Αρχική Σχέδιο Νόμου για την Προστασία Δεδομένων Προσωπικού ΧαρακτήραΆρθρο 42 Εκπροσώπηση υποκειμένου των δεδομένωνΣχόλιο του χρήστη Homo Digitalis | 19 Αυγούστου 2019, 18:10
  • Σχόλιο του χρήστη 'Homo Digitalis' | 19 Αυγούστου 2019, 18:10

    Ως προς το άρθρο 42 το ΣχΝ παρεκκλίνει σημαντικά από τις διατάξεις του Άρθρου 80 ΓΚΠΔ και παραβιάζει τις διατάξεις αυτού. Συγκεκριμένα, η αιτιολογική σκέψη 142 του ΓΚΠΔ ορίζει με σαφήνεια ότι, όταν το υποκείμενο των δεδομένων θεωρεί ότι παραβιάζονται τα δικαιώματά του βάσει του ΓΚΠΔ, θα πρέπει να έχει το δικαίωμα να αναθέσει σε μη κερδοσκοπικό φορέα «να υποβάλει καταγγελία εξ ονόματός του σε εποπτική αρχή, να ασκήσει το δικαίωμα δικαστικής προσφυγής για λογαριασμό του ή, εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο κράτους μέλους, το δικαίωμα να λάβει αποζημίωση για λογαριασμό των υποκειμένων των δεδομένων». Συνάγεται δηλαδή με σαφήνεια ότι η φράση «ή, εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο κράτους μέλους…» αφορά το δικαίωμα του μη κερδοσκοπικού φορέα να λάβει αποζημίωση για λογαριασμό των υποκειμένων των δεδομένων (άρθρο 82 ΓΚΠΔ). Μάλιστα, προς επίρρωση της διάταξης, ακολουθεί επεξηγηματική περίοδος με την οποία αναφέρεται ότι «Ο εν λόγω φορέας, οργανισμός ή οργάνωση ενδέχεται να μην έχει το δικαίωμα να απαιτεί αποζημίωση για λογαριασμό του υποκειμένου των δεδομένων, ανεξάρτητα από τυχόν ανάθεση του υποκειμένου των δεδομένων». Με το ίδιο σκεπτικό, το Άρθρο 80, παρ.1 προβλέπει ότι το υποκείμενο των δεδομένων έχει το δικαίωμα να αναθέσει σε μη κερδοσκοπικό φορέα να υποβάλει την καταγγελία για λογαριασμό του και να ασκήσει τα δικαιώματα που αναφέρονται στα άρθρα 77, 78 και 79 για λογαριασμό του και να ασκήσει το δικαίωμα αποζημίωσης που αναφέρεται στο άρθρο 82 εξ ονόματός του, εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους. Επομένως, είναι σαφές και με βάση την αιτιολογική σκέψη 142, ότι η φράση «εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους» αφορά αποκλειστικά στο να ασκήσει ο μη κερδοσκοπικός φορέας το δικαίωμα αποζημίωσης που αναφέρεται στο άρθρο 82 ΓΚΠΔ εξ ονόματός του υποκειμένου των δεδομένων. Το ΣχΝ εντελώς αυθαίρετα και αντιθέτως με τα όσα προβλέπει το Άρθρο 80 παρ.1 του ΓΚΠΔ, αφαιρεί από το υποκείμενο των δεδομένων το δικαίωμα που ο ενωσιακός νομοθέτης του παρέχει, ήτοι να αναθέσει σε μη κερδοσκοπικό φορέα 1) το δικαίωμα υποβολής καταγγελίας σε εποπτική αρχή (77 ΓΚΠΔ), 2) το δικαίωμα πραγματικής δικαστικής προσφυγής κατά αρχής ελέγχου (78 ΓΚΔΠ) και 3) το δικαίωμα πραγματικής δικαστικής προσφυγής κατά υπευθύνου επεξεργασίας ή εκτελούντος την επεξεργασία (79 ΓΚΠΔ). Το μόνο δικαίωμα του οποίου η ανάθεση βρίσκεται υπό αίρεση («εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους») είναι το δικαίωμα αποζημίωσης (82 ΓΚΠΔ). Το ίδιο σκεπτικό είχε ακολουθήσει και το ΣχΝ της α’ νομοπαρασκευαστικής επιτροπής. Επίσης, η ορθότητα του ως άνω σκεπτικού συνάγεται από το γεγονός ότι η παράγραφος 2 του Άρθρου 80 έχει εντελώς προαιρετικό χαρακτήρα και εναπόκεινται στη διακριτική ευχέρεια των κρατών μελών. Γι’ αυτό το λόγο ξεκινάει και με τη φράση «Τα κράτη μέλη μπορούν να προβλέπουν». Εάν και η παράγραφος 1 είχε προαιρετικό χαρακτήρα, όπως την αντιλαμβάνεται το ΣχΝ, θα ξεκινούσε και αυτή με την αντίστοιχη φράση. Μάλιστα, η πρόταση της παραγράφου 1 «εφόσον προβλέπεται από το δίκαιο του κράτους μέλους» βρίσκεται ακριβώς στο τέλος της παραγράφου επειδή ακριβώς αναφέρεται στη τελευταία περίοδο της παραγράφου και όχι στο σύνολο της παραγράφου. Διαφορετικά θα είχε περίοπτη θέση στην αρχή της παραγράφου. Η ιταλική μάλιστα μετάφραση του ΓΚΠΔ δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφιβολίας