Αρχική Κώδικας Ποινικής Δικονομίας2. Πρώτο Βιβλίο: Γενικοί ΟρισμοίΣχόλιο του χρήστη Αντώνης | 2 Μαΐου 2014, 08:11
- Αρχική
- Πρωθυπουργός της Ελλάδας
- Ανοικτή Διακυβέρνηση
- Δικτυακός Τόπος Υπουργείου
- Διαβουλεύσεις Υπουργείων
|
Υπουργείο Δικαιοσύνης Μεσογείων 96, Τ.Κ. 11527 Τηλ: 213-1307000 email Υπευθύνου Προστασίας Δεδομένων (DPO): dpo@justice.gov.gr Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων OpenGov.gr Ανοικτή Διακυβέρνηση |
Πολιτική Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα Πολιτική Ασφαλείας και Πολιτική Cookies Όροι Χρήσης Πλαίσιο Διαλόγου |
Creative Commons License Με Χρήση του ΕΛ/ΛΑΚ λογισμικού Wordpress. |
Όποιος έχει εμπειρία από εκδίκαση Μονομελών Πλημμελειοδικείων μπορεί να κατανοήσει ότι, από τη στιγμή που δεν υπάρχει μια ευρεία αποποινικοποίηση ήσσονος σημασίας αδικημάτων (υγειονομικά, ΚΟΚ, αγορανομικά), η συνολική εκδίκαση βερέων αδικημάτων (όπως η παράβαση καθήκοντος, η ψευδής βεβαίωση, η ψεθδής καταμήνυση) από τα Μονομελή θα έχει σαν συνέπεια την ουσιαστική αρνησιδικία για τα υπόλοιπα αδικήματα τα οποία δεν θα μπορούν να εκδικάζονται ή θα εκδικάζονται πάντα στα όρια της παραγραφής με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Όταν μια, συνηθισμέη παράβαση καθήκοτνος κρατά σχεδόν μια δικάσιμο, πότε θα εκδικασθούν όλα τα υπόλοιπα αδικήματα; Όταν οι δικηγορικοί Σύλλογοι έχουν αποφασίσει τη μη συμμετοχή των δικηγόρων σε μετά διακοπή συνεδριάσεις, τι νόημα έχει η δυνατότητα της διακοπής, ιδιαίτερα όταν ούτε αίθουσες υπάρχουν ούτε οι Δικαστές μπορούν να έχουν κάθε μέρα έδρα.