• Σχόλιο του χρήστη 'Χάρης Μεϊδάνης' | 2 Ιανουαρίου 2018, 13:41

    1. Για την ανάγκη υποχρεωτικότητας, μάλλον υπάρχει γενικότερη συμφωνία επί της αρχής. Το σ/ν όμως επεκτείνει υπέρμετρα την σχετική πρόνοια (πχ περιπτώσεις ε,η,θ,ι). 2. Οι κυρώσεις για τη μη-συμμετοχή στη διαμεσολάβηση δεν θα πρέπει να περιλαμβάνουν ποινή υπέρ του Δημοσίου, αλλά να περιορίζονται στα δικαστικά έξοδα που προφανώς θα πρέπει να είναι αντιπροσωπευτικά του πραγματικού κόστους. 3. Στη διαδικασία ορισμού διαμεσολαβητή υπάρχει λογικό άλμα, καθώς ενώ προβλέπεται ορισμός διαμεσολαβητή από τον επισπεύδοντα (αρ. 5 παρ 3 Α), στη συνέχεια γίνεται λόγος για διαφωνία στο πρόσωπο τους διαμεσολαβητή και ορισμό από την Κεντρική Επιτροπή (αρ. 5 παρ. 6), ενώ στο άρθρο 6 υπάρχει η ορθή ρύθμιση περί ορισμού από τα μέρη. Προφανώς υπονοείται ενδιάμεση διαδικασία που δεν ορίζεται. Σε κάθε περίπτωση υπάρχει και αντίφαση αφού εάν ορίζει ο επισπεύδων (που δεν είναι ορθό) παρέλκουν τα επόμενα βήματα. Η αντίφαση είναι ακόμη μεγαλύτερη με δεδομένο ότι ενώ στο άρθρο 5 φαίνεται αρχικά να υπάρχει ειδική διαδικασία ορισμού για τις υποχρεωτικά υπαγόμενες περιπτώσεις (αρ. 5 παρ. 3Α), στη συνέχεια αυτή ανατρέπεται (αρ. 5 παρ. 5). Η διάταξη του άρθρου 6 ποια σχέση έχει με αυτή του άρ. 5 παρ. 3Α; (γενική προς ειδική ή τι άλλο;). 4. Γενικότερα υπάρχουν διάσπαρτες ασάφειες ή/και αστοχίες στο σ/ν (π.χ. αρ. 2 παρ. 2 "ανεξαρτήτως ονομασίας", παρ. 4 αναφορά μόνο "κράτη μέλη" σε σχέση με τις "διασυνοριακές διαφορές". 5. Επιπλέον υπάρχουν εξαντλητικά αναλυτικές ρυθμίσεις που εάν πρέπει να γίνουν, ορθότερο είναι να περιληφθούν σε υπουργική απόφαση. 6. Τα θέματα ρύθμισης του "επαγγέλματος" είναι επίσης κρίσιμα και απαιτείται προσοχή. Ιδιαίτερα η θέσπιση "Κεντρικής Επιτροπής" και οι συγκεκριμένες της αρμοδιότητες. Συνεπώς ανεξάρτητα από τις όποιες προθέσεις, το σ/ν απαιτεί σημαντική περαιτέρω επεξεργασία με σκοπό να λύσει και όχι να δημιουργήσει προβλήματα.