• Σχόλιο του χρήστη 'Χρίστος Σταύρου' | 11 Δεκεμβρίου 2014, 10:13

    Παππούδες, γιαγιάδες και εγγόνια ... Αυτή η πρόταση όπου τα παιδιά θα ζουν ίσο χρόνο με τον κάθε γονιό τους είναι δίκαια προς τους γονείς και τα παιδιά τους, αλλά και προς εμάς τους παππούδες και τις γιαγιάδες Οι περισσότεροι από μας είχαμε την ευκαιρία να ευτυχήσουμε να δούμε τα παιδιά μας να μεγαλώνουν σε όλα τα στάδια της ζωής τους, να χαρούμε με την ευτυχία τους, να τους συμπαρασταθούμε στα δύσκολα. Όταν άκουγα κάποιους γονείς που χώριζαν ποτέ μου δεν φαντάστηκα στην πραγματικότητα πόσο πόνο μπορούσε να προκαλέσει το διαζύγιο ιδιαίτερα στα παιδιά και στους οικείους τους. Το προσπερνούσα σαν μια αρνητική είδηση όπως συνηθίζαμε να κάνουμε με τόσες άλλες. Πριν από τρία χρόνια όταν χώρισε ο ένας από τους δύο γιους μου τότε αντιλήφτηκα το πόσο πολύ πόνο και πόσο μεγάλη στενοχώρια μπορεί να προκαλέσει το διαζύγιο στο παιδί μου αλλά και σε εμένα προσωπικά. Και δυστυχώς αυτά τα συναισθήματα είναι μακροχρόνια ειδικά αν τα παιδιά είναι πολύ μικρά. Κατάντησα να βλέπω τα εγγόνια μου μια φορά κάθε 15 μέρες στην καλύτερη περίπτωση, αφού τις καθημερινές ο γιος μου έχει τα παιδιά του μόλις μια φορά την εβδομάδα και αυτή μόνο 4 ώρες. Και είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν χιλιάδες παππούδες και γιαγιάδες που βλέπουν τα εγγονάκια τους να μεγαλώνουν από τις φωτογραφίες. Κάποτε και εγώ και η γιαγιά τους παίζαμε καθημερινά με τα εγγονάκια μας, κάποτε κοιμόντουσαν και κάποιες νύχτες στο σπίτι μας. Ήμασταν στενά συνδεδεμένα μαζί τους και αυτά μαζί μας. Δυστυχώς αυτό το αμοιβαίο αίσθημα χάθηκε μετά το διαζύγιο και ο λόγος είνα:. απλός. Ο χρόνος που έχει τα παιδιά του ο γιος μου είναι αμελητέος. Ποιον να προλάβουν να συναντήσουν τα παιδιά του μέσα σε αυτό το χρόνο αφού και ο ίδιος παραπονιέται ότι είναι τόσο λίγος ο χρόνος που έχει με τα παιδιά του; (http://www.philenews.com/el-gr/koinonia-epistoles/441/231717/pappoudes-giagiades-kai-engonia#sthash.HtGPAjb2.dpuf)