• Σχόλιο του χρήστη 'Dikasths' | 24 Δεκεμβρίου 2011, 09:45

    Από το γεγονός ότι η συγκεκριμένη προτεινόμενη διάταξη του άρθρου 90 του νομοσχεδίου με τίτλο «Για τη δίκαιη δίκη και την αντιμετώπιση των φαινόμενων αρνησιδικίας» που ουσιαστικά έχει ως πρωτεύοντα σκοπό την καταπολέμηση της καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης, έχει συγκεντρώσει τον μεγαλύτερο αριθμό αρνητικών σχολίων, καθίσταται σαφές ότι δημιουργεί σοβαρά προβλήματα σε πλήθος υπηρετούντων δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών και κατ’ επέκταση στην ίδια την λειτουργία των δικαστηρίων. Ειδικότερα: Ως προς μεν την παράγραφο 2 για την μείωση του χρόνου της άδειας ανατροφής τέκνων είναι αυτονόητη η αντίθεση της συγκεκριμένης διάταξης στις αρχές της προστασίας της μητρότητας και της οικογένειας αλλά και της ισότητας σε σχέση με τους δημοσίους υπαλλήλους. Ως προς την παράγραφο 1 που αφορά την επαναφορά σε ισχύ κωλυμάτων εντοπιότητας που είχαν καταργηθεί στο εγγύς παρελθόν σε συγκεκριμένες μόνο πόλεις, χωρίς να παρατίθενται γενικά και αντικειμενικά κριτήρια για την επιλογή τους, πρέπει να σημειωθούν τα εξής: Α) Δεν εξυπηρετεί το σκοπό του συγκεκριμένου νόμου, δηλαδή την καταπολέμηση της καθυστέρησης στην απονομή της δικαιοσύνης, δεδομένου ότι απογυμνώνει τα περιφερειακά δικαστήρια, ειδικά εκείνα που είναι γεωγραφικά απομονωμένα, από τους εκεί υπηρετούντες δικαστές και υποχρεώνει σε στελέχωση αυτών από δικαστές και εισαγγελικούς λειτουργούς που κατ’ ανάγκη είναι εγκατεστημένοι οι ίδιοι και οι οικογένειες τους σε άλλες δικαστικές περιφέρειες, με ό,τι αυτό συνεπάγεται από άποψη μετακινήσεως, εξόδων, χρόνου και σωματικής κόπωσης και κατ’ επέκταση υπηρεσιακής απόδοσης. Αντίθετα, ο σκοπός του συγκεκριμένου νομοσχεδίου θα επέτασσε την πλήρη κατάργηση των κωλυμάτων εντοπιότητας, ενόψει άλλωστε και του ανοίγματος του επαγγέλματος των δικηγόρων, με τη δυνατότητα αυτών να είναι κατ’ επιλογή τους εγγεγραμμένοι σε οποιοδήποτε δικηγορικό σύλλογο της χώρας και να παρίστανται ενώπιον οποιουδήποτε δικαστηρίου, επομένως ενώπιον και του δικαστηρίου στο οποίο τυχόν υπηρετεί ο/η σύζυγος ή συγγενής β’ βαθμού δικαστικός ή εισαγγελικός λειτουργός (επισημαίνεται ότι στους Κώδικες Οργανισμού Δικαστηρίων άλλων ευρωπαϊκών κρατών, ενδεικτικά δείτε DEUTSCHES RICHTERGESETZ στη Γερμανία και TRIBUNALS, COURTS AND ENFORCEMENT ACT 2007 για το Ηνωμένο Βασίλειο, δεν απαντάται καμία τέτοια ή παρόμοια διάταξη, οι οποίοι (κώδικες) αρκούνται στην διασφάλιση της αμεροληψίας με χρήση μόνο των θεσμών αποχής και εξαίρεσης). Β) Αντίκειται στην αρχή της ισότητας θέτοντας σε δυσμενέστερη θέση τους δικαστικούς και εισαγγελικούς λειτουργούς της περιφέρειας ως προς τους δικαστικούς λειτουργούς των εξαιρούμενων από τα κωλύματα πόλεων, με κριτήριο αμφίβολης αποτελεσματικότητας αν όχι αντίστροφης κατεύθυνσης, δηλαδή το πληθυσμιακό κριτήριο, με την έννοια ότι τα ελάχιστα φαινόμενα διαπλοκής που παρατηρήθηκαν στο παρελθόν αφορούσαν μεγάλες πληθυσμιακά πόλεις, στις οποίες είναι δυσκολότερη η ανίχνευση τυχόν «υπόγειων διαδρομών». Γ) Προσβάλλει το δικαίωμα στην οικογένεια και γενικά την αρχή της προσωπικότητας, δεδομένου ότι η πληθώρα των ποικίλων κωλυμάτων (τόπος γέννησης, τόπος εγκατάστασης, τόπος προγενέστερης εγκατάστασης επί τριετία, τόπος άσκησης δικηγορικού επαγγέλματος τόσο του ιδίου όσο και συγγενών) δημιουργεί ασφυκτική στενότητα επιλογής τόπου υπηρέτησης με αναγκαστική επιλογή διαφορετικού τόπου εγκατάστασης της οικογένειας, δηλαδή στην ουσία οδηγεί στη διάσπαση της οικογενειακής συνοχής των δικαστικών και εισαγγελικών λειτουργών.