• Σχόλιο του χρήστη 'Σύνδεσμος Ελλήνων Διαμεσολαβητών' | 1 Απριλίου 2021, 13:21

    Στις περισσότερες ξένες δικαιοδοσίες έχει επικρατήσει πλέον ως πρακτική πως σε περίπτωση διαφωνίας των συζύγων (συντρόφων) στην άσκηση της γονικής μέριμνας η επίλυση θα επιχειρείται μέσω της διαμεσολάβησης. Η διατύπωση του παρόντος άρθρου ουσιαστικά παρακάμπτει τη διαμεσολάβηση (ποιος άραγε κρίνει το «απαραίτητο» σε μια αντιδικία αυτής της μορφής;) αφού επί διαφωνίας παραπέμπει ουσιαστικά στο δικαστήριο χωρίς να εισάγει την αναγκαία υποχρεωτικότητα (που άλλωστε προβλέπεται στον 4640/2019) κάνοντας τη διαμεσολάβηση κύρια διαδικασία επίλυσης των διαφορών στο συγκεκριμένο πεδίο. Προτείνουμε την ορθότερη αναδιατύπωση του άρθρου ως εξής: Σε περίπτωση διαφωνίας … Κατά την άσκηση της γονικής μέριμνας οι γονείς υποχρεούνται να καταβάλλουν προσπάθεια για την εξεύρεση κοινά αποδεκτών λύσεων μέσω προσφυγής στη διαμεσολάβηση του ν.4640/2019. Αν δε βρουν λύση στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης, τότε επί της διαφωνίας αποφασίζει το δικαστήριο».