Αρχική Δίκαιη ΔίκηΆρθρο 03: ΔιαζύγιοΣχόλιο του χρήστη Καλαποθαράκος Δημητρης | 22 Δεκεμβρίου 2011, 23:46
  • Σχόλιο του χρήστη 'Καλαποθαράκος Δημητρης' | 22 Δεκεμβρίου 2011, 23:46

    Η συμφωνία στο συναινετικό διαζύγιο σχετικά με την επιμέλεια των παιδιών θα έπρεπε να στηρίζεται στην από κοινού άσκηση της επιμέλειας των παιδιών και από τους δύο γονείς δηλαδή στη συν-επιμέλεια. Το αυτονόητο δικαίωμα του παιδιού να ανατρέφεται και από τους δύο γονείς απουσιάζει. Ανεξάρτητα από οικογενειακή κατάσταση ή το λόγο του διαζυγίου ή τον τρόπο του γάμου-συμβίωσης είναι σωστό να επιταχύνονται οι διαδικασίες της διακοπής του γάμου με συναπόφαση των 2 ενήλικων με το πιο πολιτισμένο τρόπο. Στο τρόπο αυτό απουσιάζει η με οποιαδήποτε μορφή κατοχύρωσης του παιδιού. Η πολιτεία είναι αρμόδια να λάβει μέριμνα για τα παιδιά. Μέριμνα των γονέων αλλά και της πολιτείας πρέπει να αποτελεί η προστασία των κατοχυρωμένων δικαιωμάτων του παιδιού για ανατροφή και από τους δυο γονείς, λαμβάνοντας πάντοτε υπόψιν στις αποφάσεις τους την αρχή ότι για την ορθή, ομαλή και ισόρροπη ψυχοσωματική ανάπτυξη, τη συναισθηματική τους πληρότητα και τη θετική διαμόρφωση της προσωπικότητας τους είναι απαραίτητη η ενεργός συμμετοχή και των δύο γονέων στην ανατροφή των παιδιών. Είναι λοιπόν μια ευκαιρία για την πολιτεία να δημιουργήσει-θεσμοθετήσει τον μοναδικό προληπτικό μηχανισμό άμεσης και πραγματικής προστασίας των παιδιών. Ο μηχανισμός που θα περιέχει και τους δύο Γονείς στο ρόλο τους. Απλά εντάσσοντας "υποχρεωτικά" στο συμφωνητικό του συναινετικού διαζυγίου και την από κοινού ανατροφή - φροντίδα των παιδιών δηλαδή την κοινή επιμέλεια. Φυσικά η συν-επιμέλεια θα έπρεπε να ισχύει και στην περίπτωση του διαζυγίου κατ αντιδικία και στην περίπτωση του άγαμων γονέων με εκουσία αναγνώριση τέκνου. Για τους λόγους αυτούς συμφωνώ με την προτεινόμενη ρύθμιση αλλά με την προυπόθεση ότι θα τροποποιηθεί το άρθρο 1513 σύμφωνα με την πρόταση της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής που είχε συσταθεί παλαιότερα από το Υπουργείο με πρόεδρο την κα Παπαδοπούλου – Κλαμαρή, γιατί νομίζω οτι η συνεπιμέλεια είναι η μόνη λύση για να μην στερούνται τα παιδιά τον ένα από τους δύο γονείς. Εξάλλου κι εγώ σα διαζευγμένος γονέας έχω βιώσει την παραβίαση των δικαστικών αποφάσεων επικοινωνίας τους μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες και την απουσία μηχανισμών που να εξασφαλίζουν στο παιδί την παρουσία και των δύο γονέων. Νομίζω ότι πρέπει να δοθεί λύση σε αυτό το θεμα που απασχολεί μεγάλο τμήμα του πληθυσμού και επιβαρύνει με πολλές δίκες τα ελληνικά δικαστήρια. Θεωρώ ότι μια καλή λύση θα ήταν θα ήταν και η σύσταση ενός σώματος ιδιωτών κοινωνικών λειτουργών που δεν θα επιβαρύνει τον κρατικό προυπολογισμό αφού θα είναι ελεύθεροι επαγγελματίες με θεσμικό ρόλο και σκοπό να υποβοηθούν τους διαζευγμενους γονείς στην ανατροφή των παιδιών και να επιβλέπουν την τήρηση των δικαστικών αποφάσεων που αφορούν το οικογενειακό. Πρέπει άμεσα να εναρμονιστεί το ελληνικό οικογενειακό δίκαιο με αυτά που ισχύουν στις χώρες της Ευρωπαικής Ένωσης.