• Σχόλιο του χρήστη 'Σπύρος Γεωργουλέας, Πρόεδρος Πρωτοδικών Αθηνών' | 19 Δεκεμβρίου 2011, 17:32

    Αναφορικώς με την προτεινομένη τροποποίηση των παρ. 3 και 4 του άρθρου 349 ΚΠΔ, θα ήθελα να σημειώσω τα ακόλουθα : Είναι πραγματικά λυπηρή η διαπίστωση ότι πίσω από την πρόβλεψη "ιδιαιτέρων δικασίμων", στις οποίες θα προεδρεύει ο αυτός δικαστής ( επί πολυμελών μόνο συνθέσεων ) μετά βίας κρύβεται η "εκδικητική" διάθεση της Πολιτείας έναντι του χορηγούντος την αναβολή δικαστού. Κατ' αρχάς σημειώνω ότι η αναβολή του άρθρου 349 ΚΠΔ ( σε αντίθεση με την αναβολή του άρθρου 352 ΚΠΔ )δεν χορηγείται οίκοθεν από το Δικαστήριο, αλλά, για τους γνωρίζοντες τη δικαστηριακή πράξη, πάντοτε κατόπιν αιτήματος του διαδίκου ή του συνηγόρου του, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους ( θεμιτούς ή αθεμίτους )δεν επιθυμούν την εκδίκαση της υποθέσεως τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Ακόμη, η θέση ποσοτικών περιορισμών στην αναβολή του άρθρου 349 ΚΠΔ δημιουργεί συχνότατα σοβαρά προβλήματα στη δικαστηριακή πράξη, διότι οι προκαλούντες την υποβολή βασίμου αιτήματος αναβολής λόγοι απλούστατα δεν μπορούν να περιορισθούν με μαθηματικά - ποσοτικά κριτήρια. Τέλος, θα ήθελα πραγματικά να μου εξηγηθεί πώς θα ευρίσκονται ανά μήνα "ιδιαίτερες" δικάσιμοι δι' έκαστο προεδρεύουντα σε πολυμελές ποινικό Δικαστήριο στα μεγάλα Δικαστήρια της χώρας ( ιδίως στο Πρωτοδικείο και στο Εφετείο Αθηνών ). Εάν δεν κάνω λάθος, μόνο στο Πρωτοδικείο Αθηνών υπηρετούν περίπου 140 Πρόεδροι Πρωτοδικών. Είναι απολύτως βέβαιο ότι είναι πρακτικώς αδύνατον να προβλεφθούν για όλους αυτούς τους δικαστές ιδιαίτερες δικάσιμοι ανά μήνα, πέραν των τακτικών μηνιαίων υπηρεσιών τους. Εξάλλου, με την πρόβλεψη "ιδιαιτέρων" δικασίμων φαλκιδεύεται το σύστημα των κληρώσεων, διότι ο δικαζόμενος γνωρίζει εκ των προτέρων ποιός δικαστής θα τον δικάσει τη μετ' αναβολή δίκη. Πιστεύω ότι είναι πλέον καιρός η Πολιτεία να εμπιστευθεί τους δικαστές της. Δεν είναι όλοι ή οι περισσότεροι φυγόπονοι ή ανίκανοι να χειριστούν σοβαρές δικογραφίες, ούτε ο δικαστής είναι η μόνη ή κύρια αιτία της καθυστερήσεως στην απονομή της δικαιοσύνης. Το πρόβλημα των αναβολών και των χρονιζουσών δικογραφιών, τόσο στις αστικές, όσο και στις ποινικές υποθέσεις, μπορεί και πρέπει να αντιμετωπισθεί, όχι με ανεδαφικά παραγγέλματα και αφοριστικές απαγορεύσεις, αλλά μόνο με ριζικά διαρθρωτικά μέτρα : διάσπαση του τερατώδους Πρωτοδικείου Αθηνών σε τρία μικρότερα Πρωτοδικεία, συγχώνευση μικρού μεγέθους Πρωτοδικείων, λελογισμένη αύξηση της δικαστικής δαπάνης, ώστε να καταπολεμηθούν φαινόμενα δικομανίας, κάλυψη των κενών οργανικών θέσεων δικαστών και δικαστικών υπαλλήλων, αξιοποίηση της σύγχρονης τεχνολογίας στις δικαστικές υπηρεσίες, δραστική και εκτεταμένη αποποινικοποίηση ήσσονος σημασίας αδικημάτων και αναγωγή τους σε διοικητικές παραβάσεις και, για να μη θεωρηθεί ότι σκοπίμως αποσιωπούνται οι ευθύνες κάποιων δικαστών για το πρόβλημα, ενίσχυση του θεσμού της επιθεωρήσεως των Δικαστηρίων και επιβολή πειθαρχικών μέτρων όπου δει. Πρέπει, επιτέλους, όλοι μας ( Υπουργείο Δικαιοσύνης, δικαστές και δικηγόροι ) να αναλάβουμε τις ευθύνες που μας αναλογούν.