• Σχόλιο του χρήστη 'ΟΛΓΑ ΓΚΙΝΗ' | 24 Μαρτίου 2021, 19:06

    Με την ισχύουσα διάταξη του 1510 ΑΚ οι γονείς ασκούν από κοινού τη γονική μέριμνα, που περιλαμβάνει την επιμέλεια του προσώπου, τη διοίκηση της περιουσίας του και τη εκπροσώπηση του τέκνου. Η επιμέλεια του τέκνου αφορά ιδίως την ανατροφή, την επίβλεψη, τη μόρφωση, την εκπαίδευση του τέκνου καθώς και τον προσδιορισμό του τόπου διαμονής. Με το ισχύον δίκαιο σε περίπτωση διαζυγίου η γονική μέριμνα ρυθμίζεται από το Δικαστήριο, με γνώμονα το συμφέρον του τέκνου. Με την προτεινόμενη διάταξη επιδιώκεται, με τρόπο πλάγιο, να θεσπιστεί η ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ – ΙΣΟΧΡΟΝΗ ΣΥΝΕΠΙΜΕΛΕΙΑ. Το ισχύον δίκαιο παρέχει τη δυνατότητα στους γονείς να ασκούν από κοινού την επιμέλεια, ΕΦΟΣΟΝ ΟΜΩΣ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ. Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί όμως η οριζόντια επιβολή του μέτρου σε όλες τις υποθέσεις ανεξαίρετα ή ακόμα και στις περιπτώσεις που οι ίδιοι οι γονείς δεν τη ζητούν? Πόσο λειτουργική θα είναι στην πράξη, εφόσον ανοίγει ο δρόμος και για την εναλλασσόμενη κατοικία του παιδιού? Μήπως με αυτόν τον τρόπο καταργείται η υποχρέωση του γονέα, με τον οποίο δεν διαμένει το τέκνο, για καταβολή διατροφής, που είναι η αιτία για τις πιο σφοδρές αντιδικίες? Πως προάγεται το πραγματικό συμφέρον του παιδιού, όταν θα βιώνει τη χρόνια αντιδικία των γονέων του, που θα προσφεύγουν αναγκαστικά στα Δικαστήρια για να επιλύσουν τις διαφωνίες τους για τα θέματα επιμέλειας, όταν δεν υπάρχει διάθεση υπέρβασης του εγωϊσμου τους και συνεργασίας μεταξύ τους? Πόσοι γονείς θα ανταπεξέλθουν στα έξοδα των δικαστηρίων? Με μαθηματική ακρίβεια οι οικονομικά ασθενέστεροι θα υποχρεωθούν να αποδεχθούν τις αποφάσεις του άλλου γονέα, χωρίς τη διασφάλιση ότι αυτές προάγουν το συμφέρον του παιδιού τους.