Αρχική MΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΩΝΆρθρο 19 Χρόνος και τόπος διεξαγωγής των εξετάσεων – Στάδια του διαγωνισμούΣχόλιο του χρήστη Δημήτριος | 11 Νοεμβρίου 2021, 03:43
  • Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτριος' | 11 Νοεμβρίου 2021, 03:43

    Σε συνέχεια και προς επίρρωσιν των προπαρατεθέντων σχολιασμών στο υπό διαβούλευση άρθρο οφείλουν να επισημανθούν τα κάτωθι: 1) Η διεξαγωγή των εξετάσεων πρέπει να διενεργείται τις ίδιες ημέρες στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη, ακόμη δε και στις κατά τόπους έδρες των Πρωτοδικείων ή Εφετείων, ανάλογα με τον αριθμό των αποδεκτών υποψηφίων και τον τόπο κύριας κατοικίας τους, όπου αναλόγως θα κατανέμονται σε αντίστοιχες κοντινές έδρες Πρωτοδικείων ή Εφετείων, με έμφαση φυσικά στην Αθήνα και στην Θεσσαλονίκη. Σκοπός αυτής της διαρρύθμισης είναι η αποφυγή πολλαπλών εξόδων των υποψηφίων, ταλαιπωρίας και μακρόχρονου σχεδιασμού για τα διαδικαστικά των μετακινήσεων, διαμονής κλπ. και επικέντρωση στον χρόνο μελέτης και προετοιμασίας. Είναι προτιμότερο να επωμιστεί το Κράτος τα έξοδα αποζημίωσης περισσοτέρων επιτηρητών δικαστών, παρά το αδύναμο μέρος εν προκειμένω, που είναι οι υποψήφιοι, να επωμίζονται το οικονομικό βάρος συμμετοχής στην εξεταστική διαδικασία (και μάλιστα για αρκετά έτη, έως ότου επιτύχουν την εισαγωγή τους), οι οποίοι αφικνούνται από διαφορετικές και ποικίλες οικονομικές και προσωπικές αφετηρίες. Η σύνολη διαδικασία διεξαγωγής των εξετάσεων οφείλει να διευκολύνει και να προσελκύει τους εξεταζομένους και όχι να τους αποτρέπει ποικιλοτρόπως, θέτοντας δυσχερή ή ανυπέρβλητα εμπόδια στην συμμετοχή τους, καθώς το υπέρτερο αγαθό για την Πολιτεἰα συγκεκριμένα είναι η στελέχωση της δικαιοσύνης με νομικούς επιστήμονες, οι οποίοι θα σμιλεύσουν το δικαιοδοτικό έργο και θα αναδείξουν το κύρος της στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία. 2) Στο ίδιο πλαίσιο αποτροπής συμμετοχής στην εξεταστική διαδικασία εντάσσεται και η μακρά διάρκεια διεξαγωγής των εξετάσεων, η οποία θα αναλώνει το ήμισυ του έτους της διεξαγωγής τους. Είναι εξουθενωτικά κοπιώδης και ψυχοφθόρα η διαρκής, από την αρχή του έτους, τελική προετοιμασία του υποψηφίου για την διενέργεια της πρώτης εισαγωγικής και προκριματικής μάλιστα (!!!) εξέτασης της Αγγλικής γλώσσας, τον μήνα Ιούλιο, εντός της πανδημικής κρίσης. Αντί ο υποψήφιος να προετοιμάζεται κυρίως με κάλυψη κενών και επαναληπτικής μελέτης στα βασικά νομικά μαθήματα, θα αναλώνει το πρώτο εξάμηνο του έτους στην άριστη προετοιμασία του στην ξενόγλωσση νομική ορολογία, καθώς θα αποτελεί πρόκριμα για την συμμετοχή του στο υπόλοιπο τμήμα των εξετάσεων. Ευλόγως γεννάται η κρίση ότι, λόγω της σπουδαίας σημασίας του μαθήματος αυτού, ο βαθμός δυσκολίας των θεμάτων θα είναι ιδιαιτέρως αυξημένος, ώστε να προκριθούν κατά το δυνατόν λιγότεροι. Και πάλι υποβαθμίζεται η ουσία και το επικρατούν αίτημα των εξετάσεων, για να αποθεωθεί ο στείρος αποδομητικός φορμαλισμός. 