• Σχόλιο του χρήστη 'Μάξιμος' | 14 Ιουλίου 2010, 18:16

    Συμφωνώ με τη συγκεκριμένη πρόταση του σχεδίου νόμου.   Η επιμόρφωση και εξειδίκευση σε κάποιον κλάδο του δικαίου μέσω μεταπτυχιακών σπουδών και ιδίως μέσω της εκπόνησης διδακτορικής διατριβής είναι εχέγγυα για τη γνωστική επάρκεια του υποψηφίου δικαστή. Δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση παραβίαση της αρχής της ισότητας, καθώς θεσπίζει ένα αντικειμενικό κριτήριο, το οποίο διαφοροποιεί ανόμοιες περιπτώσεις. Η ισότητα δεν προστατεύεται συνταγματικά, παρά μόνο ως αναλογική.  Οι δε τυχαίοι (προσωπικοί ή και αναγόμενοι στην κοινωνική συγκυρία) λόγοι, που ευνόησαν ή απέτρεψαν κάποιους από την περαιτέρω εκπαίδευσή τους δεν μπορούν να οδηγήσουν στο συμπέρασμα της αδικίας της ρύθμισης. Με την ίδια λογική θα έπρεπε να μπορούν να συμμετάσχουν στο διαγωνισμό όλοι οι Έλληνες πολίτες, καθώς για αντίστοιχους λόγους κάποιοι δεν εισήχθησαν στη νομική σχολή (π.χ. κόστος φροντιστηρίων). Όσο για την ξένη γλώσσα, θεωρώ τη ρύθμιση ως αυτονόητη. Ζούμε σε ένα ευρωπαϊκό και διαρκώς διεθνοποιούμενο περιβάλλον, όπου η καταφυγή του δικαστή σε αλλοδαπές πηγές δικαιου και ξενόγλωσση βιβλιογραφία δεν αποτελούν πια εξαίρεση στη δραστηριότητά του.  Δεν αναφέρομαι τόσο σε περιπτώσεις όπου κανόνες ιδιωτικού διεθνούς δικαίου παραπέμπουν σε αλλοδαπό δίκαιο, όσο στην ερμηνεία και εφαρμογή του ευρωπαϊκού δικαίου, η οποία προϋποθέτει προσφυγή, αφενός σε διατυπώσεις σε άλλες επίσημες γλώσσες της Ένωσης των εφαρμοστέων ευρωπαϊκών κανόνων, αφετέρου στην ευρωπαϊκή βιβλιογραφία και νομολογία.