• Σχόλιο του χρήστη 'Νεκτάριος' | 30 Μαρτίου 2021, 23:02

    παρ.2 "...η επιμέλεια των τέκνων, ο τόπος διαμονής τους, ο γονέας με τον οποίο διαμένουν, η επικοινωνία τους με τον άλλο γονέα και η διατροφή τους..." Ξεκινάμε με διάκριση μεταξύ των δύο γονέων. Ο γονέας με τον οποίο διαμένει. Ο άλλος έχει μόνο επικοινωνία. Οι υποσχέσεις του υπουργού για ίση αντιμετώπιση μεταξύ των δύο γονέων πήγαν περίπατο. Η διάκριση φύλου προϋπάρχει στην ελληνική νομολογία, τώρα θα θεσμοθετηθεί. Ενώ στους όρους συμμετοχής για σχολιασμό, στο νο. 6, δηλώνεται σαφώς ότι σχόλια που περιέχουν διακρίσεις που βασίζονται στο φύλο δε θα δημοσιεύονται. Πως διαχωρίζεται και τα σχόλια πρέπει να είναι επί ίσοις όροις, τη στιγμή που ο νόμος επιβάλλει διάκριση φύλου; Το ξέρουμε βέβαια, είναι πείρα ζωής, κανείς δεν έχει να επιδείξει κάτι αντίθετο. Όλες οι αποφάσεις δικαστηρίων εξαρτώνται από το φύλο του γονέα. Κατά 95% η μητέρα παίρνει το παιδί. Κατά 100% το παιδί στερείται τον έναν γονέα, επειδή οι δικαστές δεν έχουν σπουδάσει παιδοψυχολογία. Δεν έχουν διαβάσει τις γνωματεύσεις του συλλόγου ψυχολόγων, ούτε των κοινωνιολόγων. Δεν έχουν καν ιδέα τι εφαρμόζεται στο Δίκαιο στην Ευρώπη και στην Αμερική. Και δε θέλουν να ξέρουν, είναι κλειστοί στη μάθηση, επειδή νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα. Επιτέλους, μια κυβέρνηση που παραδέχεται ότι θα υπάρχει αποκλειστική επιμέλεια, το παιδί θα διαμένει όχι κάποιες φορές μοιρασμένα, αλλά συνήθως με τον έναν γονέα. Κι ο άλλος απλά θα επικοινωνεί, θα δούμε πως. Από κοντά, τηλεφωνικά, με μηνύματα, ηλεκτρονικά. Έτσι θα μεγαλώνουν τα παιδιά. Επανέρχεται το καφκικό ερώτημα. Ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες, ποιος θα δικάσει τους δικαστές; Όταν οι δικαστές παρανομούν, ο νόμος ακολουθεί.