• Σχόλιο του χρήστη 'Σεβδάς Χρυσοβαλάντης' | 14 Νοεμβρίου 2009, 19:38

    Θετική για μια ακόμη φορά η προσπάθεια της πολιτείας να δώσει μια σοβαρή λύση για το φαινόμενο του υπεράριθμων κρατουμένων στις ελληνικές φυλακές . Θέλω όμως να επισημάνω ότι τα μέτρα αυτά στο παρελθόν οδήγησαν σε μια προσωρινή μείωση του αριθμού των κρατουμένων, ο οποίος στη συνέχεια αυξήθηκε ξανά. Το φαινόμενο του υπερπληθυσμού είναι σύνθετο και οφείλεται σε πολλούς παράγοντες και σίγουρα δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Όσον αφορά το θέμα της μετατροπής της στερητικής της ελευθερίας ποινής σε χρηματική πρέπει να παραδεχτούμε ότι πάρα πολλοί από αυτούς που εμπίπτουν σ’ αυτήν την κατηγορία ,έχουν οδηγηθεί στην φυλακή για αδικήματα που σκοπό είχαν την απόκτηση προσόδου, το όποίο βεβαίως και στερούνταν .Άλλη κατηγορία είναι οι χρήστες ναρκωτικών ουσιών οι οποίοι αναγκάζονται να γίνονται και βαποράκια για να βγάλουν την δόση τους .Όλοι αυτοί και πολλές κατηγορίες ακόμα όπως π.χ. οι χρεοφειλέτες, στερούνται της οικονομικής άνεσης ακόμα και για είδη όπως τα τσιγάρα ή την τηλεκάρτα μέσα στην φυλακή .Αποτέλεσμα αυτού του γεγονότος είναι να μην ζητούν καθόλου την μετατροπή της ποινής ή να μην έχουν τα χρήματα να την πληρώσουν όταν αυτή μετατραπεί σε χρηματική. Όσον αφορά τα εναλλακτικά μέτρα της εκτέλεσης της ποινής κατά της ελευθερίας έχω να παρατηρήσω ότι αν και προβλέπεται εδώ και αρκετά χρόνια από την ελληνική νομοθεσία η έκτιση της ποινής σε καθεστώς ημιελεύθερης διαβίωσης ή τμηματική έκτιση της ποινής καθώς ή εργασία σε κοινωνικούς φορείς ,στην ουσία το μοντέλο αυτό δεν λειτουργεί ( όχι βέβαια γιατί δεν υπάρχει ενδιαφέρον από την πλευρά των καταδικασθέντων λόγω της αδυναμίας απόλυσης υπό όρους ).Δεν υπάρχει ο μηχανισμός και η υποδομή που θα μπορούσε να υποστηρίξει τις εναλλακτικές ποινές .Εργάζομαι για χρόνια στον χώρο των φυλακών και έχω δει ελάχιστες περιπτώσεις κρατουμένων οι οποίοι να έχουν εκτίσει την ποινή τους με αυτόν τον τρόπο. Προσωπικά πιστεύω ότι ένα σωφρονιστικό σύστημα ανοιχτής μεταχείρισης θα έδινε μια μονιμότερη λύση στο θέμα του αριθμού των κρατουμένων και συνακόλουθα και στις συνθήκες διαβίωσης στις ελληνικές φυλακές . Η κατάργηση των βραχυχρόνιων ποινών οι οποίες δεν εκφοβίζουν ,δεν σωφρονίζουν αλλά αντίθετα διαφθείρουν όταν εκτελούνται μέσα στις φυλακές θα ήταν μια ακόμη λύση σ’ αυτήν την κατεύθυνση. Το κτιριακό είναι το άλλο σημαντικό σημείο που θα πρέπει να σταθούμε με σοβαρότητα .Επί κυβέρνησης Πασόκ (2000-2004) δόθηκε προτεραιότητα από τον τότε υπουργό Δικαιοσύνης κύριο Πετσάλνικο στην κατασκευή 5 νέων καταστημάτων κράτησης. Ξεκίνησαν να κατασκευάζονται από το 2004 με χρονοδιάγραμμα παράδοσης 3 ετών. Σήμερα τέλη του 2009 έχουν παραδοθεί και λειτουργούν μόνο 2 παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των υπουργών Δικαιοσύνης εδώ και δύο χρόνια ότι θα λειτουργήσουν άμεσα .Οι λόγοι προφανώς οικονομικοί που αναστέλλουν την λειτουργία των 3 καταστημάτων που είναι σχεδόν έτοιμα και δεν λειτουργούν δεν θα πρέπει να συνεχίσουν να στέκονται εμπόδιο .Θέλω να πιστεύω πως η νέα ηγεσία του υπουργείου θα σταθεί με ευαισθησία σ’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα και θα δώσει προτεραιότητα σ’ αυτό τον τομέα.