• Σχόλιο του χρήστη 'Α. Ιωάννου' | 29 Μαρτίου 2021, 10:46

    Η επικοινωνία με το παιδί πρέπει να είναι υποχρεωτικά ΙΣΟΧΡΟΝΗ και η κατοικία αντίστοιχα εναλλασσόμενη. Το ελάχιστο πρέπει να είναι το 35% και όχι το μέγιστο. Οι εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν και άλλωστε γι αυτό θα εξακολουθούν να κρίνουν την κάθε τέτοια περίπτωση οι Δικαστές. Οι εξαιρέσεις είναι τόσο κακοί γονείς που είναι δυνατό να κάνουν κακό στο παιδί τους και πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά σίγουρα. Νομίζω ότι υπάρχουν κι άλλοι νόμοι που διέπουν περιπτώσεις κακοποιητών και πάντα λαμβάνονται υπόψη από τους Δικαστές. Σήμερα στην πλειονότητά τους οι γονείς που παίρνουν την επιμέλεια νομιμοποιούνται κακοποιητές όχι μόνο του παιδιού τους, έστω και άθελά τους, αλλά και του γονιού που δεν έχει την επιμέλεια και ολόκληρης της οικογένειάς του. Είμαι αποξενωμένη γιαγιά και παρακολουθώ σπαρακτικά από μακριά το εγγόνι μου χωρίς να τολμώ να το πλησιάσω, να το χαϊδέψω, να του πω κι εγώ παραμυθάκια, να το παίξω, γιατί την επιμέλεια την έχει η μαμά του και ο μπαμπάς του/γιος μου- αξιοπρεπέστατος και μορφωμένος μέχρι Διδακτορικό, που ζει πλέον μόνο γι αυτό το παιδάκι- το έχει μόνο δύο Σαββατοκύριακα το μήνα (τα δύο απογεύματα μέσα στη βδομάδα θεωρώ ότι είναι κοροϊδία για το ίδιο το παιδί, όχι μόνο για τον γονιό) και δεν τολμώ να του κλέψω αυτό τον πολύτιμο χρόνο για να το παίξω κι εγώ λιγάκι. Σε αντίθεση με την άλλη γιαγιά που έχει όλο τον χρόνο. Νομίζω ότι κι εγώ κάτι καλό θα μπορούσα να του προσφέρω και δεν έχω κάνει τίποτα που να αξίζω αυτή την κακοποίηση.