• Σχόλιο του χρήστη 'Παναγιώτης Βαρλάγκας' | 10 Ιουλίου 2010, 06:32

    Ορθότερο θα ήταν να καταργηθεί η εισαχθείσα με τον ν. 3689/2008 προϋπόθεση 2ετούς ασκήσεως δικηγορίας (στην τυπική περίπτωση) για τη συμμετοχή στο διαγωνισμό, καθότι: 1.5 χρόνος άσκηση + εξετάσεις ΔΣ + εγγραφή στο ΔΣ + 2 χρόνια δικηγορία = περί τα 4 χρόνια Στη Γαλλική Ecole Nationale de la Magistrature που αποτέλεσε το πρότυπο για την παρ’ ημίν Εθνική Σχολή Δικαστών δεν απαιτείται δικηγορική εμπειρία για συμμετοχή στoυς concours εισαγωγής. Στο δε Γερμανικό νομικό σύστημα (που ιδίως για την πολιτική και ποινική δικαιοσύνη από καταβολής Νεοελληνικού κράτους αποτελεί σημείο αναφοράς) δεν υπάρχει καν σχολή δικαστών – σε κάθε περίπτωση όμως πουθενά δεν απαιτείται και Σχολή και πρότερη εξάσκηση δικηγορίας. Στο Γαλλικό δε πρότυπο υπάρχουν 3 παράλληλοι διαγωνισμοί, ένας για νέους πτυχιούχους (μέχρι 31 ετών + προσαυξήσεις), ένας για δημοσίους υπαλλήλους (μέχρι 46 ετών + προσαυξήσεις) και ένας για άτομα με 8ετή εργασιακή εμπερία στον ιδιωτικό τομέα (μέχρι 40 ετών + προσαυξήσεις) http://www.enm.justice.fr//devenir-magistrat/recrutement-concours.php Η λογική της ύπαρξης μιας Εθνικών Σχολής Δικαστών (αυτή τουλάχιστον που ακολουθείται στη αμιγή Γαλλική εκδοχή της, την οποία εμείς χρησιμοποιήσαμε σαν πρότυπο είναι «αφού θα πας στη Σχολή και θα σου μάθουν ότι είναι να μάθεις, γιατί και δικηγορία;» Εξ όσων γνωρίζω, είμαστε η μοναδική χώρα που, μετά τον 3689/2008 (και για πρώτη φορά), εφαρμόζει αυτό το υβριδικό σύστημα, δηλ. και 4 χρόνια ασκούμενος/δικηγόρος και 2 χρόνια σχολή. - Η Γαλλία, που έχει σχολή δικαστών, την οποία μάλιστα χρησιμοποιήσαμε ως πρότυπο, δεν απαιτεί άσκηση, έχει δε πολύ χαμηλά ανώτατα όρια ηλικίας για τη βασική κατηγορία υποψηφίων (31 + προσαυξήσεις), αν και παίρνει και άτομα με εμπειρία – όχι δικηγορική! – ως και τα 40 + προσαυξήσεις σε ειδική κατηγορία. - Η Γερμανία έχει την έννοια του Volljurist, δηλ. όποιος κάνει άσκηση και περάσει το 2ο Staatsexamen, πληροί τις προϋποθέσεις τόσο για δικαστής όσο και δικηγόρος. Μάλιστα, ο νόμος τους το ορίζει αντίστροφα: δικηγόρος μπορεί να γίνει όποιος πληροί τα προσόντα για δικαστής! Και φυσικά δεν έχουν όρια ηλικίας. - Οι δικαιοδοσίες του Αγγλοσαξωνικού νομικού συστήματος (Άγγλοι, Αμερικανοί, Καναδοί, Κύπριοι, κ.λπ.) αλλά και οι πιο πολλές χώρες του «δικού μας» ηπειρωτικού συστήματος (ενδεικτικά αναφέρω τους Αυστριακούς και τους Βέλγους), δεν έχουν σχολή και απαιτούν κάποια περίοδο άσκησης ή και δικηγορίας (π.χ. 10 χρόνια στον Καναδά) για να γίνει δικαστής – χωρίς όρια ηλικίας φυσικά. Με βάση τα παραπάνω, και για να ξανα-ανοίξει η Εθνική Σχολή Δικαστών στην κοινωνία (δυνατότητα σε υπαλλήλους του δημόσιου τομέα, επιχειρηματίες, στελέχη του ιδιωτικού τομέα, καθώς και αιρετούς της τοπικής αυτοδιοίκησης να συμμετάσχουν, χωρίς να τους ζητείται το άτοπο, δηλ. να εγκατελείψουν τις επαγγελματικές τους θέσεις και να κάνουν 4 χρόνια τον ασκούμενο/δικηγόρο, καθώς και διατήρηση των παλαιών - αν όχι και αύξηση των άνω ορίων ηλικίας),  προτείνω: A. Να καταργηθεί η περ. αα’ τη παρ. 1 του άρθρ. 10,  του ν. 3689/2008 σύμφωνα με την οποία:  «»1. α. Στο διαγωνισμό γίνονται δεκτοί όσοι: αα. Έχουν την ιδιότητα του Ειρηνοδίκη ή έχουν ή είχαν διετή άσκηση δικηγορίας ή είναι κάτοχοι διδακτορικού διπλώματος Νομικού Τμήματος, με μονοετή άσκηση δικηγορίας». Αντιθέτως, η προϊσχύσασα διατάξη προέβλέπε απλώς ότι: «α. Στο διαγωνισμό γίνονται δεκτοί όσοι: αα) έχουν πτυχίο νομικού τμήματος ανώτατου εκπαιδευτικού ιδρύματος» (Άρθρο 2, παρ. 2, ν. 2236/1994, όπως είχε αντικατασταθεί και ίσχυε μέχρι τον 3689/2008) Β. Να επανέλθουν οι προσαυξήσεις του ορίου ηλικίας για μεταπτυχιακό (1 έτος) και διδακτορικό (3 έτη). Οι προσαυξήσεις αυτές στο άνω όριο ηλικίας, είχαν θεσπιστεί ήδη με το ν. 2236/1994 περί Εθνικής Σχολής Δικαστών και καταργήθηκαν με τον 3689, είχαν δε ως εξής: «Το παραπάνω ανώτατο όριο ηλικίας παρατείνεται: αα) για όσο διάστημα έχει διαρκέσει η υποχρεωτική στρατιωτική θητεία του υποψηφίου και ββ) για τρία (3) ακόμη έτη, αν ο υποψήφιος είναι κάτοχος διδακτορικού διπλώματος, ή για ένα (1) έτος, αν είναι μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών.»