο εισαγωγέας κλπ, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατόν ο σηματούχος να έρχεται σε διαπραγμάτευση με όλους τους παραπάνω και να δυσχεραίνεται ακόμη περισσότερο η προστασία του. Τρίτον, η υποχρεωτικότητα στην διαμεσολάβηση γενικά (σε όλα τα θέματα) έρχεται σε αντίθεση με την πρόσφατη μεταρρύθμιση του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας για την επιτάχυνση της πολιτικής δίκης. Δεν είναι δυνατόν, δηλαδή, ο ενάγων να υποχρεούται στην κατάθεση προτάσεων εντός 100 ημερών από την κατάθεση της αγωγής, προς επιτάχυνση της απονομής της δικαιοσύνης, και ταυτόχρονα να προηγείται υποχρεωτική διαμεσολάβηση, με συνέπεια την καθυστέρηση της δίκης. Τέταρτον, ο διαχωρισμός διανοητικής ιδιοκτησίας - πνευματικής ιδιοκτησίας ως προς την υποχρεωτικότητα της διαμεσολάβησης, είναι άνευ λογικής.