• Σχόλιο του χρήστη 'Χρήστος Παπακώστας' | 15 Σεπτεμβρίου 2010, 15:42

    H προβλεπόμενη διάταξη του άρθρου 15 παρ. 1 για την εκδίκαση της υπόθεσης (μετά από χορήγηση αναβολής κατ'άρθρον 349) από την ίδια σύνθεση, προφανώς θα αποβλέπει στο να μη γίνεται κατάχρηση της στην εφαρμογή της διάταξης αυτής από τα δικαστήρια. Μήπως όμως οδηγηθούμε στο αντίθετο αποτέλεσμα, ήτοι να απορρίπτουν κατά κόρον (ακόμα και όταν υπάρχει σοβαρός λόγος αναβολής) τα σχετικά αιτήματα τα δικαστήρια, προκειμένου να μην υποχρεωθούν να συνεδριάσουν και πάλι για την ίδια υπόθεση σε άλλη δικάσιμο; Τα παραπάνω βέβαια εξαρτώνται από τη συνείδηση των δικαστών. όμως και πρακτικά η εφαρμογή της παραπάνω διάταξης θα επιφέρει προβλήματα, διότι αυτή τη στιγμή οι δικαστές που υπηρετούν στο ποινικό τμήμα του Πρωτοδικείου Αθηνών ήδη απασχολούνται σε εννέα ακροατήρια μηνιαίως (σε 20-22 εργάσιμες ημέρες) και τις υπόλοιπες απασχολούνται με την προετοιμάσία (μελέτη πινακίων) και σύνταξη των πρακτικών. Αν υποθέσουμε ότι σε κάθε δικάσιμο δίδεται αναβολή σε 2 με 3 περιπτώσεις λόγω κωλύματος κατηγορουμένου ή του συνηγόρου του (μετριοπαθής ο υπολογισμός), τότε θα πρέπει εντός δύο μηνών να ορίσουν πάνω από είκοσι νέες δικασίμους (εκτός των κανονικών υπηρεσιών τους) για την εκδίκαση των σχετικών υποθέσεων και βέβαια θα πρέπει αντίστοιχα να αναζητηθούν είκοσι ημέρες που ούτε αυτοί, ούτε οι σύνεδροί τους, ο εισαγγελέας και ο γραμματέας θα έχουν άλλη υπηρεσία, πράγμα αδύνατο. Επιπλέον, θα πρέπει να βρεθούν οι αντίστοιχες κενές αίθουσες (αφού στην ίδια αίθουσα στην μετ'αναβολή δικάσιμο θα συνεδριάζει το κανονικό αντίστοιχο π.χ. Α' Τριμελές Πλημμελειοδικείο εκείνης της ημέρας μέ τις υποθέσεις εκείνης της ημέρας), πράγμα εντελώς αδύνατο. Ευχαριστώ