• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Δ.' | 1 Απριλίου 2021, 18:01

    Με την εισαγωγή συγκεκριμένων τεκμηρίων κακής άσκησης της γονικής μέριμνας, δημιουργείται πλαίσιο επέκτασης της φτωχοποίησης των χωρισμένων γυναικών και των παιδιών τους. Τα διπλά «μέτρα και σταθμά» έχουν έμφυλο πρόσημο. Συγκεκριμένα, το άρθρο, αναφερόμενο σε «αδικαιολόγητη» μη καταβολή της διατροφής, υπαινίσσεται ότι υπάρχει δικαιολογημένη μη καταβολή. Δεν λέει όμως πώς η μητέρα θα πρέπει να εξασφαλίσει τα απαραίτητα για την επιβίωση της ίδιας και των παιδιών της σε κάθε περίπτωση «δικαιολογημένης» μη καταβολής διατροφής! Επίσης, ενώ εισάγει μια σειρά από κριτήρια/τεκμήρια για την αφαίρεση της γονικής μέριμνας (ένα ακραίο μέτρο από μόνο του) από κάποιον γονέα, δίνει συγχρόνως, αυθαίρετα, τον ορισμό του τι συνιστά «κακή άσκηση», όπως υπαίτια παρακώλυση της επικοινωνίας, διατάραξη της συναισθηματικής σχέσης του παιδιού με τον άλλο γονέα, αδικαιολόγητη μη καταβολή της οφειλόμενης διατροφής και αμετάκλητη καταδίκη του γονέα για κακοποίηση. Αποδίδει ίδια βαρύτητα σε εγκλήματα και σε δευτερεύουσας σημασίας παραβάσεις. Καθιερώνει ελαστικότητα σε περίπτωση παραβίασης της υποχρέωσης διατροφής αλλά απόλυτη αυστηρότητα σε περίπτωση μη τήρησης των αποφάσεων επικοινωνίας με τον γονέα με τον οποίο δεν διαμένει το παιδί. Την ίδια στιγμή, δίνει άσυλο στον κακοποιητικό γονέα για διάστημα δεκαετίας (μέχρι να αποδειχθεί η κακοποιητική του συμπεριφορά στον Άρειο Πάγο) και αφήνει απροστάτευτο το τέκνο σε περίπτωση κακοποίησής του, εξαναγκάζοντάς το σε μακρόχρονη συνύπαρξη με τον κακοποιητικό γονέα. Παράλληλα, μπορεί να του αφαιρέσει την προστασία από τον γονέα-φροντιστή του, αν κριθεί ότι ο τελευταίος παραβιάζει τους κανόνες επικοινωνίας.