Υπουργείο Δικαιοσύνης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Σίμος Ι. Σαμαράς' | 7 Μαΐου 2010, 00:16

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η ρύθμιση του άρθρου 11 αντιστρατεύεται τη ρύθμιση του άρθρου 4 του προσχεδίου νόμου (εφεξής ΠρσχΝ). Από τη στιγμή που τα πρόσωπα που θα διοριστούν, έστω και προσωρινά, ως διαμεσολαβητές δεν θα έχουν τη δέουσα κατάρτιση και πιστοποίηση, θα έχουν, όμως, τα επαγγελματικά δικαιώματα των διαμεσολαβητών, αφενός θα εκτίθενται σε κίνδυνο τα συμφέροντα των ενδιαφερομένων να μετάσχουν σε διαδικασία διαμεσολάβησης και αφετέρου επειδή θα υπάρχουν κάποια πρόσωπα χωρίς ουσιαστικά τα προσόντα του διαμεσολαβητή, αλλά με τα επαγγελματικά του δικαιώματα, είναι αναμενόμενο να καθυστερήσει η σύσταση του φορέα κατάρτισης και πιστοποίησης. Για τοους λόγους που προαναφέρθηκαν, ώσπου να δημιουργηθεί ο φορέας του άρθρου 4 ΠρσχΝ, θα μπορούσαν να να πιστοποιηθούν ως διαμεσολαβητές όσοι φέρουν αντίστοιχη πιστοποίηση από άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σε όσους δικηγορικούς συλλόγους δεν υπάρχουν διαπιστευμένοι διαμεσολαβητές, θα μπορούσαν να ισχύσουν μέχρι την κατάρτιση και πιστοποίηση των πρώτων από το φορέα του άρθρου 4 όσοι δικηγόροι θα είχαν τα προσόντα του δικαστικού λειτουργού-διαιτητή κατ’ άρθρο 871Α § 2 Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας (εφεξής ΚΠολΔ), δηλ. όσοι έχουν συμπληρώσει πενταετή δικηγορία, και όσοι περιέχονται ήδη στους καταλόγους διαιτητών του άρθρου 879 § 1 ΚΠολΔ. Ελλείψει άλλης ρύθμισης και ως η πλέον προσήκουσα για τη δεοντολογία των διαμεσολαβητών, θα μπορούσε να ισχύσει στη χώρα μας ο «Ευρωπαϊκός Κώδικας Δεοντολογίας για τους διαμεσολαβητές», από τη στιγμή, μάλιστα, που η Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έχει τον εγκρίνει. Συμπληρωματικά υπάρχει, εξάλλου, ήδη το καθεστώς που απορρέει από τα εγκλήματα της απιστίας δικηγόρου και της παράβασης επαγγελματικής εχεμύθειας (άρθρα 233 & 371 Ποινικού Κώδικα, αντίστοιχα). ΣΙΜΟΣ Ι. ΣΑΜΑΡΑΣ – Δικηγόρος Υπ. Διδάκτορας Νομικής Πανεπιστημίου Αθηνών http://www.nomologio.wordpress.com