• Σχόλιο του χρήστη 'Μαρια Γράμμου' | 28 Μαρτίου 2021, 20:36

    Είμαι άγαμη Ελληνίδα μητέρα, ο πατέρας είναι αλλοδαπός και βρίσκεται στο εξωτερικό. Διαμείναμε μαζί μόνο λίγους μήνες. Από την εγκυμοσύνη ήταν κακοποιητικός και σε μένα και στο μωρό, τώρα πια παιδί δημοτικού. Δίνει λίγη διατροφή, λιγότερη από ότι υποχρεούται στο κράτος του, ενώ βγάζει τα τριπλάσια καθαρά από μένα. Είναι δυνατόν να βάζετε το παιδί και εμένα σε τέτοιο κίνδυνο; Να με τρέχει κι εμένα και το παιδί στα δικαστήρια για ψύλλου πήδημα; Ο άνθρωπος αυτός δε συμφωνεί καν το παιδί να ζει στην Ελλάδα, να μιλάει και να μαθαίνει ελληνικά. Η γονική μέριμνα αγάμων δεν μπορεί να ασκείτε από κοινού. Υπάρχει λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι παρόλο που έχουν παιδιά μαζί δεν παντρεύονται. Είναι δυνατόν να ασκείται από κοινού η γονική μέριμνα με έναν βιαστή, έναν κακοποιητή; Η με έναν που γνώρισε η μάνα μόνο μια νύχτα; Με κάποιον που ζει στο εξωτερικό; Που δε βλέπει από επιλογή του το παιδί του; Τι αποφάσεις από κοινού μπορούν να πάρουν π.χ. για την εκπαίδευση, τη θρησκεία ή την περιουσία του παιδιού; Σε καμιά χώρα της Δυτικής Ευρώπης δεν υπάρχει διάταξη που να δίνει αυτόματα τη γονική μέριμνα ή ακόμα λιγότερο την άσκηση της από κοινού σε άγαμους πατέρες. Αφήστε το άρθρο όπως είχε! Το μόνο σωστό.