• Σχόλιο του χρήστη 'Έβη' | 4 Νοεμβρίου 2021, 15:35

    I. Επί έντεκα συναπτά έτη (προκήρυξη 2011 και εντεύθεν), το ανώτατο ηλικιακό όριο για τη συμμετοχή στο Διαγωνισμό της ΕΣΔΙ ήταν το 45ο έτος ηλικίας. Όλως αιφνιδιαστικά, με ανεπαρκή νομική θεμελίωση και παραβιάζοντας κατάφωρα πληθώρα ημεδαπών και υπερεθνικών κανόνων δικαίου, έρχεται προς δημόσια διαβούλευση, η μείωση του ανώτατου ηλικιακού ορίου από τα 45 στα 40 έτη. II. Στο δίκαιο της ΕΕ, της οποίας Μέλος είναι και η Χώρα μας, το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων θεσπίζει ρητώς απαγόρευση των διακρίσεων για διάφορους λόγους, συμπεριλαμβανομένης της ηλικίας. Στην υπόθεση Mangold [ΔΕΕ, C-144/04, Werner Mangold κατά Rüdiger Helm, 22 Νοεμβρίου 2005. Η υπόθεση αφορούσε διαφορά μεταξύ του W. Mangold και του εργοδότη του σχετικά με την εφαρμογή από τον εργοδότη γερμανικής νομοθετικής ρύθμισης η οποία επέτρεπε συγκεκριμένη μορφή διάκρισης λόγω ηλικίας], το ΔΕΕ καθιέρωσε την απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας ως γενική αρχή του δικαίου της ΕΕ. Η απαγόρευση των διακρίσεων λόγω ηλικίας προβλέπεται επίσης στην Οδηγία για την ισότητα στην απασχόληση (2000/78/ΕΚ). Στην υπόθεση Kücükdeveci [ΔΕΕ, C-555/07, Seda Kücükdeveci κατά Swedex GmbH & Co. KG, 19 Ιανουαρίου 2010], το ΔΕΕ έκρινε ότι οι διατάξεις για τις διακρίσεις λόγω ηλικίας στην οδηγία για την ισότητα στην απασχόληση εξειδικεύουν αμφότερες τις γενικές αρχές της ίσης μεταχείρισης (η οποία αποτυπώνεται στο άρθρο 20 του Χάρτη της ΕΕ) και της απαγόρευσης των διακρίσεων (η οποία αποτυπώνεται στο άρθρο 21 του Χάρτη της ΕΕ). III. Η ως άνω νομολογία παρατίθεται όλως ενδεικτικά και καταδεικνύει το πόσο προβληματική είναι η προτεινόμενη αλλαγή. Το επιχείρημα για υπηρεσιακή εξέλιξη είναι απορριπτέο πρωτίστως από την πολύχρονη, προηγούμενη υιοθέτηση ως ανώτατου ηλικιακού ορίου αυτού των 45 ετών. Άραγε τότε, δεν είχε ανακύψει ζήτημα με την υπηρεσιακή εξέλιξη των δικαστικών λειτουργών, και ανέκυψε ως τέτοιο το πρώτον, στα τέλη του 2021; Άραγε γιατί ο πλέον πρόσφατος Νόμος 4689/27.05.2020-ΦΕΚ Α΄103, στη διάταξη άρθ. 79, επανέλαβε τη ρύθμιση άρθ. 10 του Ν. 3689/2008, ως προς το 45ο έτος ηλικίας; IV. Σε μία Εποχή, όπου είναι επιτακτική η όποια κατάργηση δυσμενών διακρίσεων όπως λόγω θρησκείας, φυλής, φύλου, γενετήσιου προσανατολισμού, ηλικίας, αναπηρίας κ.ά., και σε έναν Χώρο (Της Δικαιοσύνης), που πρωτίστως καλείται να προασπιστεί την κατάργηση αυτή και την ισότητα όλων ως προς τα δικαιώματα και τις ελευθερίες, έρχεται προς διαβούλευση ένα νομοσχέδιο που εισάγει ευθεία, ανεπίτρεπτη, δυσμενή διάκριση λόγω ηλικίας. Σε μία Εποχή και σε ένα Χώρο που θα έπρεπε να αποτελεί πρότυπο για τους υπόλοιπους χώρους και όπου θα έπρεπε να συζητείται η αύξηση του ανώτατου ηλικιακού ορίου (αν όχι η κατάργηση, ιδίως μετά την ενοποίηση των κοινωνικο-ασφαλιστικών εισφορών δημόσιου τομέα και αυτοαπασχολούμενων επαγγελματιών στον ΕΦΚΑ). V. Προσωπικά, τυγχάνω 43 ετών μάχιμη δικηγόρος, και για πρώτη φορά συμμετείχα στο διαγωνισμό πέρυσι, οδηγούμενη στην απόφασή μου, μετά από μία δεκαετή μνημονιακή κρίση και από έναν πόλεμο (COVID-19) που με εξώθησε στην ανεργία, με κλειστά Δικαστήρια και υπολειτουργούσες δημόσιες υπηρεσίες. Επένδυσα χρόνο, χρήματα που βγήκανε με αίμα, και έχοντας την προσδοκία ότι θα έχω τρεις προσπάθειες να συμμετάσχω, καθόσον, οι πιθανότητες εισαγωγής με την πρώτη προσπάθεια είναι εξαιρετικά μικρές (το γνωρίζουν καλά όλοι οι συνάδελφοι που με αυταπάρνηση και θυσίες μετέχουν σε αυτό το Διαγωνισμό). Και όλως αιφνιδιαστικά και αναιτιολόγητα, ενάντια στο Σύνταγμα και στο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο, θέλετε να στερήσετε από εμένα και την κυριολεκτικά «ματωμένη» γενιά μου, τη δυνατότητα συμμετοχής σε ένα διαγωνισμό, όταν θα έπρεπε να ομιλούμε για δημιουργία νέων επαγγελματικών ευκαιριών και για διεύρυνση (αν όχι πλήρη κατάργηση) των όποιων δυσμενών διακρίσεων λόγω ηλικίας. Λυπούμαι βαθιά για την εν λόγω προτεινόμενη αλλαγή κι ευελπιστώ ότι δεν θα ψηφιστεί.