Αρχική Σχέδιο νέου Ποινικού ΚώδικαΔΕΥΤΕΡΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΔΕΚΑΤΟ ΠΕΜΠΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ – ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΒΟΛΕΣ ΤΟΥ ΕΜΒΡΥΟΥΣχόλιο του χρήστη Theodore | 10 Μαρτίου 2019, 21:42
  • Σχόλιο του χρήστη 'Theodore' | 10 Μαρτίου 2019, 21:42

    Η ανθρώπινη ζωή είναι το υπέρτατο αγαθό, Και η αφαίρεση της το απεχθεστερο έγκλημα Η ελληνική πολιτεία ως πολιτισμένη και ευνομούμενη, συμμετεχουσα στην ευρωπαϊκή ένωση και όντας προοδευτική και κράτος δικαίου, δεν είναι δυνατόν να επιβάλει ως ποινή για το απεχθεστερο έγκλημα, το απεχθεστερο έγκλημα. Ως εκ τούτου οφείλει αφ ενός να προστατεύσει την αξία της ανθρώπινης ζωής, αφ ετέρου να τιμωρήσει με τη δέουσα σοβαρότητα τέτοια κακούργημα τα. Ως εκ τούτου, ο ορισμός εκ προθέσεων και εξ αμέλειας αυτός κάθε αυτός είναι πλέον αναχρονιστικος Ο διαχωρισμός θα έπρεπε να είναι εκ προθέσεων και εξ αμέλειας καθώς και με όφελος η οχι Για παράδειγμα δολοφονία εν βρασμώ είναι μεν εκ προθέσεων αλλά όχι απαραίτητα με όφελος Εργατικό δυστύχημα είναι μεν εξ αμέλειας αλλά εφ όσον η επιχείρηση αγνόησε μέτρα ασφαλείας για οικονομικούς λόγους, σίγουρα όχι χωρίς όφελος Αντίστοιχα τροχαίο δυστηχυμα που κάποιος αγνοεί τον κοκ και τις διατάξεις περί μέθης η ταχύτητας δεν μπορεί να θεωρείται αμέλεια αλλά πρόθεση, αλλά σίγουρα δεν υπάρχει όφελος Ποινή κάτω από ισόβια δεν μπορεί να υπάρχει σε καμία περίπτωση για περίπτωσης με όφελος η πρόθεση, αλλιώις θα εγερθουν κοινωνικά αντανακλαστικα