• Άρθρο 90 Παρ. 1 Οι διατάξεις περί κωλύματος εντοπιότητας είναι αναχρονιστικές και πρέπει να καταργηθούν, τη στιγμή μάλιστα που καταργούνται και οι περιορισμοί άσκησης του δικηγορικού λειτουργήματος, δημιουργούν δε πολλά προβλήματα στην συνοχή των οικογενειών των δικαστικών λειτουργών, οι οποίοι κατάγονται από την επαρχία. Με τις ισχύουσες διατάξεις, που προβλέπουν την υποχρέωση αποχής και εξαίρεσης δικαστικών λειτουργών από την εκδίκαση υποθέσεων, για τις οποίες συντρέχουν λόγοι αποκλεισμού αυτών, καθώς και εκείνες, που αφορούν στην επιθεώρηση των δικαστών, αντιμετωπίζονται επαρκώς τα προβλήματα, που ενδεχομένως να ανακύπτουν εξαιτίας εκ της πραγματοποίησης υπηρεσίας δικαστικών λειτουργών στην περιφέρεια καταγωγής ή πρόσφατης μόνιμης εγκατάστασης των ίδιων ή των συζύγων τους. Παρ. 2 Με αυτή την παράγραφο περιορίζεται το δικαίωμα της άδειας ανατροφής τέκνου του Δικαστικού Λειτουργού. Έτσι, σε αντίθεση με τα ισχύοντα στον Υπαλληλικό Κώδικα, όπου ο γονέας υπάλληλος λαμβάνει άδεια ανατροφής τέκνου εννέα (9) μηνών (άρθρο 53 του ν. 3528/2007), ο Δικαστής γονέας δικαιούται μόνο πέντε (5) μήνες. Το γεγονός αυτής της διαφοροποίησης δημιουργεί πρόδηλο ζήτημα αντισυνταγματικότητας της σχετικής ρύθμισης, εφόσον δεν νοείται να τίθεται ο Δικαστικός Λειτουργός σε δυσμενέστερο καθεστώς από τον δημόσιο υπάλληλο, ενώ και θα δημιουργήσει επιπλέον δικαστική ύλη στο Συμβούλιο της Επικρατείας από τη σωρεία των αιτήσεων ακυρώσεως που θα ασκηθούν.