Αρχική Κώδικας ΝαρκωτικώνΆρθρο 4 Έλεγχος και εποπτεία επί των ναρκωτικώνΣχόλιο του χρήστη ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ | 24 Σεπτεμβρίου 2011, 07:12
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΝΟΜΙΚΟΣ' | 24 Σεπτεμβρίου 2011, 07:12

    Σύμφωνα με στοιχεία από την έρευνα στα πλαίσια του ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος ESPAD, που πραγματοποίησε το Eρευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγιεινής ΕΠΙΨΥ το 2007 στο μαθητικό πληθυσμό της Ελλάδος, φαίνεται ότι η χρήση παράνομων ουσιών αυξήθηκε σημαντικά από τη δεκαετία του ’80, και μάλιστα διπλασιάστηκε στα αγόρια, όπου σημαντική αύξηση παρατηρείται μεταξύ 2003 και 2007. Παράλληλα αυξάνεται το ποσοστό των μαθητών που υποτιμούν τους κινδύνους από τη χρήση ναρκωτικών, ιδιαίτερα της κάνναβης και της Έκστασης (ecstasy). Εξάλλου, οι θάνατοι από ναρκωτικές ουσίες αποτελούν ένα ιδιαίτερα σημαντικό πρόβλημα με τεράστιες κοινωνικές και οικονομικές επιπτώσεις. Τα οπιούχα και κυρίως η ηρωίνη ευθύνονται για τους περισσότερους θανάτους από οξεία δηλητηρίαση, ενώ άλλες ναρκωτικές ουσίες όπως τα παράγωγα της κάνναβης προκαλούν το θάνατο έμμεσα. Η προαναφερθείσα οξεία δηλητηρίαση εκδηλώνεται ύστερα από λήψη υψηλής δόσης. Σε πολλές περιπτώσεις η περιεκτικότητα του προϊόντος σε δραστική ουσία είναι άγνωστη και εξαρτάται από τα συμφέροντα του λαθρέμπορου. Σημαντικός αριθμός θανάτων που σχετίζονται με ναρκωτικές ουσίες είναι βίαιοι θάνατοι. Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εκτελέσεις από εμπόρους ατόμων που σχετίζονται με τα ναρκωτικά, τα τροχαία δυστυχήματα και οι θάνατοι παιδιών τοξικομανών λόγω των κακών συνθηκών διαβίωσης και διατροφής της μητέρας στην εγκυμοσύνη αλλά και των ίδιων των παιδιών κατά τους πρώτους μήνες της εξωμήτριας ζωής τους. Mια άλλη παράμετρος σχετική με τους θανάτους από ναρκωτικά είναι και αυτή που αφορά τις αυτοκτονίες των χρηστών. Σε χρήστες ηρωίνης, παράγοντες όπως η κοινωνική απομόνωση ή η αποδιοργάνωση της οικογένειας είναι εμφανείς και οι χρήστες ηρωίνης παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά αυτοκτονίας από τον γενικό πληθυσμό, όπως επίσης και περισσότερες απόπειρες αυτοκτονίας. Ακόμη, οι αυτοκτονίες είναι ένα σημαντικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι θεραπευτικές κοινότητες, ενώ και σε φυλακισμένους οι αυτοκτονίες είναι μια σημαντική παράμετρος σχετιζόμενη με θανάτους από ναρκωτικά. Επίσης, πέραν από την καθαρά ιατρική διάσταση του προβλήματος των ναρκωτικών, ιδιαίτερη σημασία έχει και η κοινωνική/νομική συνιστώσα αυτού και επομένως κάθε συζήτηση που αφορά τα ναρκωτικά πρέπει να λαμβάνει υπ’όψιν όλες τις παραμέτρους. Σύμφωνα με στοιχεία από το Εθνικό Κέντρο τεκμηρίωσης και Πληροφόρησης για τα Ναρκωτικά και την Ελληνική Αστυνομία (ΕΛ.ΑΣ), το έτος 2008 απαγγέλθηκαν από τις ελληνικές Διωκτικές Αρχές 18.015 κατηγορίες εις βάρος 16.183 ατόμων για χρήση, παραγωγή / καλλιέργεια, διακίνηση και άλλες κατηγορίες για ναρκωτικές ουσίες. Τα πιο πρόσφατα δεδομένα σε ότι αφορά τις καταδίκες σχετικά με τη νομοθεσία περί ναρκωτικών σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας (ΕΛ.ΑΣ.), αφορούν το έτος 2005. Σε σύνολο 56.923 καταδικασθέντων ατόμων, για όλα τα αδικήματα, 1.957 άτομα, δηλαδή το 3,4%, καταδικάστηκαν για αδικήματα του νόμου Περί ναρκωτικών. Το πρόβλημα των ναρκωτικών είναι τεράστιο και πολυδιάστατο. Ο κοινωνικός αποκλεισμός δεν είναι λύση. Αντίθετα απαιτείται ιδιαίτερη μέριμνα στον τομέα της κοινωνικής επανένταξης, με την ίδρυση νέων προγραμμάτων έτσι ώστε να αυξηθεί περαιτέρω ο αριθμός των απεξαρτημένων χρηστών. Πράγματι, με την ισχύουσα οικονομική κρίση χρειάζεται εντατικοποίηση των προσπαθειών στην κοινωνική επανένταξη, και ιδιαίτερα στο κομμάτι της ένταξης στην αγορά εργασίας. Κατά τη γνώμη μου απαιτείται επαρκής κρατική υποστήριξη σε συνδυασμό με την ισχυρή συνεργασία της ιδιωτικής πρωτοβουλίας και συστηματική ενίσχυση ανθρώπων με όρεξη και εξειδίκευση στο αντικείμενο, έτσι ώστε να δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που πραγματικά την έχουν ανάγκη. Με τιμή Αλέξανδρος Ι. Νομικός Ιατρός-Παθολογοανατόμος Δρ. Πανεπιστημίου Αθηνών Επιμελητής Β’ Γ.Ν.Α <>