καθώς απομονώνει την ανάθεση για το δικαίωμα αποζημίωσης του άρθρου 82 από την ανάθεση για την άσκηση των δικαιωμάτων των άρθρων 77, και 78, και 79, «esercitare per suo conto i diritti di cui agli articoli 77, 78 e 79 nonché, se previsto dal diritto degli Stati membri, il diritto di ottenere il risarcimento di cui all’articolo 82». Μάλιστα, το ίδιο σκεπτικό εκφράζουν και ειδικοί, βλέπε: 1) EM Frenzel, ‘Art. 80 Vertretung von betroffenen Personen’ in BP Paal and DA Pauly (eds), Datenschutz-Grundverordnung Bundesdatenschutzgesetz (CH Beck 2017), paras 9, 2) B Kreße, ‘Artikel 80 Vertretung von betroffenen Personen’ in G Sydow (ed), Europäische Datenschutzgrundverordnung (Nomos 2017), para 11., 3) A Neun and K Lubitzsch, ‘Die neue EU-DatenschutzGrundverordnung – Rechtsschutz und Schadensersatz’ (2017) Betriebs-Berater, p 2566; Karg (n 2), p.2566. 4) A Pato, The National Adaptation of Article 80 Gdpr: Towards the Effective Private Enforcement Of Collective Data Protection Rights, in K Cullagh, O Tambou, S Bourton (Eds.), National Adaptations of the GDPR, Collection Open Access Book, Blogdroiteuropeen, Luxembourg (2019), p.98。 Επομένως οι διατάξεις του άρθρου 80, παρ. 1 είναι υποχρεωτικού χαρακτήρα, και το ΣχΝ παρεκκλίνοντας από αυτές παραβιάζει τον ΓΚΠΔ. Προτείνεται η άμεση συμπλήρωση των διατάξεων του Άρθρου 42. Ακόμη, το ΣχΝ δε ρυθμίζει σε κανένα άρθρο τα όσα ορίζονται αναφορικά με την εκπροσώπηση με βάση τις διατάξεις του άρθρου 55 της Οδηγίας 2016/680 που ορίζει ότι «σύμφωνα με το δικονομικό δίκαιο των κρατών μελών, τα κράτη μέλη προβλέπουν ότι το υποκείμενο των δεδομένων έχει δικαίωμα να αναθέσει σε μη κερδοσκοπικό φορέα, οργανισμό ή ένωση που έχει συσταθεί δεόντως σύμφωνα με το δίκαιο κράτους μέλους, με καταστατικούς σκοπούς που είναι προς το δημόσιο συμφέρον, και το οποίο δρα στον τομέα της προστασίας των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των υποκειμένων των δεδομένων όσον αφορά την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, να υποβάλει την καταγγελία για λογαριασμό του και να ασκήσει τα δικαιώματα που αναφέρονται στα άρθρα 52 (δικαίωμα υποβολής καταγγελίας σε εποπτική αρχή), 53 (δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προσφυγής κατά εποπτικής αρχής) και 54 (δικαίωμα αποτελεσματικής δικαστικής προσφυγής κατά υπευθύνου επεξεργασίας ή εκτελούντος την επεξεργασία) για λογαριασμό του». Τονίζουμε μάλιστα ότι το αγγλικό κείμενο της Οδηγίας 2016/680 ξεκινάει με τη φράση «Member States shall, in accordance with Member State procedural law, provide for…». Άρα, οι διατάξεις του Άρθρου 55 της Οδηγίας 2016/680 έχουν υποχρεωτικό χαρακτήρα. Το ΣχΝ χωρίς να προβλέπει τα εν λόγω δικαιώματα παραβιάζει το Άρθρο 55 της Οδηγίας 2016/680. Επομένως, προτείνουμε την άμεση συμπλήρωση των διατάξεων του Άρθρου 42. Τέλος, η οργάνωσή μας έχει επανειλημμένως υπογραμμίσει τη σημασία της υιοθέτησης από τον εθνικό νομοθέτη της προαιρετικού χαρακτήρα παραγράφου 2 του Άρθρου 80. Μάλιστα σε επίσημες σχετικές συναντήσεις που είχαμε με την Νομοπαρασκευαστική Επιτροπή στις 21 Φεβρουαρίου του 2019 και με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Δικαιοσύνης κ. Γεώργιο Σάρλη στις 29 Μαρτίου 2019 εκθέσαμε λεπτομερώς τις απόψεις μας επί του θέματος με σχετικό μας υπόμνημα. Επειδή η πρότασή που καταθέσαμε είναι εκτενής (8 σελίδες), παραθέτουμε εδώ το σύνδεσμο στην ιστοσελίδα μας όπου και βρίσκεται αναρτημένη προκειμένου να ληφθεί εκ νέου υπόψη Επομένως, προτείνουμε την υιοθέτηση των διατάξεων του Άρθρου 80 παράγραφος 2 στο άρθρο 42 του ΣχΝ προς ικανοποίηση της βέλτιστης προστασίας των δικαιωμάτων των υποκειμένων των δεδομένων στην Ελληνική Επικράτεια.