• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Αβαρκιώτης' | 16 Οκτωβρίου 2019, 23:18

    Η δίωξη σοβαρών οικονομικών αδικημάτων όπως της απάτης ή της υπεξαίρεσης δεν πρέπει να καταλείπεται μόνον στους αμέσως παθόντες, καθώς κατ'ουσίαν τα εγκλήματα αυτά στρέφονται δυνητικώς κατά του κοινωνικού συνόλου, στο οποίο αναμφιβόλως καταλέγονται και άτομα ευαίσθητων κατηγοριών (λ.χ. υπέργηροι, άτομα μειωμένης οικονομικής δυνατότητος, μη δυνάμενοι να υποστηρίξουν οικονομικά οι ίδιοι την δικαστική διαδικασία κ.α.) τα οποία χρήζουν της προστασίας της Πολιτείας από τέτοιες εγκληματικές συμπεριφορές. Πως λοιπόν θα ανασχεθεί η δράση κακοποιών, που δυνητικά δύνανται να στραφούν κατά τέτοιων ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων, όταν η δίωξη των εγκλημάτων τους "επαφίεται" στην θέληση (ή στην απροθυμία), στο σθένος (ή στην αναστολή) και στην οικονομική δυνατότητα (ή στα περιορισμένα οικονομικά) προς υποστήριξη της δικαστικής προσφυγής μεμονωμένων ατόμων;; Συνεπώς, πρέπει οπωσδήποτε να επαναφερθεί το αυτεπάγγελτο της διώξεως των ανωτέρω σοβαρών εγκλημάτων.