• Σχόλιο του χρήστη 'Κατερίνα Νικολάου' | 7 Νοεμβρίου 2021, 20:57

    Η μεταβολή του ανώτατου επιτρεπτού ηλικιακού ορίου για την εισαγωγή στην Ε.Σ.Δ.Ι. συνιστά παραβίαση των αρχών της ισότητας (Σ4), της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητας (Σ5) ενώ παραβιάζει και την αρχή της αναλογικότητας. Πέραν των συνταγματικών διατάξεων παραβιάζει και τα άρθρα 1, 17, 14 (σε συνδυασμό με το άρθρο 1 του 12ου Πρωτοκόλλου), 53 και 56-57 της Ε.Σ.Δ.Α.. Εν προκειμένω παρακάμπτεται κι η προσφιλής τακτική της επίκλησης των ισχύοντων σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αφού "δεν βολεύει". Αντί, λοιπόν, να αποτελέσουν παράδειγμα τα ισχύοντα σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες και να αυξηθεί το όριο ηλικίας στα 50 ή 55 έτη, συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο και αυτό μειώνεται κατά τρόπο ώστε να φέρνει μάλιστα πολλούς υποψήφιους προ τετελεσμένων. Το σκεπτικό πίσω από αυτό (υπηρεσιακή εξέλιξη) δεν δικαιολογεί τη ρύθμιση για πρώτο τον λόγο ότι δεν μπορεί η Πολιτεία να ενδιαφέρεται πρωτίστως για την υπηρεσιακή εξέλιξη (η οποία έτσι κι αλλιώς δεν συναρτάται κυρίως με την ηλικία) έναντι της ορθής και ταχείας απονομής της δικαιοσύνης, που μπορεί πολύ περισσότερο να επιτευχθεί από ανθρώπους με μεγαλύτερη κοινωνική και επαγγελματική πείρα αλλά και γνώσεις (που, εν πολλοίς, είναι συνάρτηση της ηλικίας). Άλλωστε το ακατανόητο της αιτιολογίας της συγκεκριμένης ρύθμισης, κι ενδεχομένως και προσχηματικό, είναι ότι αφορά και τους ειρηνοδίκες! Σε μια (υποτίθεται) ευρωπαϊκή, ευνομούμενη χώρα, λοιπόν, προτάσσεται η υπηρεσιακή εξέλιξη των υπηρετούντων τη δικαιοσύνη έναντι της ορθής απονομής της τελευταίας, θεμελιώνοντας ηλικιακή διάκριση και πρωτοτυπώντας έναντι των άλλων ευρωπαϊκών χωρών.