• Σχόλιο του χρήστη 'Στέφανος Ακριτίδης Δικηγόρος Θεσσαλονίκης' | 21 Μαρτίου 2014, 20:46

    1. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να θεσπισθεί η υποχρέωση του ασκούντος το οποιοδήποτε ένδικο μέσο να ζητά και τον προσδιορισμό δικασίμου και να κλητεύει τον καθ' ου στη συζήτηση. Οι νέες παραπάνω υποχρεώσεις θα μπορούσε να είναι υποχρεωτικό να εκπληρωθούν σε χρόνο μεταγενέστερο της κατάθεσης αλλά να αποτελούν προϋπόθεση της νόμιμης άσκησης του ενδίκου μέσου. Έτσι θα μπορούσε η έφεση να κατατίθεται από τον εκκαλούντα εντός τριάντα ημερών από την επίδοση της απόφασης σ' αυτόν ή σε οποιοδήποτε άλλο χρονικό σημείο έαν δεν έγινε επίδοση αλλά και να είναι υποχρεωτικό γιοα εκείνον να ζητήσει τον προσδιορισμό δικασίμου μέσα στις επόμενες π.χ. τριάντα ή εξήντα ημέρες από την κατάθεση και να κλητεύσει τον αντίδικό του μέσα στο ίδιο διάστημα με κύρωση σε διαφορετική περίπτωση την θεώρηση του ενδίκου μέσου ως μη ασκηθέντος κατ' αναλογία με την νέα ρύθμιση για την επίδοση της αγωγής (προτεινόμενο νέο άρθρο 215 παρ. 2). Αυτό θα ξεκαθάριζε το τοπίο από πολλά ένδικα μέσα που ασκούνται με ελαχιστότατο κόστος και γεμίζουν τα πινάκια των δικαστηρίων και θα ελάφρυνε από την άλλη τον συνήθως έχοντα δίκιο διάδικο, που αναγκάζεται σήμερα να προσδιορίζει εκείνος το ένδικο μέσο που άσκησε ο κακόπιστος αντίδικός του προκειμένου να τελεσιδικήσει η συνήθως υπέρ του απόφαση επιβαρυνόμενος εκείνος με πρόσθετο κόπο και έξοδα. 2. Θα πρέπει να θεσπισθεί υποχρέωση του διαδίκου που καταθέτει αίτηση αναιρέσεως να καταθέτει εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος μετά την κατάθεση και πληρεξούσιο που θα καλύπτει όλες τις απαραίτητες διαδικαστικές πράξεις για την εκδίκαση της υπόθεσης (κατάθεση, προσδιορισμό, συζήτηση κλπ) ώστε να αποφευχθεί στο μέλλον το φαινόμενο της κήρυξης απαράδεκτης της συζήτησης μόνο για το λόγο της έλλειψης πληρεξουσίου, πράγμα που επίσης επιβαρύνει τα πινάκια του Αρείου Πάγου.