• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΕΛΑΓΙΑ ΧΡΙΣΤΟΝΑΚΗ' | 10 Οκτωβρίου 2019, 15:31

    ΠΑΡ. 2 και 3 και 7 Οι παρ. 2 και 3 του αρ. 182, όπως τροποποιείται, εισάγει τις διαφορές, που υπάγονται, υποχρεωτικά και επί ποινή απαραδέκτου της συζήτησης του ενδίκου βοηθήματος, σε μία υποχρεωτική αρχική συνεδρία, προκειμένου για την ενημέρωση των μερών για τη διαμεσολάβηση, ώστε, ελεύθερα να αποφασίσουν, αν θα υπαγάγουν τη διαφορά τους, εν όλω ή εν μέρει, προς επίλυση στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, οι εξαιρέσεις από την υποχρεωτική συνεδρία καθώς και τί προβλέπεται σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας, μη εμφάνισης ενός μέρους καίτοι κλητεύθηκε και οι ποινές που επιβάλλονται από το Δικαστήριο. Ειδικότερα, στην παρ. 3Γ προβλέπεται η περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας για την υπαγωγή, ενώ, αντίθετα από ό,τι θα αναμένετο , νομοτεχνικά, η αντίστοιχη διάταξη, ήτοι για την περίπτωση επίτευξη συμφωνίας για υπαγωγή της διαφοράς, εν όλω ή εν μέρει, στη διαδικασία της διαμεσολάβησης, η σχετική πρόβλεψη ανευρίσκεται στην παρ. 7 του ίδιου άρθρου. Ορθό, φαίνεται από νομοτεχνικής άποψης, η παρ. 7 του ίδιου άρθρου να προστεθεί ως στοιχείο Δ της παρ. 3.(" Δ. Αν συναφθεί συμφωνία υπαγωγής στη διαμεσολάβηση σύμφωνα με τις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου, ακολουθείται η διαδικασία της παραγράφου 4 του παρόντος άρθρου.)