• Σχόλιο του χρήστη 'Τερψιχόρη' | 12 Ιουλίου 2010, 14:02

            Το ζήτημα της μοριοδότησης των μεταπτυχιακών τίτλων δεν παραβιάζει κατά τη γνώμη μου την αρχή της ισότητας. Οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων δεν τελούν υπό τις ίδιες συνθήκες με αυτούς που κατέχουν μόνο πτυχίο νομικής.Επομένως, δεν επιβάλλεται η ίδια μεταχείρηση από την πλευρά του νομοθέτη.Η αρχή της ισότητας παραβιάζεται, όσον αφορά σε αυτούς που κατέχουν μεταπτυχιακό από μια νομική σχολή της ελλάδας σε σχέση με αυτους που κατέχουν μεταπτυχιακό τίτλο από πανεπιστήμιο αλλοδαπού πανεπιστημίου εγνωσμένου διεθνούς κύρους, αφού η παρούσα διάταξη τους αντιμετωπίζει με τον ίδιο τρόπο ενώ τελούν υπό διαφορετικές συνθήκες.         Κατά τη γνώμη μου, ο προβληματισμός που δημιουργείται από αυτή τη διάταξη είναι ο ακόλουθος :  Η μοριοδότηση των μεταπτυχιακών τίτλων είναι μέτρο πρόσφορο και ανάλογο με τον επιδιωκόμενο σκοπό? Δηλαδή, οι κάτοχοι μεταπτυχιακών τίτλων είναι ΚΑΤ΄ΑΜΑΧΗΤΟ ΤΕΚΜΗΡΙΟ καταλληλότεροι να γίνουν δικαστές από αυτους που κατέχουν μόνο ένα πτυχίο νομικής?        Με την παρούσα διάταξη καθιερώνεται αμάχητο τεκμήριο υπεροχής των κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων έναντι των κατόχων μόνο του απαιτούμενου πτυχίου νομικής. Γι΄αυτό το λόγο, οι κάτοχοί τους μοριοδοτούνται με μόνη την απόδειξη της κατοχής αυτών με ποσοστά επί της μονάδας .Κατά την πάγια νεότερη  ευρωπαϊκή και ελληνική νομολογία, αλλά και σύμφωνα με την κοινή πείρα και την απλή λογική, όπου στο νόμο καθιερώνεται αμάχητο τεκμήριο, παραβιάζεται η αρχή της αναλογικότητας και γι΄αυτό το λόγο το αμάχητο τεκμήριο καθίσταται από τα δικαστήρια μαχητό.Δηλαδή, επιτρέπεται η ανταπόδειξη και ανατροπή του τεκμηρίου από αυτόν που προσβάλλεται.        Δεν θα σχολιάσω καν την υπέρμετρα μεγάλη πριμοδότηση με ποσοτό 5/10 και ποσοτό 3/10 επί της μονάδας, δεδομένου και του γεγονότος ότι τα τελικά αποτελέσματα "παίζονται'' στο εκατοστό.         Ακόμη και για τη γνώση της ξένης γλώσσας καθιερώνεται η εξέτασή της και μάλιστα κατά τρόπο ισότιμο με τα άλλα μαθήματα (πρώτη ξένη γλώσσα),παρότι είναι μάθημα ''δορυφορικό '' και όχι νομικό.Αλλά και για την προαιρετικά εξεταζόμενη δεύτερη ξένη γλώσσα απαιτείται η εξέτασή της και η απόδειξη της γνώσης της για να προσαυξηθεί ο τελικός βαθμός.Δηλαδή, ούτε για τις ξένες γλώσσες δεν καθιερώνεται η προσκόμιση πτυχίου,το οποίο να αποδεικνύει τη γνώση της.         Με τη μοριοδότηση των κατόχων μεταπτυχιακών τίτλων, οι εξετάσεις για την εισαγωγή στην Σχολή Δικαστικών Λειτουργών μετατρέπονται σε διαγωνισμό που θυμίζει την επιλογή υπαλλήλων στο δημόσιο τομέα, γεγονός που δεν συνάδει με την ιδιάιτερη φύση των εξετάσεων για την επιλογή  λειτουργών απονομής δικαιοσύνης.         Αλλωστε, η κτήση μεταπτυχιακού τίτλου αναγνωρίζεται και επιβραβεύεται από το νομοθέτη, σύμφωνα με την αρχή της ισότητας η οποία επιβάλλει ανόμοια μεταχείρηση ανόμοιων καταστάσεων, στο σωστό ''σημείο'' με την αύξηση του μισθού του κατόχου του. Άλλο είναι το ζ'ήτημα άν αυτή η επιβράβευση από την πολιτεία είναι ανάλογη της κατοχής ενός μεταπτυχιακού τίτλου.         Με την ίδια λογική, θα έπρεπε να μοριοδοτείται και η  δικηγορική εμπειρία, ανάλογα με τα έτη, ως πιο συναφής με την απονομή δικαιοσύνης απ΄ότι η θεωρητική γνώση, για λόγους ,νομίζω, πασιφανείς που δεν χρήζουν καμίας απολύτως ανάλυσης.          Επομένως, η επίμαχη διάταξη πρέπει να διαγραφεί εντελώς. Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος ανάδειξης του καταλληλότερου και του ικανότερου, από τις  εξετάσεις με τους ίδιους όρους για όλους και τη βαθμολόγηση σύμφωνα με την κριτική σκέψη και τις γνώσεις που ''κατατίθενται΄΄ και δεν προεξοφλούνται.            < εξετάσεις-κατάθεση κριτικής σκέψης και γνώσης-ανάδειξη του πραγματικά ικανότερου και καταλληλότερου-αρχή της αξιοκρατίας >