• Σχόλιο του χρήστη 'Νίκος Λιώσης' | 25 Μαρτίου 2021, 23:53

    Σε αυτό το άρθρο καλό θα ήταν να διευκρινιστούν οι λόγοι που που μπορεί να καθιστούν την από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας ως μη δυνατή. Δεν ειναι δυνατόν να αφαιρείται από κάποιον λόγω των αστηριχτων αιτιάσεων του άλλου, θα πρέπει να υπαρχουν τουλαχιστον κάποια στοιχεία ή καταδίκες εις βαρος κάποιου για να του αφαιρεθεί. Θα πρέπει τουλαχιστον να ορίζονται και να διασφαλίζονται κάποια πλαίσια που να ισχύουν σε κάθε περίπτωση. Βάσει των επιστημονικών ερευνών στις οποίες στηρίχτηκαν οι αλλαγές της νομοθεσίας για τα παιδια των διαζευγμένων γονιών ο χρόνος ανατροφής από τον κάθε γονέα δεν μπορεί να είναι μικρότερος του 35% του συνολικού χρόνου του τέκνου. Κάτι το οποίο εμμέσως πλην σαφώς αναγνωρίζει και το συγκεκριμμένο νομοθέτημα, που σε άλλο άρθρο αναφέρει το 1/3 του χρόνου (που είναι περίπου το ίδιο, αν και με μια μικρή έκπτωση). Αν ο στόχος του νομοσχεδίου είναι όντως η διασφάλιση του συμφέροντος του παιδιού, θα πρέπει να οριζεται σαφώς ότι ο χρόνος διαμονής του με τον κάθε γονέα δεν μπορεί να είναι μικρότερος του 35% του χρόνου, τουλάχιστον στις περιπτώσεις που ο ένας εκ των δυο το ζητάει.