• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΩΛΙΝΑ' | 22 Δεκεμβρίου 2011, 17:29

    Με το νέο νόμο φαίνεται πως καταργείται (διά της μη ρητής πλέον ρυθμίσεως)η πρόβλεψη χορηγήσεως εκπαιδευτικής άδειας σε Α.Ε.Ι της ημεδαπής. Με αυτόν όμως τον τρόπο ο ίδιος ο νομοθέτης απαξιώνει τα προγράμματα μεταπτυχιακών σπουδών που λειτουργούν στα ελληνικά πανεπιστήμια έναντι αυτών της αλλοδαπής και τα οποία κατά γενική παραδοχή της πανεπιστημιακής κοινότητας δεν υπολείπονται ούτε κατ' ελάχιστο των αντίστοιχων του εξωτερικού. Απεναντίας θα έπρεπε να ενθαρρύνονται οι δικαστικοί λειτουργοί που επιλέγουν τα ελληνικά πανεπιστήμια για την επιμόρφωσή τους, τη στιγμή μάλιστα που το ελληνικό κράτος δεν επιβαρύνεται με επιπλέον έξοδα για την επιμόρφωσή τους στην ημεδαπή (απεναντίας για μεταπτυχιακές σπουδές στο εξωτερικό επιβαρύνεται με επιπλέον αποδοχές), ενώ επιπλέον ο δικαστής παραμένει στην Ελλάδα,εξακολουθεί να ζει μέσα στην ελληνική κοινωνία και δεν αποκόπτεται από την ελληνική πραγματικότητα. Άλλωστε το πρόβλημα δεν είναι οι χιλιομετρικές αποστάσεις, που έχουν σήμερα εκμηδενιστεί ακόμη και για το εξωτερικό( π.χ η πρόσβαση σ' ένα κεντρικό πανεπιστήμιο της Ευρώπης είναι συχνά ευκολότερη απ'ότι σ' ένα πανεπιστήμιο της ελληνικής επαρχίας όπου δεν υπάρχει αεροπορική σύνδεση), αλλά η ανεύρεση χρόνου για αποκλειστική αφιέρωση. Ως εκ τούτου θα έπρεπε στο νέο νόμο να υπάρχει τουλάχιστον πρόβλεψη για χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας για εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στην ημεδαπή , η οποία(διατριβή)δεν είναι δυνατόν να συνδυαστεί με την ταυτόχρονη άσκηση των υπηρεσιακών καθηκόντων του δικαστή, λαμβανομένου υπόψη ότι ένα διδακτορικό απαιτεί αποκλειστική ενασχόληση με το συγκεκριμένο αντικείμενο,σχολαστική έρευνα και άριστη μελέτη και γνώση όλης της γνωστής βιβλιογραφίας. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα διδακτορικό αποτελεί ένα χρησιμότατο εφόδιο για τον σύγχρονο έλληνα, αλλά και ευρωπαίο ταυτόχρονα δικαστή,που του προσφέρει πολύτιμη γνώση και εμπειρία για την εξάσκηση του λειτουργήματός του. Η παράλληλη παρακολούθηση μεταπτυχιακού προγράμματος Β΄επιπέδου (διδακτορικό), με την πλήρη άσκηση των αυξημένων στα περισσότερα πρωτοδικεία της χώρας υπηρεσιακών καθηκόντων (όπως υπαινίσσεται η αιτιολογική έκθεση του νόμου)είναι ΑΠΑΓΟΡΕΥΤΙΚΗ για τον δικαστή εκείνον που επιθυμεί ΜΕ ΣΥΝΕΠΕΙΑ να ανταπεξέλθει και ΣΤΑ ΥΠΗΡΕΣΙΑΚΑ ΤΟΥ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ και ΣΤΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΤΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ.Εξάλλου δεν είναι το ίδιο η μελέτη και συγγραφή ενός διδακτορικού, με την παράλληλη άσκηση διδακτικού έργου σε κάποιο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας, όπως η αιτιολογική έκθεση του νόμου επιχειρεί να τα παρουσιάσει. Ας υπάρξει λοιπόν στο νόμο σχετική πρόβλεψη τουλάχιστον για την εκπόνηση διδακτορικής διατριβής στην ημεδαπή,θέτοντας ο νομοθέτης ορισμένα κριτήρια, όπως για παράδειγμα την προγενέστερη αποδοχή του υποψηφίου από το πανεπιστήμιο, την υποβολή εκθέσεων από τους επιβλέποντες καθηγητές για την πορεία της εργασίας του κατά το χρόνο της άδειάς του, κ.α. Ας βοηθήσει ο νομοθέτης τους δικαστές που οραματίζονται μια Δικαιοσύνη αντάξια των απαιτήσεων της σύγχρονης εποχής, μέσα από την σε βάθος επιμόρφωση και κατάρτισή τους.