• Σχόλιο του χρήστη 'Nεφέλη Αδάμη' | 1 Απριλίου 2021, 14:05

    Με την προσθήκη της δεύτερης παραγράφου στο άρθρο 56ΑΚ, δημιουργείται με τον νέο νόμο, σύγχυση για την πραγματική γνώση των επιδοθέντων εγγράφων. Έτσι τεκμαίρεται ως νόμιμη, επίδοση προς το τέκνο, η οποία πλέον μπορεί να γίνει και σε διεύθυνση γονέα με τον οποίο για οποιοδήποτε λόγο το τέκνο δεν έχει πλέον επικοινωνία, με αποτέλεσμα το τέκνο ή ο γονέας με τον οποίο διαμένει να μη λαμβάνουν ποτέ πραγματική γνώση των εννόμων συνεπειών που πρόκειται ή απειλείται να επέλθουν. Ταυτόχρονα μάλιστα οδηγούμαστε και στο νομικό παράδοξο ο γονέας που στρέφεται για οποιοδήποτε λόγο δικαστικά κατά του τέκνου (πχ. αγωγή για μείωση διατροφής) να μπορεί να επιδώσει στον εαυτό του το σχετικό δικόγραφο για λογαριασμό ωστόσο του τέκνου! Παράδειγμα 1: Η γιαγιά τέκνων, των οποίων ο γονέας (και γιος της συγκεκριμένης γιαγιάς) έχει διακόψει την επικοινωνία με τα τέκνα του, χωρίς ωστόσο να έχει απολέσει την γονική μέριμνα, μπορεί να καταθέσει αγωγή επικοινωνίας (προκειμένου να δύναται να βλέπει τα εγγόνια της) επιδίδοντας το εν λόγω δικόγραφο στην οικία του γιου της. Παράδειγμα 2: Μητέρα, η οποία καταβάλει μηνιαία διατροφή στα τέκνα της, κατόπιν απόφασης ασφαλιστικών μέτρων του Πρωτοδικείου, τα οποία διαμένουν με τον πατέρα, δύναται να καταθέσει αίτηση ασφαλιστικών μέτρων στο ίδιο δικαστήριο ζητώντας τη μείωση της μηνιαίας διατροφής, επιδίδοντας, ωστόσο, την αίτηση στην ίδια της την οικία.