• Πρόταση για προσθήκη άρθρου στο Ποινικό Κώδικα Εγκλήματα κατά των ζώων Όποιος με πρόθεση προβαίνει σε εκμετάλλευση, κακή και βάναυση μεταχείριση οποιουδήποτε είδους ζώου, καθώς και σε πράξη βίας κατ` αυτού τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους όπως ειδικός νόμος ορίζει. Σε περίπτωση που ο δράστης κατά την τέλεση των πιο πάνω πράξεων επέδειξε ιδιαίτερη βιαιότητα ή βαναυσότητα ή χρησιμοποίησε όπλο ή άλλου είδους ειδεχθές μέσο, ικανό και πρόσφορο να προκαλέσει ιδιαιτέρως επώδυνη και βασανιστική κακοποίηση με κίνδυνο για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα ζώου τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον τριών ετών. 1η παράγραφος Με την ως άνω διάταξη θα μπορούσε να περιληφθεί η τιμωρία των εγκλημάτων κατά των ζώων στο κατεξοχήν ποινικό νόμο της χώρας και να καταδειχθεί η σοβαρότητα τέτοιων εγκληματικών συμπεριφορών που προβλέπονται αυτή τη στιγμή μόνο σε ειδικό νόμο, αρ. 16 και 20 ν. 4039/2012. Ο ποινικός νομοθέτης με τον τρόπο αυτό θα δώσει τη δέουσα σημασία και έμφαση σε αυτού του είδους τις αντικοινωνικές συμπεριφορές που τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί στη χώρα μας και δυστυχώς στη πλειονότητά τους μένουν ατιμώρητες λόγω κυρίως έλλειψης μαρτύρων και εν γένει αποδεικτικών στοιχείων. Είναι γεγονός ότι λόγω μεγάλης έλλειψης φιλοζωικής κουλτούρας στη χώρα μας τα εγκλήματα κατά των ζώων αντιμετωπίζονται συχνά τόσο από τη κοινωνία όσο και από τον εφαρμοστή του νόμου ωσάν να είναι «ελάσσονος σημασίας» πλημμελήματα ακόμα δε και αν έχουν τελεσθεί με τέτοια σκαιότητα και υπό περιστάσεις που ήθελε θεωρηθούν ιδιαιτέρως ειδεχθή. Σημαντική παιδευτική αξία θα είχε να περιληφθεί σχετική διάταξη στον Ποινικό Κώδικα και να γίνει συνείδηση η προστασία των ζώων και όχι η τυχαία εφαρμογή του νόμου και δηλαδή η τιμωρία των εγκλημάτων και επιβολή των ποινών ανάλογα με τα φιλοζωικά αισθήματα ή όχι του εφαρμοστή. Δυστυχώς χρειάζεται να δοθεί ισχυρότερο νομικό έρεισμα , προβλεπόμενο ρητά στον Ποινικό Κώδικα ώστε να λαμβάνει τις σωστές κατευθύνσεις ο εφαρμοστής του νόμου αλλά και ο μέσος μη φιλόζωος πολίτης. Η συμπεριφορά μας προς τα ζώα δε θα πρέπει να εξαρτάται από τα φιλοζωικά αισθήματα του καθένα μας αλλά να γίνει συνείδηση ο σεβασμός της ύπαρξης τους, ως αλληλένδετος και άμεσα συνυφασμένος με το σεβασμό στους νόμους και κυρίως στο Ποινικό Κώδικα. Και αυτό είναι ευθύνη της ευνομούμενης Πολιτείας να λάβει τα κατάλληλα μέτρα και να νομοθετήσει προς αυτή τη κατεύθυνση. 2η παράγραφος Επειδή οι ποινές πρέπει να είναι ανάλογες και να επιβάλλονται με βάση την βαρύτητα του εγκλήματος, το βαθμό καταλογισμού του δράστη και την ιδιαίτερη επικινδυνότητα της προσωπικότητάς του (όπως αυτή φαίνεται από τα μέσα και τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για την εκτέλεση της πράξης), ο οποίος προς τέρψη και μόνο επιδίδεται ενίοτε σε ιδιαίτερα αποτρόπαιες και φριχτές πράξεις βασανισμού και θανάτωσης ζώων, που συνιστούν ακραία ιδιαζόντως αντικοινωνική συμπεριφορά με αποτέλεσμα να εγείρουν το κοινό αίσθημα δικαίου ολοκληρωτικά και σε τέτοιο βαθμό, που απαιτείται πλέον για αποκατάσταση της διασάλευσης της έννομης και ηθικής τάξης η επιβολή της ανάλογης ποινής, εξατομικευμένης.