3) Η καισαρική προβληματική της συγκεκριμένης ρύθμισης έγκειται στην όλως σφαλερά δογματική αναβάθμιση της ξένης νομικής γλωσσικής ορολογίας ως πρόκριμα συμμετοχής στο επόμενο στάδιο του διαγωνισμού. Από αυτήν την επιλογή αναδεικνύεται για πολλοστή φορά ο εγκεντρισμός στην αποθεωμένη ωφελιμοθηρία/βαθμοθηρία, καθώς ένα μάθημα ήσσονος νομικής αξίας στην δικαστηριακή πρακτική ανάγεται σε κριτήριο επιλογής των αξιώτερων να εισαχθούν στο δικαστικό σώμα. Παράλληλα, "ενηχείται" ο δυτικόφρων παθητικός, συμπλεγματικός και μειονεκτικός μιμητισμός, που διακατέχει σύνολη την νεώτερη νεοελληνική κοινωνία και την πολιτική και επιστημονική ηγεσία της χώρας διαχρονικά. Διευκρινίζεται επί τούτου ότι, ουδεμία αξία στην δικαστηριακή πρακτική της τελευταίας τριακονταετίας έχει η γνώση ξενόγλωσσων νομικών όρων, αφού, όπως σωστά επισημάνθηκε σε προηγούμενο σχόλιο, τα μη μεταφρασμένα έγγραφα δεν λαμβάνονται υπόψη δικονομικά και απαιτείται διερμηνέας πάντα, ανεξαρτήτως της γνώσεως του δικαστή, όλα τα κοινοτικά κείμενα είναι μεταφρασμένα σε όλες τις γλώσσες της Ε.Ε. και εδώ και λίγα χρόνια το ΕΔΔΑ μεταφράζει τις πιο σημαντικές νομολογιακά αποφάσεις σε όλες τις γλώσσες των κρατών - μελών της ΕΣΔΑ, και προτίθεται να διευρύνει τις μεταφράσεις σε περισσότερες αποφάσεις τα προσεχή έτη, ομοίως δε οι ελληνικές υποθέσεις μεταφράζονται από την μεταφραστική υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών και αναρτώνται στην ιστοσελίδα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους. Άλλωστε, επίσημες γλώσσες του ΕΔΔΑ είναι μόνον η Αγγλική και η Γαλλική. Ουσιαστικά μόνον στις αποφάσεις του ΕΔΔΑ έγκειται η σημασία της γνώσης των δύο επισήμων γλωσσών, ώστε να γίνεται σχετική έρευνα από τον δικαστή στις μη μεταφρασμένες αποφάσεις. Από την πολυετή προσωπική μου εμπειρία ως συνήγορος ενώπιον του ΕΔΔΑ (και υποψήφιος για τις εξετάσεις της ΕΣΔΙ) έχω να παρατηρήσω ότι, οι Έλληνες δικαστές επιδεικνύουν μία απαρέσκεια στην επίκληση της νομολογίας του Δικαστηρίου, λόγω άγνοιας και συνειδητής μη εξοικείωσης με την έρευνα αυτής στην επίσημη ιστοσελίδα του Δικαστηρίου, ούτε εντρυφούν στην μελέτη των ξενόγλωσσων ερμηνευτικών εκδόσεων ή ξενόγλωσσων νομικών περιοδικών ανάλυσης της νομολογίας για την λειτουργική επεξεργασία των νομικών ισχυρισμών. Για τους λόγους αυτούς, προτείνω το μάθημα αυτό να εισαχθεί μόνον στα πλαίσια της εκπαίδευσης εντός της σχολής καθώς και στα επιμορφωτικά σεμινάρια των δικαστών και εισαγγελέων και να καταργηθεί από τις εξετάσεις εισαγωγής.