Αρχική Δικαιώματα του παιδιούΆρθρο 05: Οικογενειακό περιβάλλον και εναλλακτική φροντίδαΣχόλιο του χρήστη ΣΥΓΑΠΑ ΓΟΝΕΑΣ | 29 Νοεμβρίου 2014, 09:55
  • Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΓΑΠΑ ΓΟΝΕΑΣ' | 29 Νοεμβρίου 2014, 09:55

    Από 40ετίας, σε όλο το δυτικό κόσμο, επιχειρούν να βελτιώσουν την κατάσταση που επικρατεί στο διαζύγιο με θέματα επιμέλειας, επικοινωνίας, διατροφής τέκνων. Σε συχνά χρονικά διαστήματα αναπροσαρμόζουν σύμφωνα με τα δεδομένα της χώρας. Ετσι, δημιούργησαν χρονικά: Ειδικά οικογενειακά δικαστήρια με ειδικευμένους δικαστές, παιδοψυχιάτρους, ψυχολόγους και ειδικές κοινωνικές υπηρεσίες. Στα Στη βόρεια Ευρώπη, οι υπηρεσίες αυτές λειτουργούν ανεξάρτητα από το δικαστικό χώρο και πριν το διαζύγιο από κρατικούς ή τοπικούς φορείς. Υπάρχει δηλαδή φάκελος που ακολουθεί για να υποβοηθήσει ενδεχομένως το δικαστή αργότερα. Οι δίκες είναι άμεσες και γνωρίζουν ήδη τη γνώμη του παιδιού. Επειδή όμως αυτές οι υπηρεσίες παρεκλίνουν αρκετές φορές (Yugendam) σε πολλά κράτη (ΗΠΑ, κτλ) έγιναν άλλες ενέργειες όπως: Απόδοση ίδιων προνομίων και στους μπαμπάδες με τις μαμάδες ως κοινωνική πολιτική (γονικές άδειες, συνεπιμέλεια, ίσα δικαιώματα σε κατοικία, σχολεία, υγεία σε θέματα παιδιών, φορολογικές ελαφρύνσεις-ισότητα, κτλ). Αργότερα έγινε ο θεσμός της διαμεσολάβησης, των κοινωνικών ελαφρύνσεων και προνοιακών επιδομάτων στους δύο γονείς ασχέτως της επιμέλειας. Σε κάθε υπουργείο, μερίμνησαν για τους δύο γονείς. Μερίμνησαν να τιμωρούν αυστηρά την παρεμπόδιση επικοινωνίας και τις ψευδείς κατηγορίες. Μερίμνησαν να προστατεύσουν τα παιδιά από την πλύση εγκεφάλου που επιβάλει ο γονέας που έχει την αποκλειστική επιμέλεια. Θεωρούν κακοποίηση την επιβολή του Συνδρόμου Γονικής Αλλοτρίωσης-Αποξένωσης PAS-Parental Alienation Syndrome). Φρόντισαν να αναβαθμίσουν τον όρο κατοικία με την εναλλασσόμενη κατοικία. Φρόντισαν να βοηθήσουν τον μονογονέα άνδρα-πατέρα μόνο που δεν έχει την επιμέλεια και να τον θεωρούν μέλος της οικογένειας και όχι ένα ξένο, με κοινωνική πολιτική σε όλα τα υπουργεία που συνεργάζονται μεταξύ τους (υγείας, εσωτερικών, παιδείας, ασφάλειας, εξωτερικών, κτλ). Θεωρούν απαγωγή την μετακόμιση εντός και εκτός της χώρας του γονέα που έχει την αποκλειστική επιμέλεια-κατοικία. Στα δημοτολόγια, θεωρούν τους γονείς παιδιών εκτός γάμου, ως ίσους με ίδια δικαιώματα με τους άλλους (μη στιγματισμός). Στις εφορίες δηλώνονται αυτόματα οι διατροφές από τους δύο γονείς είτε ως έσοδο από τη μητέρα είτε ως έξοδο από τον πατέρα. Και πολλά άλλα πρόσφορα μέσα ώστε να φαίνεται πολιτιμός. Ούτως ή άλλως, σε κανένα διαζύγιο δεν υπάρχει ιδανικό μέτρο. Προσπαθούν μεταξύ των χειρότερων , να επιβάλλουν το καλύτερο προς το συμφέρον των παιδιών. Μεταξύ των δύο κακών: Αποξένωση-κακοποίηση και διπλή κατοικία, είναι προτιμώτερερο το δεύτερο ως μη χείρον. Στη χώρα μας ούτε καν άρχισε αυτή η συζήτηση. Στη διάθεση του υπουργείου τα στοιχεία μας του SYGAPA ΣΥΓΑΠΑ (www.sos-sygapa.eu)και του Διεθνούς Παρατηρητηρίου για την Αποξένωση (http://internationalienation.blogspot.gr). Η κατάθλιψη γονέων και παιδιών διαζυγίων με τις αυτοκτονίες είναι το μέλημα κάθε ευνομούμενης πολιτείας που επιθυμεί το καλό των πολιτών και την προστασία τους.