Αρχική Σχέδιο Νόμου «Ρυθμίσεις για το ελεγκτικό συνέδριο και διατάξεις για την αποτελεσματική απονομή της δικαιοσύνης»Κεφάλαιο 16 ΟΙ ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΑΚΥΡΟΤΗΤΕΣΣχόλιο του χρήστη ΜΠΕΝΕΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ | 27 Μαΐου 2020, 10:17
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΜΠΕΝΕΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ' | 27 Μαΐου 2020, 10:17

    Σαν πρόεδρος της ΠΕΔΜΗΕΔΕ- Πανελλήνιας Ενωσης Μηχανολόγων Ηλεκτρολόγων ΕΔΕ προτείνω όπως : 1) Στο σχέδιο νόμου και τουλάχιστον για τις διαφορές του προσυμβατικού ελέγχου - αν όχι σε όλα τα αντικείμενα από τα οποία βλάπτεται μέλος πανελλήνιας ένωσης - το αντίστοιχο ένδικο μέσο , ήτοι προσφυγή ανάκλησης η αναθεώρησης πράξεως , να ασκείται νομίμως από το σωματείο , το οποίο έχει μέλη αναδόχους δημοσίων συμβάσεων , έργων η προμηθειών η υπηρεσιών εφόσον από την εφαρμογή της πράξεως του Ελεγκτικού Συνεδρίου είτε διώκεται μέλος είτε βλάπτονται τα συμφέροντά του. Στερείται πάσης λογικής και ασφάλειας δικαίου , να διώκεται ποινικά μέλος σωματείου από παράνομη ανάθεση και εκτέλεση εντάλματος δημόσιας υπηρεσίας και το σωματείο να θεωρείται παράνομο με την αρχή actio polularis και να καθορίζεται από το ΕΣ ότι δικαίωμα για ανάκληση εντάλματος έχουν η υπηρεσία που το εξέδωσε και αυτός που εισέπραξε τα χρήματα δηλαδή μόνο οι δύο παράνομοι και όχι ο βλαπτόμενος η η ένωση στην οποία ανήκει.( Ελ. Συνέδριο VII τμήμα σε συμβούλιο πράξη 0008/8-5-2018 Συνεδρ. 5η) 2) Σε πάμπολλα σημεία του σχεδίου νόμου αναφέρονται λόγοι ακυρότητος μίας σύμβασης η μίας δαπάνης . Προτείνεται σαν γενικός κανόνας να προστεθεί ότι αν μία σύμβαση η μία δαπάνη κριθεί παράνομη για λόγους που δεν εμπλέκεται ο ανάδοχος και δεν είναι στον έλεγχό του, αλλά αφορά σφάλματα υπηρεσίας η σύμβαση να σταματάει την ίδια στιγμή και να εκκαθαρίζεται και να εξωφλείται ο ανάδοχος για ότι έχει κάνει μέχρι τότε και πιθανός καταλογισμός παράνομων πρέξεων να γίνεται στην υπηρεσία-φορέα-αρχή που έκανε το σφάλμα. Στην πράξη οποιαδήποτε αβλεψία η παρανομία γίνεται από μία δημόσια αρχή την πληρώνει ο ανάδοχος ο οποίος να είναι μικροποσά πρέπει να τα ξεχάσει και αν είναι σοβαρότερα ποσά τα αναζητάει από τα δικαστήρια και τα πληρώνεται-αν τα πληρωθεί ποτέ- μετά,από χρόνια και αφού έχει πληρώσει μεγάλο ποσοστό σε δικηγόρους και γεμίζοντας φυσικά και τα πινάκια των δικαστηρίων για ανύπαρκτες διαφορές. Ετσι το κράτος αυτοπροσδιορίζεται σε αναξιόπιστο συνεργάτη και το Ελεγκτικό Συνέδριο που απορρίπετι δαπάνες εκτελεσμένων συμβάσεων σε εταιρία οικονομικών δολοφόνων αντί για τηρητή της ασφάλειας δικαίου. ( Μόνο στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας μένουν ανεξόφλητα για απόλυτα γελοίες παρατυπίες των οργάνων της 2.500 τιμολόγια τον χρόνο με αποτέλεσμα πλέον άμεσο στην ασφάλεια των πτήσεων.