• Σχόλιο του χρήστη 'Κούρτης Παναγιώτης' | 25 Σεπτεμβρίου 2021, 12:27

    Καλημέρα σας. Ξεκινώ με το άρθρο 67: "Όποιος ασκεί αυθαίρετα αξίωση σχετική ..... απαιτείται έγκληση" . Εδώ δεν μπορεί να έχει το ακαταλόγιστο και να είναι άμοιρος ευθυνών κάποιος που ασκεί την αξίωση μόνος του. Επειδή πρώτον δεν αντιστοιχίζεται στην αντικειμενική πραγματικότητα. Εάν πάρω έναν γύρο και δεν τον πληρώσω δεν μπορεί να ισχυριστεί το fast-food το ότι δεν υπάρχουν δικαστήρια να βρει το δίκιο του και να προβεί σε χειροδικία ή και σωματική βλάβη. Τα δικαστικά μέγαρα υφίστανται σε κάθε πόλη και είναι ορατά. Και δεύτερον μπορεί να προκαλέσει ζημιά μεγαλύτερη από την αξία του γύρου. Προτείνω η αυτοδικία που και στον αστικό κώδικα είναι στο ίδιο κεφάλαιο με την κατάσταση άμυνας, να περιορίζεται μόνο σε αμυντική κατάσταση. Αυτό έχει ως επακόλουθο να διαχωριστεί η οπλοκατοχή και η οπλοφορία. Η πρώτη κατάσταση στην οποία θα έχεις το όπλο στο σπίτι , είσαι αμυνόμενος και καταργεί την αξίωση του επιτιθέμενου η οποία είτε είναι παράλογη είτε λογική πρέπει να ακολουθήσει την δικαστική οδό. Εάν ο επιτιθέμενος έχει άδεια οπλοφορίας μπορεί να είναι και παράλογη η αξίωση του και πρέπει να ασκηθεί ποινική δίωξη στον επιτιθέμενο άσχετα αν ο αμυνόμενος του χρωστάει έναν γύρο ή ένα εκατομμύριο ευρώ. Άρθρο 17 Σε αυτό χρειάζεται να προστεθεί το πολιτικό έγκλημα με την έννοια της μη τροφοδότησης εμφυλιακού μίσους και απορρύθμισης των δημοκρατικών λειτουργιών. Τι θέλω να πω : Ο ναζισμός είναι εγκληματικός επειδή όχι μόνο στρέφεται εναντίον της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, αλλά και επειδή εκφράζει ρατσισμό , επίδειξη δύναμης μόνο στο εσωτερικό της χώρας και την τάχα φυλετική ανωτερότητα (η λευκή φυλή είναι πιο έξυπνη , η κίτρινη και η μαύρη είναι χαζοί και δεν παίρνουν τα γράμματα). Τα μιλιταριστικά καθεστώτα στις αρχές του 20ου αιώνα και μέχρι τα μέσα του, δεν εκφράζαν τέτοιου είδους ιδεολογία , αλλά συνδέθηκαν περισσότερο με τον πόλεμο και την εμπόλεμη κατάσταση μιας χώρας και για την τύχη της (Ιαπωνία).Δεν αχολούνταν πολύ με ναζιστικές ιδεολογίες και δεν εκμεταλεύονταν συγκυρίες. Το λέω επειδή η δίκη της Νυρεμβέργης καλά έκανε και έγινε αλλά στην δεύτερη περίπτωση όταν υπάρχει λαϊκό αίσθημα και έρεισμα , καλό είναι να μπούν σε κατ' οίκον περιορισμό, ηγέτες που βρέθηκαν μέσα σε περιδίνηση πολέμων, πολέμου και σαν κίνητρο είχαν την σωτηρία της χώρας και όχι προσωπική αυτοεπίδειξη ή να φανούν στα μάτια κάποιου καλοί, είτε να ζουν χλιδάτη ζωή. Θα είναι παράλογο εάν ηγέτης πολιτικός ή στρατιωτικός είτε υποκειμενικά είτε αντικειμενικά λειτουργήσει έτσι και μπει φυλακή. ΆΡΘΡΟ 75 : Μπορεί να γίνει κεκλεισμένω των θυρών η δίκη και εκτός αυτού αν το θύμα είναι διαταραγμένο ψυχικά και δεν μπορεί να αντιληφθεί το συμφέρον του, να μείνει ατιμώρητος ο θύτης.