• Σχόλιο του χρήστη 'Έλενα' | 16 Νοεμβρίου 2009, 15:59

    Στο νέο κείμενο αναφέρεται ότι :"Αν η αίτηση γίνει δεκτή, το τυχόν ένδικο μέσο κατά της καταδικαστικής αποφάσεως θεωρείται ως μη ασκηθέν." Κατά την ταπεινή μου άποψη, ναι μεν το ένδικο μέσο Θεωρείται ως μη ασκηθέν αλλά θα πρέπει ο καταδικασθείς, στην συνέχεια (αφού η αίτηση του γίνει δεκτή), να έχει δικαίωμα να ασκήσει εκ νέου το ένδικο μέσο ή όχι. Επί παραδείγματι: Έστω ότι κάποιος έχει καταδικασθεί σε ποινή 5 ετών και η απόφαση έχει αναστέλλουσα δύναμη έως την έκδοση απόφασης Β΄θμιου Δικαστηρίου. Έχει ασκήσει εμπρόθεσμα έφεση και ισχύει η αναστολή του. Ωστόσο, επιθυμεί να μετατρέψει την ποινή του σε χρηματική. Σε περίπτωση που η αίτηση του γίνεται δεκτή... 1) Θα έχει δικαίωμα να ασκήσει εκ νέου το δικαίωμα της έφεσης; (δεδομένου ότι υπάρχει δυνατότητα μείωσης της ποινής ή ακόμα και αθώωσης.) 2) Θα πρέπει να παραιτηθεί από το δικαίωμα της έφεσης; (στην περίπτωση αυτήν δεν καταστρατηγείται το δικαίωμα του για 2η κρίση;) Κατά συνέπεια, και δεδομένου να μην καταστρατηγηθούν και τα εκάστοτε ανθρώπινα δικαιώματα (όπως αυτά ορίζονται από την αντίστοιχη Σύμβαση της Ευρώπης) και να αποφευχθούν μαζικές αναφορές στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι σε αντίστοιχη περίπτωση, ναι μεν το ένδικο μέσο θεωρείται ως μη ασκηθέν, αλλά τηρουμένων των προσθεσμιών που ήδη ορίζονται από τις ήδη ισχύουσες Ποινικές Διατάξεις, ο καταδικασθείς έχει δικαίωμα να το ασκήσει εκ νέου. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.