• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Β ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΣ' | 26 Μαρτίου 2021, 23:55

    Η διαφωνία των γονέων θα υπάρχει πάντα! Άλλωστε όταν ένα ζευγάρι διαφωνεί και δεν μπορεί να επικοινωνήσει φτάνει στο χωρισμό! Τα προσωπικά τους πρέπει να μπαίνουν στην άκρη όταν υπάρχουν στη μέση παιδιά! Δεν θα έπρεπε η διαφωνία των γονέων να είναι κριτήριο για την άσκηση της γονικής μέριμνας. ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ. Παίρνουμε στο λαιμό μας αθώες παιδικές ψυχές και τις καταδικάζουμε να ζουν στερούμενα τον άνθρωπο που τα αγαπάει περισσότερο από τη ζωή του την ίδια.. Τον γονέα του, και κατά πλειοψηφία τον πατέρα τους!! Πολλές φορές παρατηρούνται ψευδείς κατηγορίες από τον αποξενωτή και εκδικητικό γονέα (συνήθως αυτός που ασκεί την επιμέλεια) εις βάρος του άλλου γονέα, χρησιμοποιώντας το παιδί ως μέσο εκδίκησης. Το αν δεν είναι δυνατή η από κοινού άσκηση της γονικής μέριμνας θα πρέπει να κρίνεται ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΑΝ ΣΥΝΤΡΕΧΕΙ ΣΠΟΥΔΑΙΟΣ ΛΟΓΟΣ, ΚΑΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΑΝ Ο ΕΝΑΣ ΓΟΝΕΑΣ (είτε η μητέρα είτε ο πατέρας) ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΤΕΙ ΓΙΑ ΕΝΔΟΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΗ ΒΙΑ Η ΓΙΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΤΗΣΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ Η ΑΔΙΑΦΟΡΕΙ ΣΥΣΤΗΜΑΤΙΚΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΚΝΟΥ κτλ… Το δικαστήριο έπειτα θα πρέπει να καθορίζει εναλλασσόμενη διαμονή του τέκνου στις κατοικίες αυτών, για χρόνο που δεν επιτρέπεται για οποιονδήποτε γονέα, να είναι κατώτερος από το 1/3 αν υπάρχει απόσταση, του συνολικού χρόνου διαβίωσης του τέκνου και αν δε συντρέχουν λόγοι απόστασης, ο χρόνος να ανέρχεται στο ½ για τον κάθε γονέα.