Αρχική Σχέδιο νέου Κώδικα Ποινικής ΔικονομίαςΕΚΤΟ ΒΙΒΛΙΟ – ΤΡΙΤΟ ΤΜΗΜΑ – ΠΡΩΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΈφεσηΣχόλιο του χρήστη Αντώνης Βόμβας, Πρωτοδίκης | 14 Απριλίου 2019, 11:19
  • Σχόλιο του χρήστη 'Αντώνης Βόμβας, Πρωτοδίκης' | 14 Απριλίου 2019, 11:19

    Η διάταξη του προτεινόμενου άρθρου 497 παρ. 2 του Σχεδίου περί αυτοδικαίου ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσης κατά καταδικαστικών αποφάσεων, με τις οποίες επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης έως τριών ετών (όμοια είναι και η υφιστάμενη ρύθμιση), καθιστά αδύνατη την επιβολή από το Δικαστήριο άμεσα εκτιτέων ποινών φυλάκισης έως τριών ετών σε περίπτωση τέλεσης αδικημάτων από δράστη, για τον οποίο κρίνεται (από το Δικαστήριο, με ειδική αιτιολογία) ότι η επιβληθείσα ποινή δεν αναστέλλεται, διότι η εκτέλεσή της είναι αναγκαία για την αποτροπή του από την τέλεση νέων αξιοποίνων πράξεων, με συνέπεια είτε αυτός να απελευθερώνεται μετά την καταδίκη του σε ποινή φυλάκισης, μη ανασταλείσα, και την άσκηση εφέσεως είτε το Δικαστήριο να ωθείται στην επιβολή ποινής μεγαλύτερης των τριών ετών, προκειμένου να είναι δυνατός ο αποκλεισμός του ανασταλτικού αποτελέσματος της έφεσης. Συνεπώς, σκόπιμο είναι να τροποποιηθεί η διάταξη, ώστε να λάβει τη μορφή της παραγράφου 3, με την οποία θα μπορούσε να ενοποιηθεί σε μία, με την ακόλουθη μορφή: "Αν με την καταδικαστική απόφαση επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης, η έφεση έχει ανασταλτικό αποτέλεσμα, εκτός αν το δικαστήριο κρίνει αλλιώς".