• Σχόλιο του χρήστη 'Δημητρης Δ.' | 30 Μαρτίου 2021, 19:40

    Από τη φράση «ο ανήλικος έχει κατοικία την κατοικία του γονέα με τον οποίο συνήθως διαμένει» πρέπει να αφαιρεθεί το επίρρημα «συνήθως». Από μόνη της αυτή η λέξη αναιρεί την ισότητα μεταξύ των γονέων, τους κατατάσσει σε πρωτεύοντα και δευτερεύοντα και κατ’ ουσίαν παραπέμπει σε αποκλειστική επιμέλεια. Η κατοικία του «δευτερεύοντα» γονέα δεν είναι ξενοδοχείο, αφού στις περισσότερες περιπτώσεις αυτός έχει διαμορφώσει κανονικό παιδικό δωμάτιο εντός αυτής. Η κατοικία του οποιουδήποτε καλού γονέα πρέπει να θεωρείται και κατοικία του παιδιού ακόμα και αν εκεί διαμένει 5 ή και λιγότερες ημέρες το μήνα. Μοναδική εξαίρεση επιβάλλεται να είναι η περίπτωση όπου κάποιος γονέας (αληθώς) κακοποιεί ή παραμελεί το παιδί του. Σε αυτήν την περίπτωση ο νόμος πρέπει να αντιμετωπίζει το γονέα αυτόν ως δευτερεύοντα και σε ακραίες περιπτώσεις να τον απομακρύνει από το παιδί. Η επικοινωνία με το παιδί πρέπει να είναι υποχρεωτικά ΙΣΟΧΡΟΝΗ και η κατοικία αντίστοιχα εναλλασσόμενη. Το ελάχιστο πρέπει να είναι το 35% και όχι το μέγιστο. Εφαρμογή άμεσα και στην χώρα μας της κοινοτικής οδηγίας 2079 του 2015