(Η "Θετική σχολή θέτει ως αφετηρία την ανάγκη της κοινωνικής άμυνας απέναντι στην επικινδυνότητα της προσωπικότητας του συγκεκριμένου δράστη. βλ. Ανδρουλάκη, 2000 Γενικό μέρος, σελ 73 επ. ) Η ως άνω διάταξη καλείται να καλύψει το κενό της έλλειψης ποινικοποίησης της εγκληματικής συμπεριφοράς κατά των ζώων με στοιχεία και μέσα ιδιαιτέρως ειδεχθή, που καταδεικνύουν την επικινδυνότητα του δράστη, τη σαδιστική του συμπεριφορά και το μέγεθος της διαστροφής του, καθόσον: α) αντλεί ψυχική ικανοποίηση και χαρά από την υποβολή ενός ανυπεράσπιστου ζώου σε επώδυνη και βασανιστική συμπεριφορά, όπως το να το περιλούει με εύφλεκτο υλικό και να το βλέπει να φλέγεται ή να το σέρνει δεμένο σε αυτοκίνητο στο δρόμο ή να το κρεμάει με σύρμα από τα γεννητικά του όργανα και να το παρακολουθεί να υποφέρει μέχρι να αργοπεθάνει και β) συντελεί στη κακοποίηση και αφαίρεση ζωής του ζώου με την ειδοποιό διαφορά-επιβαρυντική περίσταση ότι το υποβάλλει προηγουμένως σε φριχτά βασανιστήρια, τα οποία συχνά είναι παρατεταμένα και επαναλαμβανόμενα. Σημειώνουμε πως ιδιαιτέρως ειδεχθή εγκλήματα ενδεικτικά ήθελε θεωρηθούν η συμμετοχή σε κυνομαχίες, το κρέμασμα , η δηλητηρίαση , ο πυροβολισμός , ο πνιγμός ,η ρίψη νεογέννητων σε κάδους , οι συνθήκες διατροφής που οδηγούν στην απίσχναση του ζώου , η διαβίωσή του χωρίς προστασία από ακραίες καιρικές συνθήκες , σύρσιμο στο δρόμο με αυτοκίνητο. . Ο ποινικός νομοθέτης θα πρέπει να λάβει μέτρα εναντίον ιδιαιτέρως επικίνδυνων εγκληματιών, να προστατέψει τη κοινωνία και να διασφαλίσει την ειρηνική έννομη τάξη, η οποία πλήττεται και διασαλεύεται κάθε φορά που ένας διεστραμμένος εγκληματίας βασανίζει μία αθώα ψυχή. Και αφού εκτιμηθεί η αξία του εννόμου αγαθού που πλήττεται, δηλαδή της ζωής ενός ζώου θα έπρεπε κυριώς ο ποινικός νομοθέτης να συνεκτιμήσει την επικινδυνότητα του δράστη. Επιπρόσθετα αξιομνημόνευτο είναι το γεγονός ότι η μεγαλύτερη δημόσια διαβούλευση που έλαβε χώρα ποτέ και συγκέντρωσε τη πολυπληθέστερη, στα χρονικά, συμμετοχή του κόσμου ήταν αυτή που πραγματοποιήθηκε στις 31 Μαρτίου 2011 έως 15 Απριλίου 2011 για το Σχέδιο Νόμου «Για τα δεσποζόμενα και τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς και την προστασία των ζώων από την εκμετάλλευση ή τη χρησιμοποίηση με κερδοσκοπικό σκοπό» τον μετέπειτα ν. 4039/2012 . Σημείωσε το ρεκόρ των 2.663 σχολίων από φορείς και ιδιώτες (http://www.opengov.gr/ypaat/?p=128). Αναμφισβήτητα δεν είναι απλώς ένα ακόμα αίτημα των φιλοζωικών σωματείων και των φιλόζωων, αλλά καθολικά της κοινής γνώμης, είναι μια κοινωνική ανάγκη η προστασία από ιδιαίτερα επικίνδυνους και διεστραμμένους εγκληματίες. Το θεσμικό και ηθικό ατόπημα της απόρριψης της συνταγματικής κατοχύρωσης της προστασίας των ζώων πρόσφατα από την Ελληνική Βουλή μπορεί εν μέρει να μετριαστεί με την προσθήκη άρθρου στον ΠΚ για τα εγκλήματα κατά των ζώων .