• Σχόλιο του χρήστη 'Ασπασία Λ.' | 27 Μαρτίου 2021, 09:49

    Το παιδί σε οποιαδήποτε περίπτωση εφόσον κοιμάται έστω και το 1/3 του χρόνου του στο σπίτι του πατέρα του έχει δύο κατοικίες. Διαφορετικά τον νομιμοποιούμε ως επισκέπτη κι αυτό δεν είναι σωστό ούτε για το παιδί ούτε για κανένα από τους γονείς, ενώ δίνει την αφορμή στον γονέα με τον οποίο το παιδί "συνήθως διαμένει" να αυθαιρετεί, πολλές φορές σε βάρος του παιδιού και να το αγνοεί παντελώς ο άλλος γονέας. Συνεπώς γνώμη μου είναι να μην συμπεριληφθεί το "που συνήθως διαμένει". Το παιδί δεν είναι επισκέπτης στη ζωή κανενός από τους δύο γονείς, ούτε και στο σπίτι κανενός γονέα, το οποίο σπίτι στο τέλος μάλιστα μπορεί ως μοναδικός κληρονόμος και να κληρονομήσει. Κι ακόμα χειρότερα αν διαμένει τον περισσότερο καιρό σε σπίτι με ενοίκιο το οποίο μπορεί και να αλλάζει κατά καιρούς. Πόσο μάλλον όταν ο γονέας με τον οποίο "συνήθως διαμένει" το παιδί δεν έχει στην ιδιοκτησία του σπίτι ή άλλο περιουσιακό στοιχείο να του κληρονομήσει. Δηλαδή θα θεωρείται σπίτι του παιδιού κάθε σπίτι που θα νοικιάζει κατά καιρούς ο γονιός του και δεν θα θεωρείται σπίτι του παιδιού το σπίτι που διαθέτει ο άλλος γονιός του, το οποίο μάλιστα πολύ πιθανό όταν μεγαλώσει να του λύσει και το πρόβλημα της στέγης του.