• Σχόλιο του χρήστη 'Homo Digitalis' | 19 Αυγούστου 2019, 16:19

    Σε σχέση με το εδαφικό πεδίο εφαρμογής (άρθρο 3), θα θέλαμε να επισημάνουμε αρχικά τα ερμηνευτικά προβλήματα που τίθενται με τη ρύθμιση της πρώτης παραγράφου (βλ. κυρίως 1γ) αναφορικά με την οριοθέτηση ως προς το πεδίο εφαρμογής του Κανονισμού. Είναι αμφίβολο, εάν είναι αποδεκτό να επεκτείνουμε ως χώρα το πεδίο εφαρμογής των εθνικών ρυθμίσεων στις περιπτώσεις αυτές, ενώ σε αυτές εφαρμόζεται χωρίς αμφιβολία ο Κανονισμός. Περαιτέρω οι ρυθμίσεις των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου δεν απαιτούνται. Συγκεκριμένα, ο ΓΚΠΔ ενσωματώθηκε στη συμφωνία για τον ΕΟΧ με απόφαση της Μεικτής επιτροπής του ΕΟΧ στις 06.07.2018. Η πρόβλεψη αυτή επομένως από τον εθνικό νομοθέτη αποτελεί πιθανότατα απλή αντιγραφή της αντίστοιχης διάταξης του γερμανικού ομοσπονδιακού νόμου ο οποίος είχε δημοσιευθεί σε πρότερη της ενσωμάτωσης στη συμφωνία για τον ΕΟΧ ημερομηνίας, ήτοι 30.06.2017. Μολαταύτα, είναι σαφές από τις ρυθμίσεις του ενωσιακού δικαίου ποιες είναι οι «τρίτες χώρες» και πως πρέπει να αντιμετωπίζονται σε σχέση με την επεξεργασία/προστασία προσωπικών δεδομένων. Επίσης είναι ρύθμιση που αν αναπτύσσει κάποια ιδιαίτερη κανονιστική σημασία, αυτή σχετίζεται με τη διασυνοριακή ροή (διαβίβαση δεδομένων σε τρίτες χώρες). Εντασσόμενη στο εδαφικό πεδίο εφαρμογής δημιουργεί σύγχυση ιδίως σε σχέση με τα οριζόμενα στα άρθρα 44-49 του Κανονισμού. Η ίδια παρατήρηση ισχύει και για την τρίτη παράγραφο. H Oδηγία 2016/680 αναφέρεται στο «κεκτημένο Σένγκεν» (Schengen acquis) στις αιτιολογικές σκέψεις, αλλά δεν περιλαμβάνεται στο πεδίο εφαρμογής. Κάποιες διευκρινίσεις θα μπορούσαν ενδεχομένως να περιληφθούν στην αιτιολογική.