• Σχόλιο του χρήστη 'Ειρήνη Μαυρίδου' | 25 Μαρτίου 2021, 19:24

    Παρέκκλιση από την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας 2. Η γονική μέριμνα πρέπει να ασκείται από κοινού και αφαίρεση να γίνεται μόνο σε περιπτώσεις αποδεδειγμένης ακαταλληλότητας γονέα. Η νομοθετική ρύθμιση οφείλει να μεταφέρει ένα ισχυρό μήνυμα προς τους γονείς, πρωτίστως και τους δικαστές, για το ότι η γονική μέριμνα αποτελεί καθήκον των γονέων απέναντι στα παιδιά, η εκπλήρωση του οποίου δεν μπορεί να εξαρτάται από τη συμφωνία ενός εκάστου μέρους και ευθύνη, από την οποία δεν μπορούν να απαλλαγούν με την επίκληση της ανώμαλης εξέλιξης της μεταξύ τους συμβίωσης. Για τον λόγο αυτό, είναι επιτακτικό να εισαχθεί ο κανόνας της από κοινού άσκησης της γονικής μέριμνας, στο σύνολό της, και μετά το διαζύγιο. Εξαίρεση μπορεί να υφίσταται όχι στην περίπτωση διαφωνίας των γονέων άνευ άλλου τινός, αλλά μόνο για σπουδαίο λόγο, δηλαδή αν ο ένας γονέας έχει καταδικαστεί για ενδοοικογενειακή βία ή για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας ή αδιαφορεί συστηματικά για τις υποχρεώσεις του σχετικά με την ανατροφή του τέκνου. Σε αυτές τις περιπτώσεις θα μπορούν να προσφύγουν οι γονείς στο δικαστήριο και να ζητήσουν διαφορετική ρύθμιση. 3. Το δικαστήριο μπορεί ανάλογα με την περίπτωση: Να κατανείμει την άσκηση της γονικής μέριμνας μεταξύ των γονέων, καθορίζοντας εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου. Να εξασφαλιστεί ίσος χρόνος του παιδιού με κάθε γονέα τόσο στις διακοπές όσο και στην καθημερινότητά του. Εφόσον το επιτρέπει η χιλιομετρική απόσταση ο χρόνος διαβίωσης του τέκνου με τον κάθε γονέα να είναι 1/2 εκτός και αν συμφωνήσουν μεταξύ τους οι γονείς κάτι διαφορετικό. Να εξασφαλιστεί πως θα υπάρχουν δύο λειτουργικές κατοικίες και πως ο ελάχιστος τεκμαρτός χρόνος του 1/3 θα συμπεριλαμβάνει και διανυκτερεύσεις. Η συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή του παιδιού ενισχύει τους δεσμούς του ανηλίκου με αμφότερους τους γονείς του. Έρευνες έχουν δείξει ότι η από κοινού ανατροφή του παιδιού και η ύπαρξη διπλής κατοικίας θεωρείται ευεργετική και απαραίτητη για την προστασία της ισόρροπης ανάπτυξης του παιδιού. Τα παιδιά που ζουν εναλλάξ και με τους δύο γονείς, με ίση κατανομή του χρόνου, ανέφεραν υψηλότερα επίπεδα ικανοποίησης από τη ζωή τους από εκείνα, που υπάγονται σε άλλη ρύθμιση για χωρισμένες οικογένειες.